De Perzische Qanat
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
In de droge gebieden van Iran, agrarische en permanente nederzettingen worden ondersteund door het oude qanat-systeem van het aftappen van alluviale watervoerende lagen aan de hoofden van valleien en het door zwaartekracht geleiden van het water door ondergrondse tunnels, vaak over vele kilometers.
Elke qanat bestaat uit een bijna horizontale tunnel die water verzamelt uit een ondergrondse waterbron, meestal een alluviale ventilator, waarin een moederput is verzonken tot het juiste niveau van de watervoerende laag. Putschachten worden op regelmatige afstanden langs de route van de tunnel afgezonken om de afvoer van specie mogelijk te maken en ventilatie mogelijk te maken. Deze verschijnen als kraters van bovenaf, volgens de lijn van de qanat van waterbron tot landbouwnederzetting. Het water wordt via ondergrondse tunnels getransporteerd, zogenaamde koshkan, door middel van zwaartekracht vanwege de flauwe helling van de tunnel naar de uitgang (mazhar), van waaruit het via kanalen wordt gedistribueerd naar de landbouwgrond van de aandeelhouders.
de niveaus, helling en lengte van de qanat worden berekend met traditionele methoden die de vaardigheden van ervaren qanat-arbeiders vereisen en zijn door de eeuwen heen overgeleverd. Veel qanats hebben ondervertakkingen en watertoegangscorridors voor onderhoudsdoeleinden, evenals afhankelijke structuren, waaronder rustplaatsen voor de qanat-arbeiders, openbare en particuliere hamams, reservoirs en watermolens. Het traditionele gemeentelijke beheersysteem dat nog steeds aanwezig is, maakt een rechtvaardige en duurzame waterverdeling en -distributie mogelijk.
Criterium (iii):Het Perzische Qanat-systeem is een uitzonderlijke getuigenis van de traditie van het leveren van water aan droge gebieden om nederzettingen te ondersteunen. De technologische en gemeenschappelijke prestaties van de qanats spelen een cruciale rol van qanat bij de vorming van verschillende beschavingen. Het cruciale belang ervan voor het grotere droge gebied wordt uitgedrukt in de naam van het woestijnplateau van Iran dat "Qanat-beschaving" wordt genoemd. De verspreiding van primaire nederzettingen op alluviale waaiers van het binnenste plateau en de woestijnen van Iran houdt onmiddellijk verband met het verspreidingspatroon van het qanat-systeem over het hele land. Het systeem presenteert ook een uitzonderlijke levende culturele traditie van gemeenschappelijk beheer van watervoorraden.
Criterium (iv):Het Perzische Qanat-systeem is een uitstekend voorbeeld van een technologisch ensemble dat belangrijke stadia illustreert in de geschiedenis van de menselijke bezetting van aride en semi-aride gebieden. Op basis van complexe berekeningen en uitzonderlijke architectonische kwaliteiten, water werd verzameld en getransporteerd door louter zwaartekracht over lange afstanden en deze transportsystemen werden eeuwenlang in stand gehouden en, soms, millennia. Het qanat-systeem maakte nederzettingen en landbouw mogelijk, maar inspireerde ook de creatie van een woestijnspecifieke stijl van architectuur en landschap waarbij niet alleen de qanats zelf betrokken waren, maar de bijbehorende structuren, zoals waterreservoirs, molens, Irrigatie systemen, en tuinen.
Integriteit
De elf qanats die dit eigendom vormen, zijn nog steeds actieve waterdragers en hebben niet alleen hun architecturale en technologische structuren, maar ook hun functie behouden. Ze blijven de essentiële bron van water leveren voor de Iraanse nederzettingen en tuinen en blijven onderhouden en beheerd door middel van traditionele gemeentelijke beheersystemen. Deze beheersystemen zijn intact gebleven en uit het verre verleden overgedragen dankzij de medewerking van mensen en gebruikers.
Om de voortdurende functionaliteit van de qanats te verzekeren, de stroomgebieden zijn opgenomen in de bufferzone en zijn verplicht tot de hoogste beschermingsniveaus gezien hun essentiële functie bij de voorziening van de watervoorraden. Hetzelfde, de landbouwgebieden die de distributie en het gebruik van de watervoorraden illustreren, zijn beschermd door bufferzones om de volledige langetermijnbescherming van het qanat-systeem mogelijk te maken.
authenticiteit
De authenticiteit van de elf qanats is gerespecteerd wat betreft ontwerp, technologie, bouwstoffen, tradities, technieken, beheersystemen en immateriële erfgoedverenigingen op basis van kennis van de natuurlijke omgeving, materiële technologie en de inheemse cultuur. Qanats zijn opgericht en gebouwd op basis van sociale samenwerking, gemeenschappelijk vertrouwen en eerlijkheid, evenals gezond verstand. Verder, hun stabiliteit en functionaliteit is beheerd, bewaard gebleven, uitgebreid en ontwikkeld op basis van een dergelijke gezamenlijke samenwerking.
Beveiligings- en beheervereisten
De elf qanats waaruit deze serie bestaat, zijn opgenomen in het nationale monumentenregister van de Islamitische Republiek Iran. Hun stroomgebieden en irrigatiegebieden zijn opgenomen in speciaal ontworpen beschermingszones met de status van bufferzone. De verdere uitwerking en voltooiing van een inventarisatie van de elf componenten zal helpen bij het monitoren en communiceren van de volledige reikwijdte van beschermde attributen.
Het algemene beheer van de seriële nominatie wordt gecoördineerd door een stuurgroep bestaande uit vertegenwoordigers van de Qanat-raden en relevante overheidsdiensten, waaronder de Cultural Heritage Handicrafts and Tourism Organization (ICHHTO), Natuurlijke bronnen, Landbouw, Energie, Wegen- en stadsontwikkeling, Milieubeschermingsorganisatie, Stichting Landelijk Wonen en NGO's op het gebied van cultureel erfgoed en milieu. Dagelijkse managementproblemen worden overwogen via de ICHHTO National Qanat Base die handelt via de provinciale kantoren van ICHHTO. Op het moment van nominatie werd een managementstrategie en actieplan opgesteld, die verder zullen worden ontwikkeld tot beheer- en onderhoudsplannen voor de afzonderlijke componenten. Deze zullen interpretatie- en toerismebeheerplannen omvatten, evenals strategieën voor risicoparaatheid en rampenbestrijding.
De elf qanats worden beheerd onder traditioneel toezicht van qanatraden, elke qanat met zijn lokale qanat-raad, samengesteld uit mensen met kennis van de betreffende regio. De traditionele beheersystemen van de ingeschreven qanats dragen bij aan hun unieke waarde, maar zijn ook essentieel voor hun voortdurende bewaring en overdracht aan toekomstige generaties. Historische kennis en ambachtelijke vaardigheden die gedurende vele generaties zijn bewaard, moeten continu worden doorgegeven om de toekomstige levensvatbaarheid van dit eigendom te garanderen. Dit managementsysteem, opgezet door eigenaren, distributeurs, consumenten en gewone mensen, heeft zich met het verstrijken van de tijd ontwikkeld en geëvolueerd waardoor qanats tot op de dag van vandaag kunnen overleven en de sleutel zullen zijn tot hun toekomstige instandhouding.
De elf qanats worden verder ondersteund met financiële en technische middelen via nationale middelen, en in alle qanats zijn instandhoudings- en beheersmaatregelen aan de gang met respect voor hun authenticiteit en integriteit.
