Kunta Kinteh-eiland en gerelateerde sites
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Kunta Kinteh Island is een klein eiland in de Gambia-rivier die samenkomt met de Atlantische Oceaan. De ligging in het midden van de rivier maakte het een strategische plek om de waterweg te beheersen. Het werd bezocht door ontdekkingsreizigers en kooplieden in hun zoektocht naar een zeeroute naar India en werd een van de eerste culturele uitwisselingszones tussen Afrika en Europa. Tegen 1456 was het eiland door Portugal overgenomen van lokale heersers en begon de bouw van een fort.
Kunta Kinteh Island en gerelateerde sites vormen een uitzonderlijke getuigenis van de verschillende facetten en fasen van de Afrikaans-Europese ontmoeting, van de 15e tot de 19e eeuw. De rivier Gambia was bijzonder belangrijk en vormde de eerste handelsroute naar het binnenland van Afrika. De site was al een contactpunt met Arabieren en Feniciërs vóór de komst van de Portugezen in de 15e eeuw. De regio vormt een cultuurlandschap, waar de historische elementen behouden blijven in hun culturele en natuurlijke context. De eigendommen illustreren alle belangrijke perioden en facetten van de verschillende stadia van de Afrikaans-Europese ontmoeting vanaf de vroegste momenten in de 15e eeuw tot de onafhankelijkheidsperiode.
De specifieke locatie van Kunta Kinteh Island en zijn gerelateerde locaties, aan de monding van de Gambia-rivier, is een tastbare herinnering aan het verhaal van de ontwikkeling van de Gambia-rivier als een van de belangrijkste waterwegen voor allerlei soorten handel, van het binnenland tot de kust en daarbuiten. De specifieke, belangrijke rol van de site in de slavenhandel, zowel in de verspreiding als in de conclusie, maakt Kunta Kinteh Island and it Related Sites tot een uitstekende herinnering aan dit belangrijke, hoewel pijnlijk, periode van de menselijke geschiedenis.
Het pand omvat het Fort van Kunta Kinteh Island en een reeks locaties die verband houden met de vroege Europese bezetting van het Afrikaanse continent. Het ensemble heeft zeven afzonderlijke locaties:het hele eiland Kunta Kinteh, de overblijfselen van een Portugese kapel en van een koloniaal pakhuis (CFAO-gebouw) in het dorp Albreda, het Maurel Frères-gebouw in het dorp Juffureh, de overblijfselen van de kleine Portugese nederzetting San Domingo, evenals Fort Bullen en de Six-Gun Battery. Fort Bullen en de Six-Gun Battery liggen aan de monding van de Gambia-rivier, terwijl Kunta Kinteh Island en de andere locaties ongeveer 30 km stroomopwaarts liggen.
De ontwikkeling van Kunta Kinteh Island verschilde sterk van de vele andere forten, kastelen, en handelsposten gevonden in andere delen van West-Afrika, in die zin dat de belangrijkste focus van de site van Kunta Kinteh Island de controle over het achterland en zijn rijkdommen was, in plaats van de controle over de kust en de handel die er langs liep.
De batterij met zes kanonnen (1816) en Fort Bullen (1826), gelegen aan beide zijden van de monding van de rivier Gambia kwam veel later dan Kunta Kinteh Island en werd gebouwd met de specifieke bedoeling om de handel in slaven te dwarsbomen zodra deze illegaal was geworden in het Britse rijk na het aannemen van de Abolition Act in 1807. Het zijn de enige bekende verdedigingswerken in de regio die speciaal zijn gebouwd om slavenbelangen te stoppen. De andere vestingwerken van de regio (inclusief Kunta Kinteh Island), werden geconstrueerd als een middel om de handel in slaven (en goederen) te verbeteren en te beheersen in plaats van deze te stoppen. Door deze twee militaire posities kregen de Britten de volledige controle over de rivier de Gambia, uiteindelijk de weg vrijmaakt voor de vestiging van een koloniaal bestuur, een periode die goed wordt geïllustreerd door de vele koloniale gebouwen in Banjul en het gouverneursverblijf in Fort Bullen. Eindelijk, Fort Bullen toont bewijs van hergebruik tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) als strategisch observatorium en artilleriepost. Deze latere periode illustreert nog een andere Europese rivaliteit die zich naar het Afrikaanse continent uitbreidde.
Criterium (iii):Kunta Kinteh-eiland en verwante locaties in de rivier de Gambia vormen een uitzonderlijke getuigenis van de verschillende facetten van de Afrikaans-Europese ontmoeting, van de 15e tot de 20e eeuw. De rivier vormde de eerste handelsroute naar het binnenland van Afrika, ook verband houden met de slavenhandel.
Criterium (vi):Kunta Kinteh-eiland en gerelateerde sites, de dorpen, overblijfselen van Europese nederzettingen, de forten en de batterijen, direct en tastbaar werden geassocieerd met het begin en het einde van de slavenhandel, het behoud van zijn geheugen met betrekking tot de Afrikaanse diaspora.
Integriteit
De zes delen van de seriële nominatie vormen samen een getuigenis van de belangrijkste perioden en facetten van de Afro-Europese ontmoeting langs de rivier de Gambia, een continuüm dat zich uitstrekte van pre-koloniale en pre-slavernij tijden tot de periode van onafhankelijkheid en in het bijzonder tot het begin en de afschaffing van de slavenhandel, evenals het documenteren van de functies van de vroege toegangsroute naar het binnenland van Afrika. De zes sites omvatten alle belangrijke overblijfselen.
Alle sites behalve de CFAO en Maurel Frères Buildings zijn ruïnes. Het CFAO-gebouw is gerestaureerd en voorzien van adequate zeewering. Het Maurel Frères-gebouw werd in 1996 gerestaureerd en verkeert in een goede staat van instandhouding. De Portugese kapel en San Domingo zijn in een staat van ruïnes, maar deze zijn gestabiliseerd, met de meest bedreigde delen versterkt in 2000.
De geïsoleerde ligging van Kunta Kinteh Island in de rivier heeft zijn ligging tot op de dag van vandaag behouden. Fort Bullen wordt ook begrensd door de rivier aan de ene kant en een groot open stuk land aan de andere kant, dient natuurlijk als bufferzone en helpt de omgeving te behouden. Het is in een relatief goede staat van instandhouding, hoewel de muur aan de zeezijde lijdt aan zee-erosie. Onderdelen zijn ingestort en in 2000 is 20 meter herbouwd. De Six-Gun Battery verkeert in een goede staat van bewaring. De verwoeste sites hebben voortdurend onderhoud nodig om na verloop van tijd niet te verslechteren.
authenticiteit
Kunta Kinteh Island Fort werd herhaaldelijk verwoest. Sinds de laatste keer door de Fransen, in 1779, het is een ruïne gebleven met slechts een kleine poging tot consolidatie en het minimaliseren van de effecten van zee-erosie. Het eiland is een mijlpaal voor iedereen die betrokken is bij de slavenhandel, vooral de lokale gemeenschap en Afrikanen in de diaspora. Afgezien van een korte periode van hergebruik tijdens de Tweede Wereldoorlog, Fort Bullen en de Six-Gun Battery werden op dezelfde manier verlaten in de late 19e eeuw. Bij San Domingo zijn er zeer weinig zichtbare overblijfselen, maar het gebied heeft een aanzienlijk potentieel voor archeologisch onderzoek. De ruïnes die de Outstanding Universal Value uitstralen, zijn extreem kwetsbaar voor erosie. Op het moment van inscriptie werden de verwoeste sites gezien als onderdeel van een breder cultureel landschap dat bescherming nodig had om de omgeving van de sites te beschermen en om ze te laten begrijpen.
Beveiligings- en beheervereisten
Kunta Kinteh-eiland, Fort Bullen en alle belangrijke historische gebouwen in het Albreda-Juffureh-complex zijn wettelijk beschermd als Nationaal Monument (1995) onder de National Council for Arts and Culture Act, 1989 (herzien 2003). Het proclamatie-instrument stelt ook een bufferzone in voor alle locaties die moeten worden vrijgehouden van onverenigbare ontwikkelingen met nadelige gevolgen voor hun omgeving. Als nationale monumenten vallen de historische structuren onder het beheer van het National Center for Arts and Culture (NCAC), dat verantwoordelijk is voor het behoud en onderhoud ervan. De dagelijkse leiding berust bij de Directie Cultureel Erfgoed van de NCAC, die werfleiders en verzorgers in dienst hebben. De Six-Gun-batterij bevindt zich op het terrein van het State House en wordt beschermd door het kantoor van de president. De locaties hebben ook een vijfjarig beheersplan waarin staat wat op de individuele locaties en op landelijk niveau acceptabel is. Dit plan is tot stand gekomen dankzij de gezamenlijke inspanning van tien verschillende nationale en lokale organisaties, ondersteund door het programma Afrika 2009.
De financiële middelen die nodig zijn voor het beheer en onderhoud van de terreinen zijn relatief schaars, en komen voornamelijk van entreegelden. Elke drie maanden, het hoofd van de sectie Musea en Monumenten van de NCAC voert een fysieke inspectie van de terreinen uit. Deze conditiebeoordeling wordt uitgevoerd met een vertegenwoordiger van de lokale belanghebbenden en, zo mogelijk, met een lokale gids. Na elk bezoek wordt een beknopt verslag opgesteld en samengevat in een jaarverslag.
Sinds 1996 heeft de regering van Gambia, via het ministerie van Buitenlandse Zaken voor Toerisme en Cultuur, heeft een jaarlijks evenement georganiseerd genaamd het 'International Roots Homecoming Festival'. Beschouwd als een "erfgoedweek", het belangrijkste doel is om bezoekers uit de Afrikaanse diaspora aan te trekken. Het festival wijdt gewoonlijk een daglange spirituele pelgrimstocht naar Kunta Kinteh Island en het Albreda-Juffureh-gebied. Voor de bezoekers heeft het pand een symbolische en emotionele betekenis, want een bezoek aan Kunta Kinteh Island is een pelgrimstocht naar hun roots. Als historisch bewijs, veel kan worden geleerd van het eiland, en het maakt al deel uit van de syllabus voor geschiedenis en sociale studies op Gambiaanse scholen.
Het pand bevat zeer fragiele ruïnes die moeten worden beschermd en geconserveerd als de tastbare elementen die een uitzonderlijke universele waarde uitstralen. Om deze ruïnes de beste overlevingskans te geven en robuust genoeg te zijn om de aanvallen van de natuur te weerstaan, moet er voortdurend toezicht op het onderhoud en de instandhouding zijn.
