Maya-site van Copán
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Ontdekt in 1570 door Diego García de Palacio, de Maya-site van Copan is een van de belangrijkste sites van de Maya-beschaving. De site fungeert als de politieke, burgerlijk en religieus centrum van de Copan-vallei. Het was ook het politieke centrum en de culturele focus van een groter gebied dat het zuidoostelijke deel van het Maya-gebied en de periferie ervan besloeg.
Het eerste bewijs van bevolking in de Copan-vallei dateert uit 1500 voor Christus, maar de eerste Maya-Cholan-immigratie uit de hooglanden van Guatemala dateert van rond 100 na Christus. De Maya-leider Yax Kuk Mo, afkomstig uit de omgeving van Tikal (Petén), arriveerde in de Copan-vallei in 427 na Christus, en begon een dynastie van 16 heersers die Copan transformeerden in een van de grootste Maya-steden tijdens de klassieke Maya-periode. De grote periode van Copán, parallel aan die van andere grote Maya-steden, vond plaats in de klassieke periode, 300-900 na Chr. Er vonden belangrijke culturele ontwikkelingen plaats met belangrijke prestaties in de wiskunde, astronomie en hiërogliefenschrift. De archeologische overblijfselen en imposante openbare pleinen onthullen de drie belangrijkste stadia van ontwikkeling, waarin de tempels zich ontwikkelden, pleinen, altaarcomplexen en balvelden die vandaag de dag te zien zijn, voordat de stad in het begin van de 10e eeuw werd verlaten.
De Maya-stad Copán zoals die nu bestaat, bestaat uit een hoofdcomplex van ruïnes met verschillende secundaire complexen eromheen. Het hoofdcomplex bestaat uit de Akropolis en belangrijke pleinen. Onder de vijf pleinen zijn de Ceremonial Plaza, met een indrukwekkend stadion dat uitkomt op een heuvel met talrijke rijk gebeeldhouwde monolieten en altaren; het hiëroglifische trappenplein, met een monumentale trap aan het oostelijke uiteinde dat een van de opmerkelijke structuren van de Maya-cultuur is. Op de stootborden van deze 100 m brede trap bevinden zich meer dan 1, 800 individuele glyphs die de langst bekende Maya-inscriptie vormen. De Eastern Plaza steekt een aanzienlijke hoogte uit boven de vallei. Aan de westelijke kant is een trap gebeeldhouwd met figuren van jaguars, oorspronkelijk ingelegd met zwarte obsidiaan.
Van wat vandaag bekend is, het beeld van Copán lijkt een hoge graad van perfectie te hebben bereikt. de Akropolis, een prachtig architectonisch complex, verschijnt vandaag als een grote puinhoop die tot stand is gekomen door opeenvolgende toevoegingen van piramides, terrassen en tempels. 'S Werelds grootste archeologische snede loopt door de Akropolis. In de muren van de snede, het is mogelijk om vloerniveaus van eerdere pleinen en overdekte wateruitlaten te onderscheiden. De bouw van het Grote Plein en de Akropolis weerspiegelt een enorme inspanning vanwege de grootte van de genivelleerde en oorspronkelijk verharde oppervlakte van drie hectare en de laatste vanwege het enorme volume van de verhoogde massa, die zo'n 30 meter boven de grond uitsteekt.
Criterium (iv) :Het ontwerp van de, met zijn tempels, pleinen, terrassen en andere voorzieningen, vertegenwoordigen een soort architectonisch en sculpturaal complex dat tot de meest karakteristieke van de klassieke Maya-beschaving behoort. De Maya-site van Copan vertegenwoordigt een van de meest spectaculaire prestaties van de klassieke Maya-periode vanwege het aantal, uitwerking en omvang van de architectonische en sculpturale monumenten. De stèles en altaren op de Plaza vormen een van de mooiste beeldhouwensembles in de regio. Bij zowel het ontwerp als de uitvoering van monumenten, de Maya's hebben in Copan een uniek voorbeeld van hun creatieve genie en geavanceerde beschaving nagelaten.
Criterium (vi):De lange inscriptie op de hiërogliefentrap, de langste ingeschreven tekst in de Maya-regio, is van groot historisch belang voor de site, en voor een groter cultureel gebied.
Integriteit
De grenzen van het Werelderfgoed omsluiten de belangrijkste monumenten, specifiek de Hoofdgroep en de woonwijken eromheen, die de Maya-site van Copan zijn uitzonderlijke universele waarde geven. Alle attributen om de betekenis ervan over te brengen bevinden zich in het Copan Archeologisch Park (ongeveer 84,7 ha).
Copán blijft bedreigd door aanhoudende erosie van de rivier, microflora; en de afgelegen complexen, door voortdurende landbouwpraktijken. De site is een seismische zone en had schade geleden door ten minste twee aardbevingen. Hoewel effecten van zowel natuurlijke als menselijke oorsprong blijven bestaan, en de omgeving en de natuurlijke omgeving worden bedreigd door de wildgroei van de naburige stad, deze omstandigheden zijn grotendeels verzacht en worden nog steeds gemonitord om aantasting van de integriteitscondities te voorkomen. Echter, de integriteit van het pand moet worden versterkt door de grenzen van het archeologische park van Copan uit te breiden.
authenticiteit
De Maya-site van Copan heeft zijn vorm en ontwerp behouden en heeft ook zijn omgeving grotendeels behouden. Sinds 1980 hebben restauratieprojecten de aanbevelingen en normen gevolgd die op internationaal niveau zijn uiteengezet om de authenticiteit van de site te behouden. Echter, sinds 1997, enkele originele monumenten zijn overgebracht naar het Beeldenmuseum, voor hun behoud en rekening houdend met strikt op instandhouding gerichte criteria, en ter plaatse vervangen door replica's.
Beveiligings- en beheervereisten
De bestaande wetgeving, zowel op nationaal als regionaal niveau, biedt een passend kader voor de bescherming van de site. Echter, terwijl overlappende wetgeving het nationale belang van archeologische landschappen en natuurbehoud weerspiegelt en als adequaat wordt beschouwd, de handhaving ervan is niet altijd bevredigend. Er is behoefte aan specifieke regelgeving om de handhaving van alle bestaande wet- en regelgeving te coördineren.
De accommodatie wordt beheerd door het Hondurese Instituut voor Antropologie en Geschiedenis (IHAH). Op nationaal niveau, het onroerend goed wordt beschermd door de grondwet van de Republiek Honduras (1982), de wet voor de bescherming van het cultureel erfgoed van de natie (1997) die een algemeen kader biedt voor de bescherming van culturele hulpbronnen en de algemene milieuwet (1993) die culturele hulpbronnen omvat als onderdeel van de bescherming van het milieu.
Op regionaal niveau is een presidentieel besluit (1982) creëerde het Nationaal Monument van Copan, beslaat een stuk land van 30 km dat de Copan-vallei omvat waar het werelderfgoed zich bevindt, en dat schrijft een bijzondere bescherming voor van alle archeologische overblijfselen binnen het Rijksmonument. De Wet op de Gemeenten (1990) houdt ook rekening met de bescherming van culturele rijkdommen.
Het eerste beheersplan werd in 1984 opgesteld en in 2001 geactualiseerd. echter, is gebrekkig op het gebied van instandhoudingskwesties, stelt geen nauwkeurig instandhoudingsbeleid voor, omvat niet rampenparaatheid, en negeert de lokale gemeenschap. Het Instituut voor Toerisme heeft in samenwerking met het Hondurese Instituut voor Antropologie en Geschiedenis een plan voor openbaar gebruik opgesteld. In de komende jaren zal het nodig zijn om een participatief beheersplan uit te werken voor het hele Nationaal Monument van Copan dat in 1982 is opgericht, met een speciale nadruk op het Werelderfgoed.
De Staat die partij is, onderhandelt met de landeigenaren over een uitbreiding van het Nationaal Park, waardoor het gebied dat eigendom is van de Staat, zal worden uitgebreid tot buiten de huidige grenzen van het Werelderfgoed (ongeveer 250 ha). Een dergelijke uitbreiding van het park en de afbakening van een nieuwe bufferzone zullen zorgen voor het behoud van de buitengewone universele waarde van de Maya-site van Copan.
