Aasivissuit – Nipisat. Inuit-jachtgebied tussen ijs en zee

Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Klimaat en topografie in West-Groenland langs een enorm transect van west naar oost van de oceaan en de fjorden naar de ijskap bevatten bewijzen van 4200 jaar menselijke geschiedenis. Culturen van vissers-jagers-verzamelaars hebben een organisch ontwikkeld en voortdurend cultureel landschap gecreëerd dat gebaseerd is op de jacht op land- en zeedieren, seizoensgebonden migraties en vestigingspatronen, en een rijk en goed bewaard materieel en immaterieel cultureel erfgoed. Grote gemeenschappelijke winterhuizen en bewijs van gemeenschappelijke jacht op kariboes via huiden en aandrijfsystemen zijn onderscheidende kenmerken, samen met archeologische vindplaatsen uit de Saqqaq (2500-700 voor Christus), Dorset (800 BC-1 AD), Thule Inuit (uit de 13e eeuw) en koloniale periodes (uit de 18e eeuw). Het culturele landschap wordt gepresenteerd door middel van de geschiedenis en landschappen van zeven belangrijke plaatsen van Nipisat in het westen, naar Aasivissuit, bij de ijskap, in het oosten. De kenmerken van het pand zijn onder meer gebouwen, structuren, archeologische vindplaatsen en artefacten die verband houden met de geschiedenis van de menselijke bewoning van het landschap; de landvormen en ecosystemen van de ijskap, fjorden, meren; natuurlijke bronnen, zoals kariboes, en andere planten- en diersoorten die de culturele praktijken van jagen en vissen ondersteunen; en het immaterieel cultureel erfgoed van de Inuit en de traditionele kennis van het milieu, het weer, navigatie, schuilplaats, voedsel en medicijnen.

Criterium (v):Aasivisuit-Nipisat en het transect van de omgevingen die het bevat, demonstreert de veerkracht van de menselijke culturen van deze regio en hun tradities van seizoensmigratie. Het overvloedige bewijs van interacties tussen cultuur en natuur gedurende meerdere millennia, intact en dynamisch natuurlijk landschap, immaterieel cultureel erfgoed en voortdurende jacht en seizoensbewegingen door Inuit-mensen en andere attributen combineren in dit kenmerkende culturele landschap. Dit wordt aangetoond door het voortdurende gebruik van de west/oost routes, het rijke archeologische archief van paleo-inuit- en inuit-culturen, en de kampen en jachtelementen waardoor jagende-vissers-verzamelende volkeren in het Noordpoolgebied konden leven.

Integriteit

De integriteit van het culturele landschap is gebaseerd op de opname van gebieden met oceaan, fjorden, eilanden, landinwaarts en ijskap die de historische en hedendaagse migraties en seizoenspatronen van jagen en vissen kunnen aantonen. Het pand bevat voldoende opeenvolging van omgevingen, archeologische vindplaatsen en nederzettingen om de culturele geschiedenis en belangrijk immaterieel cultureel erfgoed van dit deel van Groenland aan te tonen, inclusief de nederzettingen en de seizoensgebonden jacht, visserij- en verzamelactiviteiten van de huidige gemeenschappen. Zeven belangrijke plaatsen zijn specifiek beschreven, hoewel attributen van Outstanding Universal Value overal in het pand voorkomen, en zijn potentieel kwetsbaar als gevolg van de druk van klimaatverandering.

authenticiteit

De authenticiteit van het cultuurlandschap is gebaseerd op het opnemen van een compleet landschap en zeegezicht, de onderlinge afhankelijkheid van het leven van vissen, jagen en verzamelen met de natuurlijke processen en hulpbronnen, en het tastbare bewijs van de jacht- en nederzettingspraktijken en -patronen gedurende 4200 jaar. Het transect van omgevingen vanaf de zee, fjorden, interieur en de ijskap is door elke fase van de menselijke cultuur gebruikt voor het vissen en jagen op zeedieren en kariboes, volgens seizoensbewegingen. Archeologische vindplaatsen en artefacten die een goede staat van bewaring aantonen, en de ruïnes van historische bouwwerken getuigen van de geschiedenis en tradities van land- en zeegebruik in het noordpoolgebied. De continuïteit van sommige van de seizoensgebonden jacht- en migratiepraktijken, en het daarbij behorende immaterieel cultureel erfgoed van de Inuit en traditionele kennis dragen bij aan de authenticiteit van het cultuurlandschap.

Beveiligings- en beheervereisten

De regering van Groenland is verantwoordelijk voor beslissingen over land- en zeegebruik, en de bescherming van het culturele landschap is onderworpen aan een uitvoeringsbesluit van de regering van Groenland (Naalakkersuisut) die op 1 februari 2018 in werking is getreden. Dit vormt de basis voor de juridische bescherming van het onroerend goed, inclusief de formele vaststelling van de grens, en voorzieningen voor toegang, bescherming, beheer, toezicht en gebruik. De voorschriften bij het Uitvoeringsbesluit en de Grondstoffenwet staan ​​het verlenen van vergunningen voor mijnbouw-exploratie of exploratie in de weg. Verdere juridische bescherming van het culturele landschap wordt geboden door de Groenlandse Wet op de bescherming van het erfgoed, Museumwet, en de Planwet. Het Groenlands Nationaal Museum en Archief is verantwoordelijk voor beslissingen in het kader van de Wet op de bescherming van het erfgoed. Het gemeentelijk plan voor de gemeente Qeqqata omvat de relevante planningsregels voor het onroerend goed, zoals voor plaatselijk toerisme, infrastructuren, bestemmingsplan voor wildernis, zomerhuizen, recreatie en trofeejacht en zaken betreffende de nederzetting in Sarfannguit.

De bescherming van het landschap en de natuurlijke kenmerken wordt verzorgd door de Wet op de Milieubescherming en de Ramsar Executive Order (2016). Er zijn regels voor vangstquota voor vis, zeezoogdieren en in het binnenland jagende soorten (zoals kariboes). Het is nodig om de Ramsar-criteria voor het gebied Eqalummiut Nunaat en Nassuttuup Nunaa te integreren in het algemene beheersplan voor het onroerend goed.

Omdat er geen bufferzone is voor deze eigenschap, er zijn voortdurende behoefte aan versterking van de mechanismen voor de beoordeling en bescherming van het onroerend goed tegen activiteiten buiten het terrein, inclusief de mogelijke hydrologische en geologische effecten van toekomstige mijnbouwvoorstellen, transportinfrastructuur en windturbine-installaties. Er is meer aandacht en gedetailleerde planning nodig voor het toekomstige toerismebeheer van het gebied, inclusief monitoring van de sociale en fysieke effecten van toerisme.
Het Beheerplan (januari 2017) biedt een goed kader voor besluitvorming, samen met de werking van de 10-koppige Stuurgroep Werelderfgoed. Het beheersplan schetst de verantwoordelijkheden van het Deense agentschap voor cultuur en paleizen, de regering van Groenland, en de gemeente Qeqqata. De beschikbaarheid van de middelen voor de implementatie van het managementsysteem moet worden bevestigd, inclusief de tijdlijn, expertise en financiële middelen om de juiste bekwame sitemanager en rangers in te schakelen, en om de toerisme- en interpretatieplannen te ontwikkelen. Voortdurende documentatie van culturele praktijken en immaterieel cultureel erfgoed, en regelmatige en cyclische monitoring en onderhoud zijn prioritair nodig.

Kujataa Groenland:Noorse en Inuit-landbouw aan de rand van de ijskap Nationaal park Morne Trois Pitons