Qal'at al-Bahrain - Oude haven en hoofdstad van Dilmun
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Qal'at al-Bahrain:oude haven en hoofdstad van Dilmun is een archeologische vindplaats die bestaat uit vier hoofdelementen:een archeologische tell (een kunstmatige heuvel die in de loop van de tijd is gevormd door opeenvolgende bezettingen) van meer dan 16 hectare, direct grenzend aan de noordkust van Bahrein; een zeetoren ongeveer 1600m ten noordwesten van de tell; een zeekanaal van iets minder dan 16 hectare door het rif bij de zeetoren, en palmbossen. De palmbossen en traditionele landbouwtuinen omringen de site binnen het hele gebied van de landcomponent van de bufferzone, vooral merkbaar aan de westelijke en noordelijke kant, maar ook aan de oost- en zuidoostkant. De woning is gelegen in het noordelijke gouvernement, in het dorpsdistrict Al Qalah aan de noordkust ongeveer 5,5 km ten westen van Manama, de huidige hoofdstad van Bahrein.
Qal'at al-Bahrain is een uitzonderlijk voorbeeld van min of meer ononderbroken continuïteit van de bezetting over een periode van bijna 4500 jaar, van ongeveer 2300 voor Christus tot heden, op het eiland Bahrein. De archeologische vertel, de grootste bekende in Bahrein, is uniek in de hele regio van Oost-Arabië en de Perzische Golf als het meest complete voorbeeld dat momenteel bekend is van een diepe en intacte stratigrafische reeks die de meeste tijdsperioden in Bahrein en de Perzische Golf beslaat. Het is een uitstekend voorbeeld van de macht van Dilmun, en zijn opvolgers tijdens de Tylos en islamitische periodes, zoals uitgedrukt door hun controle over de handel via de Perzische Golf. Deze kwaliteiten komen tot uiting in de monumentale en defensieve architectuur van de site, het prachtig bewaard gebleven stadsweefsel en de opmerkelijk belangrijke vondsten die zijn gedaan door archeologen die de tell opgraven. De zeetoren, waarschijnlijk een oude vuurtoren, is uniek in de regio als voorbeeld van oude maritieme architectuur en het aangrenzende zeekanaal toont het enorme belang van deze stad in maritieme handelsroutes in de oudheid. Qal'at al-Bahrein, beschouwd als de hoofdstad van het oude Dilmun-rijk en de oorspronkelijke haven van deze lang geleden verdwenen beschaving, was het centrum van commerciële activiteiten die de traditionele landbouw van het land (vertegenwoordigd door de traditionele palmbossen en tuinen die dateren uit de oudheid en nog steeds bestaan rond de site) met maritieme handel verbond tussen zulke uiteenlopende gebieden als de Indusvallei en Mesopotamië in de vroege periode (van het 3e millennium voor Christus tot het 1e millennium voor Christus) en China en de Middellandse Zee in de latere periode (van de 3e tot de 16e eeuw na Christus). Fungeren als de hub voor economische uitwisseling, Qal'at al-Bahrain had een zeer actieve commerciële en politieke aanwezigheid in de hele regio. De ontmoeting van verschillende culturen die hieruit voortkwam, komt tot uiting in de getuigenis van de opeenvolgende monumentale en defensieve architectuur van de site, waaronder een opgegraven kustfort daterend uit de 3e eeuw na Christus en het grote fort op de tell zelf uit de 16e eeuw dat de plaats zijn naam als Qal'at al-Bahrain, samen met het prachtig bewaard gebleven stadsweefsel en de opmerkelijk belangrijke en diverse vondsten die een mengelmoes van talen aantonen, culturen en overtuigingen. Bijvoorbeeld, een madbasa (een architectonisch element dat wordt gebruikt om dadelsiroop te produceren) in de tell is een van de oudste ter wereld en weerspiegelt een link met de omliggende dadelpalmenbossen, het aantonen van de continuïteit van traditionele landbouwpraktijken uit het 1e millennium voor Christus. De website, gelegen op een zeer strategische locatie, was een uiterst belangrijk onderdeel van het regionale politieke netwerk in de Golf, een zeer actieve politieke rol spelen in veel verschillende tijdsperioden, die sporen achterliet in de verschillende lagen van de tell. Qal'at al-Bahrain is een uniek voorbeeld van een bewaard gebleven oud landschap met culturele en natuurlijke elementen.
Criterium (ii):Een belangrijke havenstad zijn, waar mensen en tradities uit verschillende delen van de toen bekende wereld elkaar ontmoetten, leefden en oefenden hun commerciële activiteiten uit, maakt de plaats tot een echt ontmoetingspunt van culturen - allemaal weerspiegeld in de architectuur en ontwikkeling. Bovendien zijn, binnengevallen en voor lange tijd bezet, door de meeste grote mogendheden en rijken, lieten hun culturele sporen na in verschillende lagen van de tell.
Criterium (iii):De site was de hoofdstad van een van de belangrijkste oude beschavingen van de regio - de Dilmun-beschaving. Als zodanig is deze site de beste vertegenwoordiger van deze cultuur.
Criterium (iv):De paleizen van Dilmun zijn unieke voorbeelden van openbare architectuur van deze cultuur, die een impact had op de architectuur in het algemeen in de regio. De verschillende vestingwerken zijn de beste voorbeelden van verdedigingswerken uit de 3e eeuw voor Christus tot de 16e eeuw na Christus, allemaal op één site. De beschermde palmbossen rondom de site zijn een illustratie van het typische landschap en de landbouw van de regio, sinds de 3e eeuw voor Christus.
Integriteit (2011)
Met de uitbreiding van de terreingrenzen met een tweede gebied van het Werelderfgoed, bestaande uit de oude zeetoren en het historische toegangskanaal (Besluit 32 COM 8B.54), de bekende attributen die Outstanding Universal Value uitdrukken, bevinden zich nu in het pand. De uitbreiding van de bufferzone door dezelfde beslissing om de visuele corridor in de baai ten noorden van de site op te nemen, zorgt ervoor dat de relatie van de twee delen van het pand met elkaar en met de zee behouden blijft. De integratie van deze bufferzone in de Nationale Plan- en Ontwikkelingsstrategieën (2030) als een bij Koninklijk Besluit (november 2008) goedgekeurde ontwikkelingsuitsluitingszone betekent dat de uitsluitingscorridor alleen kan worden overgestoken door een brug op een minimale afstand van 3 km tot de kust (SoC-rapport van de Staatspartij, 5 maart 2009), waardoor wordt gewaarborgd dat geen van de attributen wordt bedreigd door ontwikkeling of verwaarlozing.
Afgezien van natuurlijke factoren die de site in de loop van de tijd beïnvloeden, zoals verwering, erosie, het harde en winderige klimaat, er zijn geen grote effecten geweest door natuurlijke gebeurtenissen of menselijk handelen. De vele overgebleven structuren zoals opgegraven zijn ongewijzigd en hebben gedurende 4 millennia standgehouden, sommige muren staan nog steeds tot een hoogte van 4,5 m. Meer dan 85% van de tell is origineel en volledig ongestoord. Het omringende aangrenzende landschap (zowel terrestrisch als marien) blijft behouden en nabijgelegen ontwikkelingen, met name stedelijke ontwikkelingen, de visuele of fysieke integriteit van het onroerend goed niet hebben aangetast.
Authenticiteit (2005)
Authenticiteit blijkt uit de lange bezettingsvolgorde, uitgedrukt door de diepte van de oorspronkelijke stratigrafie, die zich nog steeds in het ongestoorde deel van de tell bevindt (minder dan 15% is opgegraven). Het originele ensemble van structuren, archaïsche stedelijke stof, vertellen, palmbossen en mariene structuren bestaan nog steeds en kunnen vandaag de dag worden gezien om de buitengewone universele waarde van de site in termen van vorm tot uitdrukking te brengen, materialen en setting.
Beschermings- en beheervereisten (2011)
De elementen van Qal'at al-Bahrain worden beschermd door wetten (Wet 11 van 1995, en Koninklijke Besluiten 21 van 1983, 26 van 2006 en 24 van 2008) in Bahrein. De tell is een Rijksmonument (Ministerieel besluit 1 van 1989). Er is een bestemmingsplan gemaakt, in samenwerking met andere overheidsdiensten, om de hoogte van de omliggende gebouwen en de aard van toekomstige stedelijke ontwikkeling te beheersen, het waarborgen van de handhaving van de visuele en fysieke integriteit, inclusief de visuele gang en mariene elementen die in 2008 door het Werelderfgoedcomité aan de site zijn toegevoegd (32 COM 8B.54), en overleg met de beheersorganen mogelijk te maken, de Directie Archeologie en Erfgoed en de Directie Musea van het Ministerie van Cultuur, die potentiële bedreigingen voor de site monitoren en instandhoudingsproblemen opvolgen. Het directoraat Archeologie en Erfgoed moet worden geraadpleegd voordat een project wordt ondernomen dat een archeologische vindplaats bedreigt (ministerieel besluit 1 van 1998). Het terrein is omheind met beveiliging ter plaatse. De toegang voor bezoekers wordt beheerd en gecontroleerd door het nieuwe museum ter plaatse. Het museum vervult een zeer belangrijke rol in de presentatie/interpretatie van de site en sensibiliseert bezoekers, omdat het specifiek is ontworpen om de kenmerken van de buitengewone universele waarde van het onroerend goed en de omliggende bufferzone te benadrukken. Er zijn geen huidige opgravingen toegestaan, maar er zijn plannen voor het beheer van toekomstige opgravingen en een programma voor onderwaterarcheologie, inclusief overzicht van het oude kanaal. De dorpsgemeenschap aan de zuidelijke grens van de tell wordt verplaatst naar een nieuwe locatie buiten de site.
