Oude stad van Salamanca
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Salamanca is een oude universiteitsstad in het westen van Spanje in de autonome gemeenschap Castilla en León. De Carthagers veroverden de stad voor het eerst in de 3e eeuw voor Christus. Het werd toen een Romeinse nederzetting voordat het tot de 11e eeuw door de Moren werd geregeerd. De Universiteit, een van de oudste in Europa, bereikte zijn hoogtepunt tijdens de Gouden Eeuw van Salamanca. Het historische centrum van de stad heeft belangrijke romaanse, Gotisch, Moors, Renaissance, en barokke monumenten. De Plaza-burgemeester, met zijn galerijen en arcades, is bijzonder indrukwekkend.
Te beginnen met de Romeinse brug die de rivier de Tormes ten zuidwesten van de stad overspant, talrijke bouwwerken getuigen nog van de tweeduizend jaar oude geschiedenis van de antieke Salmantica. De opmerkelijke voorbeelden zijn de oude kathedraal en San Marcos (12e eeuw), de Salina en de Monterrey-paleizen (16e eeuw), en vooral de Plaza Mayor (1729-1755). Maar de stad dankt haar meest wezenlijke kenmerken aan de universiteit. De opmerkelijke groep gebouwen in gotische, Renaissance, en barokke stijlen, die, van de 15e tot 18e eeuw, steeg tot de instelling die zichzelf uitriep tot "Moeder van Deugden, Wetenschappen, and the Arts” maakt Salamanca tot een uitzonderlijk voorbeeld van een oude universiteitsstad in de christelijke wereld, zoals Oxford en Cambridge.
De kathedraalschool van Salamanca bestond al in de late 12e eeuw. Het oudste universiteitsgebouw in Salamanca, nu het rectoraat, is het oude ziekenhuis del Estudio, gebouwd in 1413, met het laatste onderdeel van het bouwprogramma begonnen in 1533.
Salamanca biedt een van de oudste voorbeelden van universitaire voorzieningen die als zodanig in plaats van als colleges zijn opgevat. Echter, de stad pochte ook veel hogescholen, die over het algemeen liefdadigheidsinstellingen waren met nauwe banden met de universiteit.
De meeste van deze gebouwen bevinden zich in de oude wijk van de stad. Echter, andere monumenten, gelegen in de omgeving van het beschermde kerngebied, maken ook deel uit van het pand. Het zijn allemaal prachtige voorbeelden van religieuze architectuur die tot verschillende stijlen behoren:de Romaanse kerken van San Marcos, San Juan de Barbalos, en San Cristóbal, de kloosters van Las Claras en Santa Teresa, de gotisch-renaissancistische kerk van Sancti Spiritus, en het Colegio de los Irlandeses.
Criterium (i):De Plaza Mayor van Salamanca, gebouwd naar aanleiding van een plechtig besluit van koning Filips V in 1710, is een unieke artistieke prestatie in de barokke kunst, en door velen beschouwd als het hart van de Gouden Stad (La Dorada). Begonnen in 1729 volgens plannen getekend door Alberto de Churriguera, en eindigde in 1755 door Andrés García de Quiñones, en met bijdragen van Nicolás de Churriguera en José de Lara de Churriguera, het is een van de belangrijkste stedelijke ensembles van het 18e-eeuwse Europa.
Criterium (ii):Met de Plaza Mayor, de Clerecía (het jezuïetenseminarie), het college van Calatrava, het Colegio San Ambrosio, de kerken van San Sebastián en Santa Cruz de Cañizares, de nieuwe kathedraal, en San Esteban, Salamanca is een van de essentiële kunstcentra van de Churriguera-dynastie van architecten, decorateurs en beeldhouwers van Catalonië. De “churrigueresque” stijl oefende in de 18e eeuw grote invloed uit, niet alleen op het Iberisch schiereiland, maar ook in Latijns-Amerika.
Criterium (iv):Hoewel later opgericht dan die van Bologna, Parijs, en Oxford, de Universiteit van Salamanca had zich al in 1250 gevestigd als een van de beste academische instellingen in Europa. Ze bewaart een bewonderenswaardig architectonisch erfgoed dat de diverse functies van een universitaire instelling in de christelijke wereld illustreert. Het ziekenhuis del Estudio, de Escuelas Mayores, de Escuelas Menores, en de verschillende hogescholen, die zich vermenigvuldigde tussen de 15e en 18e eeuw, vormen een groep van uitzonderlijke samenhang binnen een historische stad die ook opmerkelijk is vanwege zijn talrijke burgerlijke en religieuze monumenten.
Integriteit
Salamanca is een serieel eigendom bestaande uit de oude wijk van de stad en zeven afgelegen onderdelen:Colegio de los Irlandeses, Iglesia de San Marcos, Iglesia de Sancti Spiritus, Convento de Las Claras, Casa-Convento de Santa Teresa, Iglesia de San Juan de Barbalos en Iglesia de San Cristóbal.
Het ingeschreven eigendom heeft een oppervlakte van 51 ha, met een bufferzone van 130 ha, en bevat alle benodigde attributen om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed tot uitdrukking te brengen. Deze belangrijke kenmerken omvatten alle monumenten die verband houden met de universiteit en ook zeer belangrijke voorbeelden van barokke kunst in Spanje, vooral de Plaza Mayor. De belangrijkste attributen illustreren de geschiedenis van Salamanca en getuigen van haar primaire functie als universiteitsstad.
Hun erkenning als geklasseerde monumenten heeft ertoe bijgedragen dat ze goed bewaard zijn gebleven en de materiële integriteit behouden is gebleven, aangezien elke interventie vereist is om hun kenmerken te vrijwaren. Echter, regelgevende maatregelen en bepalingen in planningsinstrumenten zullen strikt moeten worden gehandhaafd om ervoor te zorgen dat potentiële bedreigingen als gevolg van nieuwbouw en ontwikkelingen effectief worden aangepakt.
authenticiteit
De oude stad van Salamanca heeft de belangrijkste kenmerken van authenticiteit behouden in termen van vorm, ontwerp, materialen, en substantie. Locatie- en omgevingskenmerken zijn ook behouden, evenals het gebruik en de functie binnen de moderne stad.
Als een plek in voortdurende evolutie, de oude stad is ook beïnvloed door aanpassingen zoals stedelijke infrastructuur, en renovatie van gebouwen. Nog, deze wijzigingen zijn onderworpen aan strikte administratieve controles, zowel van de gemeente als de regionale overheid, om de Uitstaande Universele Waarde van het onroerend goed niet nadelig te beïnvloeden. Hoe dan ook, er moet voortdurend aandacht worden besteed aan het onroerend goed om ervoor te zorgen dat toekomstige ingrepen deze belangrijke kenmerken niet in gevaar brengen.
Beveiligings- en beheervereisten
De stad Salamanca werd in 1951 geregistreerd als "historische site", de hoogste rechtsbescherming op nationaal niveau. Hetzelfde rechtsstelsel, Eigendom van cultureel belang (BIC, Bien de Interés Cultural ), wordt toegepast op de meeste onderdelen van het pand.
Volgens de bestaande wetten van cultureel erfgoed (Wet 12/2002, 11 juli, van het cultureel erfgoed van Castilla y León, Decreet 37/2007, 19 april, die de regels voor de bescherming van cultureel erfgoed in Castilla y León en wet 16/1985 goedkeurt, 25 juni, van Spaans historisch erfgoed), elke interventie vereist toestemming van de Commissie voor Cultureel Erfgoed van Salamanca, een orgaan van de regionale overheid.
Stedenbouw valt onder de verantwoordelijkheid van de stad Salamanca en het algemene plan bepaalt de algemene regels voor de hele gemeente, inclusief het historische gebied.
Als resultaat van de samenwerkingsovereenkomst tussen de Raad van Cultuur en Toerisme van de Junta de Castilla y León en de gemeenteraad, een beheersplan voor het onroerend goed, evenals een nieuw stedenbouwkundig plan voor de historische stad, zal worden opgesteld en uitgevoerd. Beide planningsinstrumenten zullen fungeren als een routekaart om alle principes en voorschriften vast te stellen waarmee overheidsdiensten rekening moeten houden, om hun beleid aan te passen aan het behoud van de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed, die moeten prevaleren boven andere overwegingen. Alle bestaande en toekomstige sectorale plannen op het gebied van toerisme, toegankelijkheid, stedelijke planning, economische en sociale plannen, etc. zullen in dit Beheerplan worden opgenomen. Om ervoor te zorgen dat aan de voorwaarden van authenticiteit en integriteit blijft worden voldaan, het zal belangrijk zijn om te overwegen dat alle voorgestelde nieuwe interventies voor herstel van ontwikkeling onderworpen zijn aan erfgoed- en milieueffectbeoordelingen. Deze beoordelingen zullen van cruciaal belang zijn om de bescherming van belangrijke attributen en hun plaatsing in het historische stadsbeeld te waarborgen.
