Oude steden van Pyu






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

De oude steden van Pyu bieden het vroegste getuigenis van de introductie van het boeddhisme in Zuidoost-Azië bijna tweeduizend jaar geleden en de daarmee gepaard gaande economische, sociaal-politieke en culturele transformaties die resulteerden in de opkomst van de eerste, grootste, en langstlevende verstedelijkte nederzettingen van de regio tot de 9e eeuw. De Pyu toonden een opvallend vermogen om Indische invloeden te assimileren en snel over te gaan tot een aanzienlijke mate van heruitvinding. Ze creëerden een bijzondere vorm van verstedelijking, de stad van uitgebreid stedelijk formaat, die vervolgens de verstedelijking in het grootste deel van het vasteland van Zuidoost-Azië beïnvloedde. Deze vroegste boeddhistische stadstaten speelden een baanbrekende rol in het proces van de overdracht van de literaire, architectonische en rituele tradities van het op Pali gebaseerde boeddhisme naar andere samenlevingen in de subregio waar ze tot op heden nog steeds worden beoefend.

Halin, Beikthano en Sri Ksetra getuigen samen als een serieel eigendom van de verschillende aspecten van de ontwikkeling van dit nieuwe model van stedelijke vestiging voor de Zuidoost-Aziatische regio. Samen leveren de drie steden het bewijs voor de hele reeks en het bereik van de stedelijke transformatie van Pyu vanaf ca. 2e eeuw BCE tot de 9e eeuw CE, boeddhistische kloostergemeenschappen, kenmerkende mortuariumpraktijk, vakkundig waterbeheer, en verre handel. Op alle drie de locaties van de oude stad van Pyu, het geïrrigeerde landschap van het Pyu-tijdperk heeft nog steeds invloed op het landelijke levensonderhoud van de moderne bevolking, terwijl de religieuze monumenten nog steeds worden vereerd door boeddhistische pelgrims uit de hele regio.

Criterium (ii):Vanwege de interactie tussen inheemse Pyu-samenlevingen met Indische culturen uit de 2e eeuw BCE, Het boeddhisme bereikte zijn eerste vaste voet in Zuidoost-Azië onder de Pyu-steden, waar het werd omarmd door alle klassen van de samenleving, van de heersende elite tot agrarische arbeiders. Gekenmerkt door imposante herdenkingsstoepa's en andere verfijnde vormen van bakstenen rituele structuren, de oude steden van Pyu leveren het vroegste bewijs van de opkomst van deze innovatieve architecturale vormen in de regio, waarvan sommige geen bekende prototypes hebben. De ontwikkeling van de Pyu-boeddhistische stedelijke cultuur had een wijdverbreide en blijvende impact in heel Zuidoost-Azië, een stimulans voor latere staatsvorming na de 5e eeuw CE na de verdere overdracht van de boeddhistische leer en monastieke praktijk naar andere delen van het vasteland van Zuidoost-Azië.

Criterium (iii):De oude steden van Pyu markeerden de opkomst van de eerste historisch gedocumenteerde boeddhistische stedelijke beschaving in Zuidoost-Azië. De oprichting van geletterde boeddhistische kloostergemeenschappen ontstond samen met de reorganisatie van de landbouwproductie, gebaseerd op deskundig beheer van seizoensgebonden schaarse watervoorraden en de gespecialiseerde productie van gefabriceerde goederen in terracotta, ijzer, goud, zilver en halfedelstenen zowel voor verering als voor de handel. Het boeddhisme steunde de bouw van religieuze monumenten in baksteen door koninklijke en gemeenschappelijke publieke bescherming, gekenmerkt door de verschuiving naar permanente materialen van eerdere houtbouwtechnieken. De Pyu ontwikkelden unieke mortuariumpraktijken waarbij grafurnen werden gebruikt om gecremeerde overblijfselen op te slaan in gemeenschappelijke begrafenisstructuren. Handelsnetwerken verbond de oude Pyu-steden met commerciële centra in Zuidoost-Azië, China en Indië. Via dit netwerk droegen boeddhistische missionarissen hun op Pali gebaseerde leringen over naar andere delen van het vasteland van Zuidoost-Azië.

Criterium (iv):Technologische innovaties in resource management, landbouw en de productie van baksteen en ijzer in de oude steden van Pyu creëerden de voorwaarden die leidden tot aanzienlijke vooruitgang in stadsplanning en bouwconstructie. Deze innovaties resulteerden in de opkomst van de drie vroegste, grootste, en de meeste langlevende boeddhistische stedelijke nederzettingen in heel Zuidoost-Azië. De stedelijke morfologie van de Pyu-steden vormde een nieuwe sjabloon voor een uitgebreid stedelijk formaat dat wordt gekenmerkt door massieve omheinde muren omringd door grachten; een netwerk van wegen en kanalen die de stedelijke ruimte binnen de muren verbindt met uitgestrekte gebieden van extramurale ontwikkeling, met maatschappelijke voorzieningen, monumentale religieuze structuren gedefinieerd door torenhoge stoepa's en heilige waterlichamen. In of nabij het centrum van elke oude stad was een administratief complex met daarin het paleis dat het kosmische centrum van het politieke en sociale universum van Pyu markeerde.

Integriteit

De oude steden van Pyu zijn archeologisch intact, zoals te zien is in de staande monumenten, de in-situ structurele overblijfselen, de ongestoorde niet opgegraven resten en het nog functionerende agrarische terrein. De stedelijke voetafdruk van elke stad, afgebakend door de goed bewaarde stadsmuren, blijft goed leesbaar twee millennia na hun eerste constructie. De grenzen bevatten de belangrijkste kenmerken van uitzonderlijke universele waarde, inclusief een representatieve steekproef van het uitgestrekte geïrrigeerde landschap dat de steden steunde. De volledigheid en betrouwbaarheid van gedateerde archeologische sequenties van de vindplaats, met de radiokoolstofdata afgeleid van intacte architectonische kenmerken die teruggaan tot 190 BCE, wetenschappelijk bewijs leveren van de gehele duizendjarige bezettingsperiode van de steden, en versterkt paleografische data die worden geleverd door inscripties in Pyu-script op artefacten die op de site zijn opgegraven. De landschapsarchitectuur van de drie steden blijft ook grotendeels intact, waarbij de door de mens gemaakte constructies zoals kanalen en watertanks nog steeds in gebruik zijn voor lopende landbouwprocessen.

authenticiteit

De authenticiteit van de Pyu Ancient Cities is te vinden in de architecturale vorm en het ontwerp van ongewijzigde en nog steeds bestaande monumentale structuren en stedelijke gebieden; een continue traditie van het gebruik en de functie van de plaatsen van boeddhistische verering van eigendom; duurzame tradities en technieken van landbouw- en productiebeheersystemen, waarvan de oorsprong zichtbaar is in het historische landschap en nog steeds wordt beoefend in de lokale gemeenschap; de oorspronkelijke locatie en setting van de steden zoals geverifieerd door archeologisch onderzoek en die grotendeels onveranderd is gebleven sinds het einde van de historische verstedelijkte nederzetting 1, 000 jaar geleden; de materialen en de inhoud van de opgegraven artefacten van de vindplaatsen, lokaal ingekocht en ter plaatse vervaardigd, en de geest en het gevoel van de drie oude steden die door de geschiedenis van Myanmar en tot op de dag van vandaag blijven inspireren tot verering en bedevaart.

Beveiligings- en beheervereisten

Formele maatregelen voor de rechtsbescherming en administratief beheer van de Pyu Ancient Cities zijn geïnstitutionaliseerd bij de centrale overheid, regionaal, wijk, en gemeenteniveau. De afdeling Archeologie en Nationaal Museum (DANM) van het Ministerie van Cultuur heeft de primaire verantwoordelijkheid voor alle aspecten van de bescherming en het beheer van de drie oude Pyu-steden. De sites werden voor het eerst bekendgemaakt als beschermde gebieden onder de Ancient Monuments Preservation Act (1904) van Brits-Indië. Hun beschermde status is voortgezet en uitgebreid door de nationale wetgeving van Myanmar, waaronder:de Antiquities Act 1957 (gewijzigd 1962), de wet op de bescherming en het behoud van de culturele erfgoedregio's 1998 (gewijzigd in 2009) en de regels en voorschriften van de wet op de culturele erfgoedregio's 2011.

Om te zorgen voor een gecoördineerde uitvoering van de bepalingen van de toepasselijke wetgeving op nationaal en lokaal niveau, een aantal mechanismen zijn vastgesteld. Op nationaal niveau, er is het Centraal Comité voor Myanmar National Heritage en het Myanmar National Committee for World Heritage. Op het niveau van de site, om de gecoördineerde bescherming en het beheer van de drie oude stadssites te verzekeren, en om het behoud van het onroerend goed te integreren in de lokale ontwikkelingsplanning, een Pyu Ancient Cities Coordinating Committee (PYUCOM) is opgericht. De PYUCOM staat centraal in het kader voor vastgoedbeheer en is een belangrijk element van het vastgoedbeheerplan dat ervoor zorgt dat lokale traditionele systemen worden erkend en opgenomen in het dagelijkse beheer. Op elk van de locaties PYUCOM roept lokale overleggroepen bijeen die de zorgen van meerdere belanghebbenden samenbrengen:regionale autoriteiten, plaatselijke overheid, dorpsvertegenwoordigers en de sangha (monnikenlichaam).
Een vastgoedbeheerplan, goedgekeurd door de PYUCOM, is op 18 januari 2013 goedgekeurd door het Ministerie van Cultuur. Tijdgebonden actieplannen vormen het kader voor de uitvoering van de bepalingen van het Vastgoedbeheerplan. Het Property Management Plan wordt op een aantal specifieke gebieden versterkt door de voortdurende ontwikkeling van aanvullende plannen zoals die voor risicoparaatheid, bezoekersbeheer, capaciteitsopbouw voor instandhouding, site interpretatie, lokale gemeenschapsontwikkeling en regulering van stedelijk gebruik en ontwikkeling. De opgegraven en blootgelegde archeologische resten, met name de begraafplaatsen en hydrologische landschapskenmerken, vereisen voortgezet en, in sommige gevallen, verbeterde conservering.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur