Tokaj Wine Region Historisch cultuurlandschap






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Gelegen aan de voet van het Zemplén-gebergte (in Noordoost-Hongarije), langs de Bodrog-rivier en aan de samenvloeiing van de Bodrog- en de Tisza-rivieren, het historische cultuurlandschap van de Tokaj-wijnstreek werd in 2002 ingeschreven op de Werelderfgoedlijst. Het werelderfgoed en de bufferzone beslaan samen het administratieve gebied van 27 nederzettingen (13, 245 ha en 74, 879 ha, dus 88, 124 ha in totaal). Het hele landschap, de organisatie en het karakter zijn speciaal gevormd in interactie met de duizendjarige en nog steeds levende traditie van wijnproductie. De gedocumenteerde geschiedenis van het wijngebied sinds 1561 toont aan dat zowel de druiventeelt als het maken van de ‘aszú’-wijn al eeuwenlang permanent is in het gebied dat wordt omringd door de drie Sátor-hegy (de Tokaj-heuvel, de Sátor – heuvel van Abaújszántó, en de Sátor-heuvel van Sátoraljaújhely). De wettelijke basis voor de afbakening van het wijngebied is een van de eerste ter wereld en dateert uit 1737 toen het decreet van keizer Karel VI (Karel III, koning van Hongarije) vestigde het gebied als een gesloten wijngebied.

De unieke combinatie van topografische, milieu- en klimatologische omstandigheden van de Tokaj-wijnregio, met zijn vulkanische hellingen, wetlands die een speciaal microklimaat creëren dat de verschijning van de "edele rote" (Botrytis cinerea) bevordert, evenals de omliggende eikenbossen worden al lang erkend als buitengewoon gunstig voor de druiventeelt en gespecialiseerde wijnproductie. Al deze kenmerken hebben de ontwikkeling van wijngaarden mogelijk gemaakt, boerderijen, dorpen, kleine steden en historische netwerken van wijnkelders die met de hand zijn uitgehouwen in voornamelijk vulkanische rotsen, Dit zijn de meest karakteristieke bouwwerken in Tokaj:die van koning Kalman in Tarcal bestaat al in 1110. Er zijn twee basistypen kelders in Tokaj:de gewelfde en de uitgegraven kelder. De sociaal-culturele, etnische en religieuze diversiteit van de inwoners, samen met de speciale faam van de Tokaji Aszú-wijn heeft het bijgedragen aan het rijke en gevarieerde culturele erfgoed van de regio.

Criterium (iii):Het Tokaj-wijngebied vertegenwoordigt een duidelijke wijnbouwtraditie die al minstens duizend jaar bestaat en tot op heden intact is gebleven.

Criterium (v):Het hele landschap van de Tokaj-wijnstreek, met inbegrip van zowel wijngaarden als lang gevestigde nederzettingen, illustreert levendig de gespecialiseerde vorm van traditioneel landgebruik die het vertegenwoordigt.

Integriteit

De attributen van de Outstanding Universal Value van het onroerend goed zijn voldoende intact. Deze omvatten omgevingscondities (geologie, morfologie, hydrologie en klimaat) gunstig voor gespecialiseerde wijnbouw, historische wijngaarden/terroirs, gevestigde nederzettingen en hun netwerk, rijk cultureel erfgoed dat de etnische diversiteit weerspiegelt, diverse soorten kelders en een grote diversiteit aan andere gebouwen die bijdragen aan het karakter van het landschap en verband houden met wijnbouw en wijnproductie (bijv. terrassen, gebouwde stenen muren en heggen, reservoirs). Het pand omvat de meeste attributen die nodig zijn om de Outstanding Universal Value tot uitdrukking te brengen. Echter, de relatie tussen het pand en de bufferzone moet verder worden herzien, evenals de buitengrenzen van de bufferzone. In de context van veranderende economische eisen, de continuïteit van het traditionele landgebruik blijft behouden. Op de lange termijn, het verdwijnen van wetlands en de uitbreiding van bebouwde gebieden en klimaatverandering moeten als potentiële bedreigingen worden beschouwd.

authenticiteit

Wat de gebouwde constructies betreft, frequente militaire invallen en branden hebben door de eeuwen heen geleid tot de vernietiging en wederopbouw of wederopbouw van een aanzienlijk deel van de historische gebouwen. Echter, nauwgezet respect voor internationale normen op het gebied van conservering en restauratie, in overeenstemming met het Handvest van Venetië, hebben ervoor gezorgd dat de afgelopen halve eeuw het authenticiteitsniveau van de overgebleven monumentale panden voldoet volledig aan de eisen van de Operationele Richtlijnen. De historische nederzettingen hebben ook hun fundamentele stedelijke lay-outs behouden, evenals hun onderlinge verbinding, zowel met elkaar als met het landschap. In de regio Tokaj wordt wijn geproduceerd en hier worden al meer dan 1000 jaar wijngaarden bewerkt. Het resulterende landschap, met zijn steden en dorpen die de productie van de beroemde Tokaji Aszú-wijnen serveren, is gedurende die periode niet veranderd in zijn algehele uiterlijk.

Beveiligings- en beheervereisten

Sinds 15 februari 2012 het gehele werelderfgoed met zijn bufferzone is wettelijk beschermd als ‘historisch landschap’ op grond van de Wet bescherming cultureel erfgoed, dus moeten belangrijke ingrepen die van invloed zijn op het onroerend goed en de bufferzone het deskundig advies volgen van het County District Construction and Heritage Protection Agency van de regering. Het doel van deze territoriale bescherming is het behoud van de historische gebouwen en de natuurlijke omgeving, om traditioneel landgebruik in stand te houden, en om het duurzame beheer van de buitengewone universele waarde van het onroerend goed te verzekeren. 61% van dit historische landschap behoort tot het Natura 2000-netwerk, geniet daarom bescherming op EU-niveau als natuurgebied van communautair belang. Een groot aantal historische monumenten binnen het pand en de bufferzone zijn ook individueel beschermd. Verder, er zijn meerdere nationaal beschermde natuurgebieden geheel of gedeeltelijk binnen het pand en de bufferzone.

Het historisch diverse eigendom van het onroerend goed (variërend van particulieren die kleine wijngaarden bezitten tot lokale autoriteiten, kerken, de staat en particuliere bedrijven die grote landgoederen bezitten) maakt deel uit van de attributen van het onroerend goed en is tegelijkertijd een serieuze uitdaging voor het management. Op basis van de nationale Werelderfgoedwet van 2011 een nieuw beheersplan zal bij algemene maatregel van bestuur in werking treden en ten minste om de zeven jaar worden herzien.

Een regionale architectuur- en planningsjury, samengesteld uit territoriaal bevoegde rijksbouwmeester en door hem/haar benoemde leden, zal helpen bij het realiseren van hoogwaardige ontwikkelingen die zijn aangepast aan de waarden van het onroerend goed. Op basis van de Werelderfgoedwet, de aanstelling van een leidinggevend orgaan door de minister bevoegd voor cultuur is aan de gang. Het nieuwe beheersplan en het leidinggevend orgaan zullen transparante governanceregelingen bieden met duidelijke verantwoordelijkheden, waar de verschillende belangen zich kunnen manifesteren en waar het institutionele kader en de methoden voor de samenwerking van de verschillende stakeholders beschikbaar zijn.

Op basis van de Werelderfgoedwet, de staat van instandhouding van het onroerend goed, evenals bedreigingen en instandhoudingsmaatregelen, zal regelmatig worden gecontroleerd en gerapporteerd aan de Nationale Assemblee. Het algemene doel van het beheer is het in stand houden en verbeteren van het milieu, sociale en economische omstandigheden voor de wijnbouw, wijnproductie en aanverwante sectoren die altijd de economische motoren van de regio zijn geweest. Het levende cultuurlandschap moet een troef blijven ten behoeve van de duurzame ontwikkeling van lokale gemeenschappen.

Nadat het beheersplan is goedgekeurd en afgerond, de herziening van de grenzen van het onroerend goed en zijn bufferzone wordt overwogen, om de integriteit en de passende bescherming van het onroerend goed te versterken. Bij de herziening van de grenzen moet rekening worden gehouden met de uitdagingen die de transformatie van wetlands, de uitbreiding van bebouwde gebieden en mondiale milieu-uitdagingen zoals klimaatverandering. Er moet speciale aandacht worden besteed aan de impact van mijnen, steengroeven en andere winningsindustrieën voor mineralen. Het is belangrijk om een ​​uitgebreide beoordeling van de voorwaarden en een effectbeoordeling uit te voeren van het effect van mijnen op de buitengewone universele waarde van het onroerend goed. Er moet een zorgvuldige en strategische benadering worden gevolgd met betrekking tot verkeersmanagement, wegwerkzaamheden en verbeteringen. Grensoverschrijdende uitbreiding van de bufferzone moet worden overwogen in het licht van de besluiten van het Werelderfgoedcomité en op basis van de uitstekende samenwerking van de Hongaarse en Slowaakse autoriteiten op het gebied van cultureel erfgoed.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur