Røros-mijnstad en de omtrek
Uitstekende universele waarde
Korte synthese Røros Mining Town en de omtrek bestaan uit drie locaties binnen de omtrek, dat wil zeggen het gebied van privileges dat in 1646 door de Deens-Noorse koning aan Røros Copper Works werd toegekend.
De stad en de cultuurlandschappen beslaan een groot aaneengesloten gebied dat het landschap rondom de mijnstad omvat, de stedelijke landbouwgebieden, en de belangrijkste mijnlandschappen waar landbouwpraktijken en koperbewerkingen werden uitgevoerd.
Femundshytta is een grotendeels relictlandschap dat het industriële culturele landschap omvat met de overblijfselen van een smelterij, waterbeheersystemen, en de gemeenschap die om hen heen is ontstaan. De wintertransportroute bestaat uit een opeenvolging van meren, rivieren, en kreken in een bijna ongerept landschap. Het werd gebruikt van november tot mei.
Mijnstad Røros, opgericht in 1646, is uniek. Het is geheel van hout gebouwd, en verweven met een cultureel landschap dat op een uitstekende en bijna volledige manier laat zien hoe mijnbouw, vervoer, en de manier van leven moest worden aangepast aan de eisen van de natuurlijke omgeving - de bergvlaktes, het koude klimaat, de afgelegen locatie zonder wegen en met marginale groeiomstandigheden voor bossen en landbouw. Op basis hiervan ontwikkelde zich een unieke cultuur die deels is verdwenen, maar een opmerkelijk getuigenis waarvan het bestaan bewaard is gebleven.
Criterium (iii):Vanaf het moment dat kopererts werd gevonden in de bergen bij Røros in 1644 tot de koperfabriek failliet ging in 1977, met Duitse mijnbouwtechnologie als uitgangspunt, Duits in dienst nemen, Deens, Zweedse immigranten, en Noorse staatsburgers, , een unieke cultuur ontwikkeld om het waardevolle koper te winnen in een afgelegen en dunbevolkt gebied. Vandaag is er geen mijnbouw in het gebied, maar Røros Mining Town en de sporen van mijnbouw, smelterijen, vervoer, en waterbeheersystemen getuigen op unieke wijze van de aanpassing van technologie aan de eisen van de natuurlijke omgeving en de afgelegen ligging.
Criterium (iv):stadsbeeld van Røros en de daarmee samenhangende industriële en landelijke landschappen, met hun onderling verbonden industriële activiteit en huisvesting en agrarische accommodatie in een stedelijke omgeving, op een bijzondere manier illustreren hoe mensen zich aanpasten aan de extreme omstandigheden waarin ze moesten leven en hoe ze de beschikbare inheemse hulpbronnen gebruikten om onderdak te bieden, voedsel produceren voor hun levensonderhoud, en bijdragen aan de nationale rijkdom van het land. technologisch, hun gebouwen en installaties zijn geëvolueerd door het gebruik van beschikbare inheemse materialen om functioneel te voldoen aan de gecombineerde benadering van mijnbouw en agrarische praktijken, terwijl ze tegelijkertijd de gevolgen van het omgaan met extreme klimatologische omstandigheden opvangen.
Criterium (v):De mijnstad Røros en de omtrek vormen een geheel dat een uitstekend voorbeeld is van traditionele nederzettingen en landgebruik. De verschillende activiteiten die in het gebied zijn uitgevoerd, vormen een samenhangend en onderling afhankelijk geheel. Deze activiteiten hebben een cultuurlandschap gevormd dat een uniek beeld geeft van hoe de mijnen en het mijnstadje functioneerden als een complex en soms kwetsbaar systeem dat op de grens lag van wat mogelijk was in een onherbergzame omgeving met een ruw klimaat.
Integriteit en authenticiteit
Het genomineerde onroerend goed bevat alle elementen die de buitengewone universele waarde van het onroerend goed overbrengen en de meest relevante kenmerken vertonen een hoog of goed niveau van integriteit. Het mijnlandschap is een relict in de natuur, maar er vonden bijna geen transformaties of aantasting plaats na de sluiting van de koperfabriek.
De authenticiteit van het pand komt tot uiting in bijna al zijn aspecten en kenmerken. Alle overblijfselen getuigen op geloofwaardige wijze van de geschiedenis en ontwikkeling van de site. Dit wordt ook versterkt door het rijke archief dat de geschiedenis van het koperbedrijf documenteert.
Beveiligings- en beheervereisten
De belangrijkste wetgevende instrumenten die bijdragen aan de bescherming en het beheer van de mijnstad en de omtrek van Røros zijn de Wet op het cultureel erfgoed (1978) en de Wet op de ruimtelijke ordening (1985).
Het beheerskader voor Røros Mining Town and the Circumference is vastgelegd in een intentieverklaring die is ondertekend door alle verantwoordelijke instanties voor het genomineerde onroerend goed.
De basis voor het beheer is gebaseerd op het bestaande Noorse wettelijke kader, de geldende planningsinstrumenten, de administratieve en particuliere instanties die verantwoordelijk zijn voor het onroerend goed en de financieringsbronnen voor de instandhouding van het erfgoed, landbouwactiviteiten in erfgoedgebieden, productieve en marketingactiviteiten op basis van cultureel en natuurlijk erfgoed, en duurzaam toerisme. Het beheerskader bevat een actieprogramma met acties op korte en lange termijn.
