Kathedraal, Alcázar en Archivo de Indias in Sevilla
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Samen de kathedraal, Alcázar en Archivo de Indias als serie, vormen een opmerkelijk monumentaal complex in het hart van Sevilla. Ze belichamen perfect de Spaanse "Gouden Eeuw", met overblijfselen van de islamitische cultuur, eeuwen van kerkelijke macht, koninklijke soevereiniteit en de handelsmacht die Spanje verwierf via zijn koloniën in de Nieuwe Wereld.
Opgericht in 1403 op de plaats van een voormalige moskee, de kathedraal, gebouwd in gotische en renaissancestijl, beslaat zeven eeuwen geschiedenis. Met zijn vijf beuken is het het grootste gotische gebouw van Europa. Zijn klokkentoren, de Giralda, was de voormalige minaret van de moskee, een meesterwerk van de Almohaden-architectuur en nu een belangrijk voorbeeld van het culturele syncretisme dankzij het bovenste deel van de toren, ontworpen in de Renaissance door Hernán Ruiz. Het "hoofdstukhuis" is het eerste bekende voorbeeld van het gebruik van de elliptische plattegrond in de westerse wereld. Sinds de oprichting ervan, de kathedraal is nog steeds in gebruik voor religieuze doeleinden.
De oorspronkelijke kern van het Alcázar werd in de 10e eeuw gebouwd als het paleis van de moslimgouverneur, en wordt zelfs vandaag de dag nog gebruikt als de residentie van de Spaanse koninklijke familie in deze stad, daarmee hetzelfde doel behouden waarvoor het oorspronkelijk bedoeld was:als residentie van vorsten en staatshoofden. Gebouwd en herbouwd vanaf de vroege middeleeuwen tot in onze tijd, het bestaat uit een groep vorstelijke gebouwen en uitgestrekte tuinen. Het Alcázar omvat een zeldzaam compendium van culturen waar delen van het oorspronkelijke Almohadenpaleis - zoals de "Patio del Yeso" of de "Jardines del Crucero" - naast het Palacio de Pedro I bestaan, dat de Spaanse mudejarkunst vertegenwoordigt, samen met andere constructies die elke culturele stijl weergeven, van de renaissance tot het neoklassiek.
Het Archivo de Indias-gebouw werd in 1585 gebouwd om de Casa Lonja of Consulado de Mercaderes de Sevilla (consulaat van de kooplieden van Sevilla) te huisvesten. Het werd het Archivo General de Indias in 1785, en sindsdien is het de thuisbasis geworden van de grootste verzameling documentatie over de ontdekking van en relaties met de Nieuwe Wereld. Het Archivo de Indias, ontworpen door de architect die verantwoordelijk is voor de voltooiing van El Escorial, Juan de Herrera, is een van de duidelijkste voorbeelden van Spaanse Renaissance-architectuur. Een enorme invloed op de barokke Andalusische architectuur en op het Spaanse neoclassicisme, het symboliseert de link tussen de Oude en de Nieuwe Wereld.
Sevilla dankt zijn belang in de 16e en 17e eeuw aan zijn aanwijzing als hoofdstad van de Carrera de Indias (de Indiëroute:het Spaanse handelsmonopolie met Latijns-Amerika). Het was de "Poort naar Indië" en de enige handelshaven met Indië van 1503 tot 1718.
De Conjunto Monumental, of een groep historische gebouwen die de kathedraal/Giralda omvatten, het Alcázar en het Archivo de Indias, vormt een opmerkelijk getuigenis van de belangrijkste fasen van de stadsgeschiedenis van de stad (islamitische, christen, en die van Sevilla met zijn associaties met de Nieuwe Wereld), evenals het symboliseren van een stad die twee eeuwen lang de handelshoofdstad van Indië werd - een tijd waarin Sevilla het middelpunt was van de Spaanse monarchie en een belangrijke rol speelde in de kolonisatie van Latijns-Amerika na de ontdekking ervan door Columbus.
Elk van deze monumenten wordt geassocieerd met het kolonisatieproces. Het graf van Columbus wordt bewaard in de kathedraal. De Sala de los Almirantes (Admiraalshal) in het Alcázar was het hoofdkwartier van de Casa de Contratación (Huis van Handel), van waaruit het monopolie met Indië opereerde, en waar, als leerplaats, het was aanleiding tot enkele van de belangrijkste expedities van verkenning en ontdekking van die periode. En het Archivo de Indias heeft, sinds de 18e eeuw, de meest waardevolle en belangrijke documenten gehuisvest die inzicht geven in deze historische gebeurtenis.
Criterium (i): De Giralda vormt een unieke artistieke prestatie, een meesterwerk van de Almohaden-architectuur. De immense kathedraal met vijf beuken die de moskee verving, is het grootste gotische bouwwerk van Europa. De elliptische ruimte van de Cabildo, gemaakt door Hernán Ruiz, is een van de mooiste architecturale werken van de Renaissance.
Criterium (ii):De Giralda beïnvloedde de bouw van talrijke torens in Spanje, en, na de verovering, in Amerika.
Criterium (iii):De kathedraal - de grootste gotische tempel van Europa - en het Alcázar van Sevilla getuigen op uitzonderlijke wijze van de beschaving van de Alhomads en die van het christelijke Andalusië, daterend van de herovering van 1248 tot de 16e eeuw, die doordrongen was van Moorse invloeden.
Criterium (vi):De kathedraal, het Alcázar en de Lonja zijn direct en tastbaar verbonden met een universeel belangrijke gebeurtenis:de ontdekking van de Nieuwe Wereld door Christoffel Columbus in 1492/1493 en de kolonisatie van Latijns-Amerika. Het graf van Christoffel Columbus bevindt zich in de kathedraal. In de admiraalshal (Sala de los Almirantes) werden plannen gemaakt voor een aantal van de grootste verkenningen uit de geschiedenis, met name de reis rond de wereld door Magellan en Sebastián ElCano (1519-1522). In de Lonja worden de meest waardevolle documenten bewaard uit de archieven van de koloniën in Amerika.
Integriteit
Het Conjunto Monumental behoudt in zijn configuratie de fysieke integriteit van de oorspronkelijke gebouwen en de nevenschikking van de verschillende belangrijke historische stadia.
De kathedraal vormt een volledig gebruikt en compleet monument. Een gotische tempel waarvan de bouw werd begonnen aan het begin van de 15e eeuw boven de voormalige Mezquita-burgemeester van Sevilla - een Almohaden-gebouw waarvan de Patio de los Naranjos bewaard is gebleven en is omgebouwd tot de binnenplaats die toegang geeft tot de kathedraal - en de Giralda - de minaret die is hergebruikt als klokkentoren. Het toont duidelijk de originele gotische metselwerkconstructie. evenzo, de latere renaissancegebouwen zoals de Sala Capitular (Hoofdstukhuis) behouden hun oorspronkelijke structuur.
Het Alcázar is een ander monument dat de integriteit van de fasen van de verschillende perioden waarin het werd gebouwd, heeft behouden. De kamers, patio's en tuinen van het oorspronkelijke Almohadenpaleis zijn in hun oorspronkelijke staat bewaard gebleven, net als de Mudejar-constructies die deel uitmaken van het Palacio de Pedro l en de resterende latere constructies en tuinen die het huidige Conjunto Monumental vormen.
Het Archivo de Indias-gebouw is in zijn geheel bewaard gebleven, samen met de waardevolle documenten die het bevat.
authenticiteit
Elk van de drie gebouwen weerspiegelt duidelijk zijn architecturale geschiedenis en geeft hun rol in de Spaanse "Gouden Eeuw" weer in termen van kerkelijke macht, koninklijke soevereiniteit en de handelsmacht die Spanje verwierf via zijn koloniën in de Nieuwe Wereld.
In de beperkte perimeter die door het onroerend goed wordt gedekt, de drie gebouwen zijn de belangrijkste manifestaties van de macht en invloed van de Spaanse handel in Amerika. Ze zijn echter niet de enige manifestaties in de stad en versterken hun vermogen om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed over te brengen, er is behoefte om ze te laten associëren met andere overgebleven gebouwen.
De authenticiteit van de reeks van drie gebouwen is tot op zekere hoogte kwetsbaar voor veranderingen in hun omgeving waardoor ze geïsoleerd zouden kunnen raken van andere bijbehorende gebouwen.
Beveiligings- en beheervereisten
Het behoud van de Outstanding Universal Value blijft gegarandeerd zolang er individuele beschermingsmechanismen zijn voor elk van de ingeschreven eigenschappen. De drie gebouwen genieten de hoogste graad van bescherming die bestaat in de erfgoedwetgeving, op zowel regionaal als nationaal niveau, omdat ze in de categorie Monumenten zijn aangemerkt als Vastgoed van Cultureel Belang.
Evenzo gegarandeerd zijn de instandhouding van individuele gebouwen die ook worden geassocieerd met de Spaanse handel in Amerika in het historische hart van de stad dat dient als stedelijke omgeving voor de drie monumenten en de algemene kenmerken van die stedelijke omgeving. Voldoen aan de wettelijke vereiste voor het bestaan van specifieke stedenbouwkundige plannen en catalogi voor de bescherming ervan, dit gebied, als geheel is uitgeroepen tot eigendom van cultureel belang. Gezien de enorme omvang van deze Conjunto Histórico, de beschermingsplannen zijn opgesteld volgens homogene sectoren. Deze speciale plannen en catalogi, samen met het Algemeen Plan dat in 2006 in werking is getreden (voor die sectoren waarvan de Catalogus nog moet worden voltooid), passende maatregelen treffen ter bescherming van de onmiddellijke ligging van het onroerend goed.
Voor de drie gebouwen zijn er momenteel geen actieplannen. Echter, er zijn voorzieningen voor verbetering van het gebied dat is opgenomen in een bufferzone waarvan de begrenzing wordt overwogen.
Op middellange termijn, voorzieningen van de gemeenteraad omvatten de voltooiing van de catalogi van gebouwen die moeten worden beschermd in beide sectoren van Conjunto Histórico die nog niet zijn opgesteld (sector 7, "Cathedral Sector" en sector 8, "Encarnación-Magdalena Sector") om de huidige precatalogi te vervangen.
Op middellange termijn, er zijn plannen om in de voorgestelde bufferzone twee gebouwen te restaureren die verband houden met de kolonisatie van Latijns-Amerika, de Atarazanas (scheepswerf) en het San Telmo-paleis.
