Culturele locaties van Al Ain (Hafit, Hil, Bidaa Bint Saud en Oases-gebieden)
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het seriële eigendom van The Cultural Sites of Al Ain, met zijn verschillende onderdelen en de regionale context waarin het zich situeert, getuigt van oude sedentaire menselijke bewoning in een woestijngebied. Ononderbroken bewoond sinds het Neolithicum, de regio vertoont overblijfselen van talrijke prehistorische culturen, met name uit de bronstijd en de ijzertijd. Al Ain ligt op het kruispunt van de oude landroutes tussen Oman, het Arabisch Schiereiland, de Perzische Golf en Mesopotamië. Zeer divers van aard, de tastbare elementen van het pand omvatten overblijfselen van ronde stenen graven en nederzettingen uit de Hafit- en Hili-periodes, putten en gedeeltelijk ondergrondse aflaj-irrigatiesystemen, oases en lemen constructies toegewezen aan een breed scala aan defensieve, huishoudelijke en economische doeleinden. Deze expertise in constructie en waterbeheer maakte de vroege ontwikkeling van de landbouw gedurende vijf millennia mogelijk, tot op de dag van vandaag.
Criterium (iii):De culturele locaties van Al Ain vormen een uitzonderlijke getuigenis van de ontwikkeling van opeenvolgende prehistorische culturen in een woestijngebied, van het Neolithicum tot de IJzertijd. Ze stellen het bestaan van duurzame menselijke ontwikkeling vast, getuigen van de overgang van jagers- en nomadische samenlevingen naar de sedentaire menselijke bezetting van de oase, en de duurzaamheid van deze cultuur tot op de dag van vandaag.
Criterium (iv):De graven en architectonische overblijfselen van de Hafit, Hili- en Umm an‐Nar-culturen geven een uitzonderlijke illustratie van de menselijke ontwikkeling in de bronstijd en de ijzertijd op het Arabische schiereiland. Het aflaj-systeem, al in het 1e millennium voor Christus geïntroduceerd, getuigt van het beheer van water in woestijngebieden.
Criterium (v) :De overblijfselen en landschappen van de oases van Al Ain lijken te getuigen, over een zeer lange geschiedenis, aan de capaciteit van de beschavingen in het noordoosten van het Arabisch Schiereiland, vooral in de protohistorie, om een duurzame en positieve relatie met de woestijnomgeving te ontwikkelen. Ze wisten hoe ze de duurzame exploitatie van waterbronnen moesten opzetten om een groene en vruchtbare omgeving te creëren.
Integriteit
Bestaat uit 17 bevredigend geïdentificeerde componenten, de Culturele Sites van Al Ain vormen een seriële eigenschap van voldoende integriteit om uitzonderlijke waarden van prehistorische en protohistorische culturen uit te drukken in relatie tot de ontwikkeling van het oaselandschap. De voorgestelde locaties beslaan voldoende uitgestrekte gebieden, en omvatten vele diverse archeologische overblijfselen, die over het algemeen goed bewaard zijn gebleven en voldoende zijn beschermd. Integriteit zou echter worden versterkt door een systematische inventarisatie, en een diepere kennis van de genomineerde ensembles en hun omgeving. De geschiedenis van de oases vanaf de protohistorie tot de 19e eeuw blijft zeer fragmentarisch en moet wetenschappelijk worden bestudeerd. De omgeving dicht bij de ensembles vormt landschappen die worden geassocieerd met de woestijn, bergen en bestaande oases, en dit geldt ook voor hun stedelijke dimensie, maar in sommige gevallen heeft hun stedelijke omgeving anachronistische elementen in de buurt, voortkomend uit de hedendaagse ontwikkeling (recreatiepark, moderne gebouwen, weg- en hotelinfrastructuur, enzovoort.). Milieu-integriteit moet zorgvuldig worden gecontroleerd om ervoor te zorgen dat deze ontwikkelingen zich niet vermenigvuldigen om hun omgeving nadelig te beïnvloeden.
authenticiteit
De prehistorische vindplaatsen van Al Ain, en in het bijzonder de ensembles Hafit en Hili, en de bijbehorende verplaatsbare voorwerpen, een hoge mate van authenticiteit hebben. Verschillende van de archeologische vindplaatsen die recentelijk zijn opgegraven, zijn nu nog gebouwde overblijfselen die volledig authentiek zijn. Sinds hun ontdekking in de tweede helft van de 20e eeuw echter, er is een tendens geweest om bepaalde ronde graven te reconstrueren in een poging ze emblematisch te maken, wat noodzakelijkerwijs hun authenticiteit beperkt. De aanwezigheid van aflaj-systemen uit de ijzertijd is geverifieerd, met name in het geval van Hili 15 falaj, waarin alle eenheden van het systeem intact zijn (cut-and-cover sectie, shari’a en de open kanalen) en waar geen interventie is geweest, behalve zandzakbarrières voor bescherming en afvoer van regenwater. De aflaj van Al Ain dateren niet allemaal uit de ijzertijd, maar omvatten nieuwe toevoegingen aan het systeem gedurende latere eeuwen. Recente studies hebben een aantal hiaten in de continuïteit van het systeem opgevuld. Verdere inspanningen voor meer systematische documentatie zullen helpen bij de evaluatie van hun authenticiteit als een systeem dat de basis vormt van de oases van vandaag.
De restauratiewerkzaamheden aan gebouwen en lemen constructies in de oases, die vanaf de jaren tachtig plaatsvond, werd gedomineerd door reconstructie die voorrang had op het behoud van het fysieke weefsel. Deze tendens is de afgelopen jaren gecorrigeerd, zorgen voor meer respect voor authenticiteit (in formulieren, structuren en materialen), aangezien overwegingen van authenticiteit de kern vormen van de conserveringsactiviteiten van ADACH. De voorwaarden voor authenticiteit van de oases in termen van gebruik lijken in wezen aanwezig, als de inspanningen van de nationale en lokale autoriteiten en de boeren. Samen, ze zijn bedoeld om de blijvende bloei van oases te verzekeren. Echter, bedreigingen voor hun authenticiteit als gevolg van de impact van de veranderende economie op het onderhoud van landbouwactiviteiten, de veranderende watervoorziening en de druk van de stedelijke nabijheid moeten nauwlettend worden gevolgd.
Beschermings- en beheervereisten
Het pand is wettelijk beschermd door de Abu Dhabi Authority for Culture and Heritage (ADACH) vestigingswet van 2005 en de Oasis-beschermingswetten van 2004 en 2005, evenals de wet op archeologie en opgravingen van 1970. Bouwvoorschriften van de afdeling Stedenbouw van de gemeente Al Ain verbiedt de bouw van nieuwe gebouwen van meer dan vier verdiepingen en een maximale hoogte van 20 meter. De locaties binnen het pand en de bufferzones zijn geregistreerd in de inventaris die wordt beheerd door ADACH, die ook de Preliminary Cultural Review beheert, de cultureel-erfgoedcomponent van het milieueffectbeoordelingsproces van het emiraat. Twee wetsontwerpen, de wet voor de bescherming op emiraatniveau, Behoud en beheer van culturele eigendommen, en de federale wet op de bescherming van archeologische hulpbronnen, bevinden zich beide in de laatste fase van beoordeling door overheidsinstanties. Deze wetten zullen het bestaande beschermingskader voor de sites verbeteren.
De bescherming van het onroerend goed wordt geboden door tal van sectorale regelingen die de complexiteit van de definitie van het onroerend goed weerspiegelen. De Abu Dhabi Cultural Heritage Management Strategy biedt het overkoepelende managementkader voor de culturele locaties van Al Ain. Het heeft een implementatieplan bestaande uit 19 actieplannen, waarvan sommige al zijn voltooid, en die het Strategisch Plan van de Entiteit van de ADACH hebben geïnformeerd. Het Strategisch Plan van de ADACH-entiteit is een levend document dat op voortschrijdende basis opnieuw is uitgegeven, en de cyclus van 2010-2014 is voltooid. De Erfgoedbeheerstrategie wordt momenteel herzien en geactualiseerd, om specifieke beheerplannen en andere projecten voor specifieke sites op te nemen. ADACH is in februari 2012 samengevoegd met de Abu Dhabi Tourism Authority om de Abu Dhabi Tourism &Culture Authority (ADTCA) te creëren. Sindsdien is er aan gewerkt om de continuïteit van het strategisch beleid te waarborgen en mijlpalen te bereiken voor het beheer van erfgoedbronnen binnen het institutionele herstructureringsproces.
Disclaimer betreffende de tekst van de Statement of Outstanding Universal Value van de site ‘Culturele Sites van Al Ain’ (Hafit, Hil, Bidaa Bint Saud en Oases-gebieden), Verenigde Arabische Emiraten
Onder verwijzing naar de tekst van de Verklaring van Buitengewone Universele Waarde van de site ‘Cultural Sites of Al Ain’ (Hafit, Hil, Bidaa Bint Saud en Oases-gebieden), Verenigde Arabische Emiraten, het zou genoteerd moeten worden dat, volgens de richtlijnen van de Verenigde Naties van 15 mei 1999 (ref.ST/CS/SER.A/29/Rev.1) de term ‘Perzische Golf’, In alle documenten wordt naar 'Golf' en 'Shatt-al-Arab' verwezen en publicaties en verklaringen van het secretariaat als de standaard geografische aanduiding van het zeegebied tussen het Arabische schiereiland en de Islamitische Republiek Iran.
