Megalithische kruikenplaatsen in Xiengkhuang – Vlakte der kruiken

Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Meer dan 2100 buisvormige megalithische stenen potten die in de ijzertijd voor begrafenispraktijken werden gebruikt, geven de Vlakte der Kruiken zijn naam. Deze serie-eigenschap van 15 componenten bevat 1325 van deze grote stenen potten, stenen schijven (eventueel deksels voor de potten), secundaire begrafenissen, ernstige markeringen, steengroeven, productielocaties, grafgiften en andere kenmerken. Gelegen op heuvelhellingen en uitlopers rond het centrale plateau, de potten zijn groot, goed gemaakt, en vereiste technologische vaardigheid om te produceren en van de steengroevelocaties naar de begrafenislocaties te gaan. De potten en bijbehorende elementen zijn het meest prominente bewijs van de beschaving uit de ijzertijd die ze maakte en gebruikte, waarover weinig bekend is. De sites zijn gedateerd tussen 500 BCE en 500 CE (en mogelijk zelfs tot 800 CE). De kruiken en bijbehorende archeologische kenmerken leveren het bewijs van deze oude culturele praktijken, inclusief bijbehorende sociale hiërarchieën. De Vlakte der Kruiken bevindt zich op een historisch kruispunt tussen twee belangrijke culturele systemen uit de IJzertijd in Zuidoost-Azië - het Mun-Mekong-systeem en het Rode Rivier/Golf van Tonkin-systeem. Omdat het gebied een gebied is dat beweging door de regio vergemakkelijkte, handel en culturele uitwisseling mogelijk maken, men denkt dat de verspreiding van de kruikenlocaties verband houdt met routes over land.

Criterium (iii):De Vlakte der Kruiken vertoont een uitzonderlijke getuigenis van de beschaving die de kruiken maakte en gebruikte voor hun begrafenispraktijken gedurende een periode van ongeveer 500 BCE tot ergens na 500 CE. De grootte van de megalithische potten, en hun grote aantal en brede verspreiding binnen de provincie Xiengkhuang is opmerkelijk, en de seriële eigenschap van 15 componenten bevat een reeks sites die kunnen getuigen van de winning, productie, transport en gebruik van de grafkruiken gedurende deze lange periode van Zuidoost-Aziatische culturele geschiedenis.

Integriteit

De integriteit van de seriële eigenschap is gebaseerd op het materiële bewijs in de 15 componenten, de intactheid van de afzonderlijke componenten en de serie als geheel, en de relatief stabiele staat van instandhouding van de attributen. Er zijn effecten op de visuele integriteit van sommige componenten, zoals de bouw van nieuwe huizen en boeddhistische tempel buiten de bufferzone voor site 1; slecht gelegen wegen/sporen binnen verschillende onderdelen; en instandhoudingsproblemen en opdringerige constructies binnen Site 3. Sommige attributen zijn in het verleden beschadigd door bombardementen en andere effecten van oorlog, en door vee te laten grazen.

authenticiteit

De authenticiteit van de seriële eigenschap is gebaseerd op de vorm, ontwerp, materialen en locaties van de megalithische potten en andere attributen zoals deksels, secundaire graven en archeologische vondsten. Voor het grootste gedeelte, de materialen zijn origineel, op hun oorspronkelijke locaties, met relatief weinig verstoring van de archeologische vindplaatsen. Terwijl factoren uit het verleden de potten en hun instellingen hebben beschadigd, hun overvloed, oudheid en staat ondersteunen de authenticiteit van het seriële eigendom.

Beheer- en beschermingsvereisten

Het seriële eigendom is beschermd op grond van de Wet op het Nationaal Erfgoed 2013. ondersteund door het decreet van de president van de Democratische Volksrepubliek Laos inzake het behoud van culturele, Historisch en natuurlijk erfgoed 1997, en het decreet van de provinciegouverneur betreffende het beheer en de instandhouding van de Werelderfgoedlocaties van de Vlakte der Kruiken nr. 996. Bovendien, Decreet nr. 870 betreffende de oprichting en werking van de vlakte van kruiken Heritage Technical Division zet de structuur op, taken van het nieuw opgerichte bureau voor locatiebeheer. Decreet nr. 995 van de provinciale gouverneur voorziet in een mechanisme voor de financiering van het behoud van sites door middel van het delen van inkomsten uit toerisme. De implementatie van de beschermingsmechanismen vindt plaats op de nationale, provinciaal, wijk- en dorpsniveau. De coördinatie wordt verzorgd door het Nationaal Comité voor Werelderfgoed en de Stuurgroep Erfgoed Xiengkhuang. Er is een 5-jarig actieplan van specifieke projecten ontwikkeld, inclusief een archeologisch onderzoeksplan, evenals middelen voor schermen, basisvoorzieningen voor bezoekers, wegverbeteringen, uitvoering van de nationale erfgoedwet, en productie van interpretatieve materialen. Het dagelijkse beheer van de meeste componenten wordt verzorgd door nabijgelegen dorpen op basis van contracten die zijn gesloten met de provinciale overheid; en er is een formule om de inkomsten uit kaartverkoop te delen met lokale gemeenschappen.

De belangrijkste factoren die van invloed zijn op dit onroerend goed zijn processen van natuurlijke achteruitgang en toekomstige ontwikkelingsdruk. De Staat die Partij is heeft onlangs de goedkeuring van UXO van de componenten bereikt, prijzenswaardig verwijderen van een uitdagende barrière voor toegang, onderzoek en veiligheid.

Het managementsysteem behoeft verdere ontwikkeling, met inbegrip van het opstellen van een beheersplan en een instandhoudingsplan om te zorgen voor coördinatie en consistente instandhoudingsbenaderingen, en om de noodzakelijke strategische verbeteringen op langere termijn na te streven. Een aantal aspecten van het managementsysteem moet nog volledig worden geïmplementeerd, zoals de regelingen voor Heritage Impact Assessment. Interpretatie en informatievoorziening over de sites aan bezoekers zijn bescheiden en moeten op langere termijn worden verbeterd, in het bijzonder in het licht van voortgaand archeologisch onderzoek en initiatieven op het gebied van duurzaam toerisme voor de provincie.

Vat Phou en bijbehorende oude nederzettingen in het cultuurlandschap van Champasak Historisch centrum van Riga