Henderson Island






Uitstekende universele waarde

Korte synthese
Henderson Island is een afgelegen en onbewoond verhoogd koraalatol in de oostelijke Stille Zuidzee. Het is het grootste van de vier eilanden van de Pitcairn-eilandengroep, waarvan alleen Pitcairn, 200 km naar het zuidwesten, wordt bewoond. Ongeveer 3, 700 ha maar ongeschikt voor landbouw en met weinig zoet water, het eiland heeft geen grote landmassa binnen een 5, straal van 000 km.
Dit juweeltje in het midden van de Stille Oceaan is een van 's werelds best overgebleven voorbeelden van een hooggelegen koraalatol-ecosysteem. Het vertoont een opmerkelijke biologische diversiteit gezien de grootte van het eiland, met vier endemische soorten landvogels, tien taxa van endemische vaatplanten en grote broedkolonies van zeevogels. Het is van uitzonderlijke universele waarde vanwege het relatief lage verstoringsniveau dat een sleutel vormt voor basisinformatie over vergelijkbare atollen, en zijn isolatie maakt het ideaal voor het bestuderen van de dynamiek van eilandevolutie en natuurlijke selectie.
Criterium (vii):Als een van de laatste bijna ongerepte kalkstenen eilanden van aanzienlijke omvang ter wereld, Henderson Island behoudt zijn uitzonderlijke natuurlijke schoonheid met zijn witte, zandstranden, kalkstenen kliffen, en rijke en bijna ongestoorde vegetatie. Met zijn enorme aantallen broedende zeevogels, het eiland is een uitstekend voorbeeld van een verhoogd en bebost oceanisch koraalatol met zijn fundamentele kenmerken intact.
Criterium (x):Hoewel geïsoleerde koraalatollen doorgaans soortenarm zijn, alle vier Henderson's landvogels zijn endemisch, inclusief de zeer duidelijke looploze Henderson Crake. Er wordt aangenomen dat ten minste vier andere endemische en één inheemse vogelsoorten zijn uitgestorven na menselijke kolonisatie. Het eiland is tegenwoordig de enige bekende broedplaats van de bedreigde Henderson Stormvogel en is een belangrijk broedgebied voor ten minste tien andere zeevogelsoorten. Hoewel de flora doorgaans ook slecht is met zo'n 57 inheemse vasculaire soorten geregistreerd, deze omvatten zes endemische soorten, drie endemische variëteiten en een andere soort die endemisch is voor Henderson en Pitcairn. Aangezien het eiland nooit intensief is bestudeerd, lijkt het waarschijnlijk dat er nog andere, nog niet geïdentificeerde endemische soorten voorkomen. Bijvoorbeeld, de ongewervelde fauna van het eiland is weinig bekend, maar ongeveer een derde van de tot dusver verzamelde insecten en buikpotigen is endemisch.
Integriteit
Henderson werd gekoloniseerd door Polynesiërs tussen de 12e en 15e eeuw, maar sindsdien is het eiland onbewoond gebleven. De onherbergzame natuur van het eiland, samen met zijn afgelegen en ontoegankelijkheid, tot dusver effectief heeft gezorgd voor de instandhouding ervan. Als een bijna ongerept eilandecosysteem, het is van onschatbare waarde voor de wetenschap.
Aan de voorwaarden voor integriteit wordt ruimschoots voldaan met uitzondering van de noodzaak tot versterking van de juridische status en de uitvoering van het beheersplan. Invasieve uitheemse soorten vormen de grootste bedreiging voor het eigendom. Polynesische ratten, enkele eeuwen geleden geïntroduceerd, is aangetoond dat inheemse vogelpopulaties uitputten. De uitdaging om nieuwe introducties te voorkomen, vooral omdat het eiland onbewaakt is en zowel toeristen als vissers regelmatig op het eiland landen, vormen een van de grootste bedreigingen voor de blijvende integriteit van het onroerend goed. Vervuiling van de zee met grote hoeveelheden aangespoeld plastic afval op de stranden doet ook afbreuk aan de uitzonderlijke schoonheid van het pand.
Beveiligings- en beheervereisten
Henderson Island is Crown Land binnen de groep van de Pitcairneilanden, een overzees gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk. Het is onderworpen aan de Lands Court-verordening (herziene uitgave van de wetten 2001), Deel VII geeft aan de gouverneur de verantwoordelijkheid voor bezit, bezigheid, en overdracht van de landen van de eilanden. De in Wellington gevestigde Britse Hoge Commissaris voor Nieuw-Zeeland bekleedt het ambt van gouverneur van Pitcairn.
Hoewel de gouverneur de meeste formele bevoegdheden heeft, veel van de dagelijkse administratie van de zaken van de eilanden is toevertrouwd aan een commissaris op het Pitcairn Islands Administration-kantoor in Auckland. De Eilandsraad, bestaande uit een burgemeester, Secretaris, de voorzitter van de commissie Binnenlandse Zaken, vier gekozen functionarissen, en twee benoemde adviseurs, is verantwoordelijk voor de lokale overheid en het bestuur van interne aangelegenheden binnen de Pitcairneilanden, inclusief beslissingen over wanneer een van de andere eilanden in de Pitcairn-groep te bezoeken. Er is ook een Conservation and Quarantine Officer wiens taak Henderson Island omvat. Voor toegang tot Henderson is een vergunning vereist die is afgegeven door de Gouverneur (via het Pitcairn Island Administration office) in overleg met de Eilandsraad. De lokale bevolking op Pitcairn omvat ongeveer 58 inwoners, druk uitoefenen op Henderson Island, 200 km naar het noordoosten gelegen, laag. Echter, bezoekers van jachten en vissersvaartuigen kunnen in Henderson aankomen voordat ze in Pitcairn aankomen en niet weten dat toegang alleen met een vergunning is.
Het Henderson Island Management Plan schetst een aantal beheersdoelen met het principe om samen te werken met de Pitcairn Islanders om te zorgen voor bescherming ter plaatse, en om de juridische status van het eiland te herzien met het oog op het opwaarderen ervan tot een natuurreservaat. Specifieke doelen zijn ervoor te zorgen dat de biologische, geologisch, en archeologische waarden behouden blijven, en dat bestanden van twee houtsoorten (Miro Thespesia populnea en Tou Cordia subcordata, beide geïntroduceerde soorten) zijn voldoende om op duurzame basis aan de behoeften van Pitcairners te voldoen. Er is een ambitieus programma voor de uitroeiing van Polynesische ratten gestart, en er worden maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat er geen nieuwe introducties van uitheemse invasieve soorten plaatsvinden via gereguleerd toerisme. Een bewustwordingsprogramma, met onderwijs en onderzoek, maakt deel uit van dit plan.
Een aantal internationale verdragen die relevant zijn voor natuurbehoud en milieubescherming zijn uitgebreid naar de Pitcairneilanden. Kortom, deze omvatten de Ramsar-conventie over wetlands; het CITES-verdrag inzake bedreigde diersoorten in de internationale handel; de Werelderfgoedconventie; het Verdrag van Bonn inzake trekkende soorten; het Verdrag van Wenen inzake stoffen die de ozonlaag afbreken; het Verdrag ter voorkoming van verontreiniging van de zee door het storten van afvalstoffen en andere stoffen; en het Verdrag voor de bescherming van het milieu in de zuidelijke Stille Oceaan (SPREP).



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur