Ellora-grotten
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het onschatbare ensemble van 34 grotten in Ellora in de Charanandri-heuvels van de staat Maharashtra in het westen van India, toont een geest van coëxistentie en religieuze tolerantie door de uitstekende architecturale activiteiten die worden uitgevoerd door de aanhangers van drie prominente religies:boeddhisme, brahmanisme, en jaïnisme. De activiteit uit de rotsen werd in drie fasen uitgevoerd, van de 6e tot de 12e eeuw. De vroegste grotten (grotten 1-12), opgegraven tussen de 5e en 8e eeuw, weerspiegelen de Mahayana-filosofie van het boeddhisme die toen in deze regio heerste. De brahmaanse groep grotten (grotten 13-29), waaronder de beroemde Kailasa-tempel (grot 16), werd opgegraven tussen de 7e en 10e eeuw. De laatste fase, tussen de 9e en 12e eeuw, zag de opgraving van een groep grotten (grotten 30-34) die de Jaina-filosofie weerspiegelen.
Tussen de grotten van de boeddhistische groep, Grot 10 (Visvakarma of Sutar-ki-jhopari, de Timmermansgrot), grot 11, en grot 12 (Teen Tal, of drie verdiepingen tellend klooster, de grootste in deze categorie) zijn bijzonder belangrijk. Deze grotten markeren de ontwikkeling van de Vajrayana-vorm van het boeddhisme en vertegenwoordigen een groot aantal boeddhistische goden. De prominente grotten van de brahmaanse groep zijn grot 15 (Dasavatara, of Grot van Tien Incarnaties), Grot 16 (Kailasa, de grootste monolithische tempel), Grot 21 (Ramesvara), en Grot 29 (Dumar Lena). Onder deze, Cave 16 is een uitstekend voorbeeld van structurele innovatie, en markeert het hoogtepunt van uit rotsen gehouwen architectuur in India met uitgebreide afwerking en opvallende proporties. De tempel is versierd met enkele van de meest gewaagde en mooiste sculpturale composities die in India te vinden zijn. Het beeldhouwwerk dat Ravana afschildert die probeert de berg Kailasa op te tillen, de verblijfplaats van Shiva, is bijzonder opmerkelijk. De overblijfselen van prachtige schilderijen uit verschillende periodes zijn bewaard gebleven op de plafonds van de voorste mandapa (zuilenhal) van deze tempel. De Jaina-grottengroep (grotten 30 – 34) is prachtig gebeeldhouwd met fijne, delicate sculpturen, en bevat mooie schilderijen gewijd aan de Digambara-sekte. Door hun kunst en architectuur, de Ellora-grotten dienen als een venster naar het oude India, inclusief sociaal-culturele verschijnselen, materialistische cultuur, politiek, en levensstijlen.
Criterium (i):Het ensemble van Ellora is een unieke artistieke prestatie, een meesterwerk van menselijk creatief genie. Als men alleen kijkt naar het werk van het uitgraven van de rots, een monument zoals de Kailasa-tempel is een technologische prestatie zonder weerga. Echter, deze tempel, die modellen transponeert uit "geconstrueerde" architectuur, biedt een buitengewoon repertoire van gebeeldhouwde en geschilderde vormen van een zeer hoge plastische kwaliteit en een encyclopedisch programma.
Criterium (iii):Ellora brengt de beschaving van het oude India weer tot leven met zijn ononderbroken opeenvolging van monumenten van 600 tot 1000 na Christus.
Criterium (vi):De Ellora-grotten getuigen niet alleen van drie grote religies, d.w.z. boeddhisme, brahmanisme, en jaïnisme, ze illustreren de geest van tolerantie, kenmerkend voor het oude India, waardoor deze drie religies hun heiligdommen en hun gemeenschappen op één enkele plaats konden vestigen, die zo diende om zijn universele waarde te versterken.
Integriteit
Ellora Caves bevat alle elementen die nodig zijn om zijn buitengewone universele waarde tot uitdrukking te brengen, inclusief de architectonische en sculpturale elementen die getuigen van het boeddhisme, brahmanisme, en jaïnisme in een ononderbroken opeenvolging van monumenten van 600 tot 1000 na Christus. die het ensemble samen met zijn natuurlijke omgeving omvat, van voldoende omvang is om de volledige weergave van kenmerken en processen te garanderen die de betekenis van het onroerend goed overbrengen, en heeft geen last van nadelige effecten van ontwikkeling en/of verwaarlozing. Geïdentificeerde potentiële bedreigingen voor de integriteit van het onroerend goed omvatten bezoekers- en milieubeheer, kwel en barsten in de grotten, en de capaciteit van het conserveringspersoneel bij de accommodatie.
authenticiteit
De authenticiteit van Ellora Caves komt tot uiting in de architectonische vormen en ontwerpen zoals de viharas (kloosters), chaityagriha (heiligdom), en monolithische tempels die tot drie verschillende religies behoren. De materialen, locaties, en natuurlijke omgeving spelen ook een belangrijke rol bij het bepalen van de authenticiteit van het onroerend goed. De Ellora-grotten zijn authentiek in termen van vormen en ontwerpen, materialen en stof, en locaties en setting van schilderijen, rotsachtige architectuur, sculpturen, en onvoltooide tempels van drie verschillende religies, d.w.z. boeddhisme, brahmanisme, en jaïnisme.
Beveiligings- en beheervereisten
Het beheer van de Ellora-grotten wordt uitgevoerd door de Archaeological Survey of India (ASI), terwijl de bufferzones gezamenlijk worden beheerd door de ASI, de Bosdienst, en de regering van Maharashtra. Diverse wetgeving, inclusief de wet op oude monumenten en archeologische vindplaatsen en overblijfselen (1958) en de bijbehorende regels (1959), Oude monumenten en archeologische vindplaatsen en overblijfselen (wijziging en validatie) Act (2010), Boswet (1927), Bosbeschermingswet (1980), Gemeenteraden, Nagar Panchayats en Industrial Townships Act, Maharashtra (1965), en Regionale en Stedenbouwkundige Wet, Maharashtra (1966), regelt het algemene beheer van het onroerend goed en zijn bufferzones. Een gedetailleerd toestandsonderzoek van alle grotten is uitgevoerd als onderdeel van het Comprehensive Conservation Management Plan en de implementatie is aan de gang.
Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moet een raamwerk worden ontwikkeld en geïmplementeerd om kwesties zoals bezoekersbeheer en milieubeheer aan te pakken; langetermijnmonitoring op kwel- en scheurpatronen in alle grotten; en capaciteitsopbouw van natuurbeschermingspersoneel bij de accommodatie, met als doel de bescherming op lange termijn te waarborgen van eigenschappen die de buitengewone universele waarde in stand houden, integriteit en authenticiteit van het pand.
