Steencirkels van Senegambia
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De ingeschreven site komt overeen met vier grote groepen megalithische cirkels in het uiterste westen van West-Afrika, tussen de rivier Gambia en de rivier Senegal. deze plaatsen, Wassu, en Kerbatch in Gambia, en Wanar en Sine Ngayene in Senegal, vertegenwoordigen een buitengewone concentratie van meer dan 1, 000 steencirkels en aanverwante grafheuvels verspreid over een gebied van 100 km breed en 350 km lang, langs de rivier de Gambia. Samen, de vier groepen omvatten 93 cirkels en bijbehorende sites, waarvan sommige zijn opgegraven, waarvan sommige archeologisch materiaal en menselijke graven hebben onthuld, van aardewerk tot ijzeren instrumenten en versieringen uit de 1 e en 2e millennium tot onze jaartelling. Deze vier megalithische sites zijn de dichtste concentratie in de zone en hebben een uitstekende universele waarde, die een traditionele monumentale megalithische constructie vertegenwoordigen, verspreid over een uitgestrekt gebied, met meer dan 1, 000 steencirkels verspreid langs een van de grote rivieren van Afrika.
Het Sine Ngayene-complex (Senegal) is de grootste site in het gebied. Het bestaat uit 52 cirkels van staande stenen, inclusief een dubbele cirkel. In alles, er zijn 1102 gebeeldhouwde stenen op de site. Ongeveer 1 km naar het oosten, (buiten het ingeschreven eigendom) is de steengroeve waaruit de monolieten werden gewonnen en waar de bronnen van ongeveer 150 stenen kunnen worden getraceerd. De site is rond 1970 opgegraven, en meer recentelijk door Bocoum en Holl. Het werk stelde vast dat de enkele begrafenissen in de tijd leken vooraf te gaan aan de meerdere begrafenissen die verband hielden met de steencirkels. Het Wanar-complex (Senegal) bestaat uit 21 cirkels waarvan één dubbele cirkel. De site bevat 9 'lier'-stenen of gesplitste stenen, soms met een dwarsstuk tussen de twee helften. Het Wassu-complex (Guinee) bestaat uit 11 cirkels en de bijbehorende frontale stenen. Deze site heeft de hoogste stenen van het gebied. De meest recente opgravingen op deze megalithische cirkels dateren uit de Anglo-Gambiaanse campagne onder leiding van Evans en Ozanne in 1964 en 1965. De vondsten van begrafenissen maakten het mogelijk de monumenten te dateren tussen 927 en 1305 na Christus. Het Kerbatch-complex bestaat uit 9 cirkels, inclusief dubbele cirkel. De site bezit een 'gespleten' steen, de enige bekende in de omgeving.
De stenen die de cirkels vormden, werden met behulp van ijzeren gereedschappen uit nabijgelegen laterietgroeven gewonnen en vakkundig gevormd tot bijna identieke pilaren, ofwel cilindrisch of veelhoekig, gemiddeld ongeveer 2 m hoog en een gewicht tot 7 ton. Elke cirkel bevat acht tot veertien staande stenen met een diameter van vier tot zes meter. De vier ingeschreven megalithische vindplaatsen getuigen van een welvarende en goed georganiseerde samenleving met tradities van steencirkelconstructies, in verband met begrafenissen, en aanhoudend in bepaalde gebieden gedurende meer dan een millennium.
Criterium (i):Individuele fijn gesneden stenen getuigen van een exacte en ervaren techniek en dragen bij aan de georganiseerde en imposante grootte van de steencirkelgroepen.
Criterium (iii):De cirkels van stenen die voor inschrijving worden voorgesteld, vertegenwoordigen de totaliteit van het megalithische gebied waarin de aanwezigheid van zo'n groot aantal cirkels een unieke manifestatie is van constructie- en begrafenispraktijken die gedurende meer dan een millennium in een groot geografisch gebied aanhielden en weerspiegelt een verfijnde en productieve samenleving.
Integriteit
De integriteit van de vier componenten van de site kan alleen worden beoordeeld als onderdeel van een veel breder verenigd cultureel complex. De complexen behouden hun integriteit in termen van ruimtelijke associaties van de samenstellende cirkels, individuele megalieten en grafheuvels. De spirituele overtuigingen die door lokale gemeenschappen met de stenen worden geassocieerd, helpen hun integriteit te beschermen.
authenticiteit
De steencirkels staan in een boerenlandschap en er zijn weinig ingrepen geweest. Een zeer klein aantal stenen is verwijderd. Sommige begraafplaatsen zijn opgegraven en vervolgens weer opgevuld. Deze verstoringen blijven minimaal. De algehele authenticiteit van de vier sites is intact.
Beveiligings- en beheervereisten
in Gambia, het beheer van de twee sites (Wassu en Kerbath) valt onder de verantwoordelijkheid van het Nationaal Centrum voor Kunst en Cultuur (NCAC) in overeenstemming met de wet uitgevaardigd door de Nationale Assemblee (NCAC-wet van 1989, gewijzigd in 2003). De NCAC is de ontmantelde technische afdeling van het Ministerie van Toerisme en Cultuur. Het dagelijks beheer van de sites valt onder de verantwoordelijkheid van de Directie Cultureel Erfgoed van de NCAC die, op permanente basis, de verzorgers en het onderhoudspersoneel. Beide sites hebben een beheersplan opgesteld tijdens het nominatieproces met participatieve medewerking van lokale gemeenschappen en hun vertegenwoordigers. De twee terreinen zijn omheind en vier ronde gebouwen met rieten daken, gebouwd op de manier van traditionele huizen, dienst doen als museum, bezoekersontvangstvoorzieningen en logementen voor de conciërge. De NCAC wordt ondersteund door lokale beheerscomités die de belangen van de gemeenschap op de sites behartigen. Financiering wordt voornamelijk geleverd door overheidsinkomsten uit entreegelden voor bezoekers en andere subsidies.
in Senegal, de twee sites genieten wettelijke bescherming:wet nr. 71-12 van 25 januari 1971, regulering van het regime voor historische plaatsen en monumenten en opgravingen en vondsten/ Decreet 73-746 van 8 augustus 1973 tot afkondiging van de wet. De Directie Cultureel Erfgoed van het ministerie is verantwoordelijk voor het beheer van de sites. De gemeenschappen hebben ook uitgebreide bevoegdheden via de wet op de decentralisatie, waardoor hun betrokkenheid bij het beheer van de sites wordt vergemakkelijkt. De financieringsbronnen zijn:de staatsbegroting, lokale gemeenschappen en donorsubsidies. Deze fondsen hebben de omheining van de twee sites mogelijk gemaakt, de bouw van een hal (Wanar) en een welkomstruimte (Sine Ngayene), bezoekerssanitair en de financiering van twee fulltime verzorgers. Er is goede bewegwijzering geïnstalleerd om toegang te krijgen tot de twee locaties, evenals een interpretatiecentrum in Sine Ngayene. Op de lange termijn, verbetering van de toegangspaden is voorzien in het presentatiekader.
Het beheersplan is opgesteld in overleg met de Senegalese en Gambiaanse stakeholdersbijeenkomst in Wassu in Gambia en Ngayene in Senegal in december 2004.
De langetermijndoelstelling van dit actieplan is om de site zichtbaar, toegankelijk zijn en zorgen voor economische voordelen voor de lokale gemeenschappen. Naast het behoud en de verbetering van de sites, de directie overweegt diepgaand onderzoek te doen en de terreinen beter af te stemmen op de ontwikkelingsdoelstellingen op nationaal niveau.
