Ningaloo kust
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Ningaloo Coast ligt aan de afgelegen kust van West-Australië langs de Oost-Indische Oceaan. De onderling verbonden oceaan en dorre kust vormen esthetisch opvallende landschappen en zeegezichten. De kustwateren herbergen een belangrijk rifsysteem in de buurt van de kust en een direct aangrenzend kalksteenkarstsysteem en bijbehorende habitats en soorten langs een dorre kustlijn. Het pand heeft een hoog niveau van endemisme van terrestrische soorten en een hoge diversiteit en overvloed aan mariene soorten. Naar schatting komen er jaarlijks 300 tot 500 walvishaaien samen, wat samenvalt met massale koraalpaaigebeurtenissen en seizoensgebonden gelokaliseerde productiviteitsstijgingen. Het mariene deel van de nominatie bevat een grote diversiteit aan habitats, waaronder lagunes, rif, open oceaan, de continentale helling en het continentaal plat. Intergetijdengebieden zoals rotskusten, zandstranden, estuaria, en mangroven zijn ook te vinden op het terrein. De meest dominante mariene habitat is het Ningaloo-rif, die zowel tropische als gematigde mariene fauna en flora in stand houdt, inclusief mariene reptielen en zoogdieren.
Het belangrijkste aardse kenmerk van de Ningaloo Coast is het uitgebreide karstsysteem en het netwerk van ondergrondse grotten en waterlopen van de Cape Range. Het karstsysteem omvat honderden afzonderlijke functies, zoals grotten, dolines en ondergrondse waterlichamen en ondersteunt een rijke diversiteit aan zeer gespecialiseerde ondergrondse soorten. Bovengronds, het schiereiland Cape Range behoort tot een dorre ecoregio die bekend staat om zijn hoge soortenrijkdom en endemisme, vooral voor vogels en reptielen.
Criterium (vii) :De landschappen en zeegezichten van het onroerend goed bestaan voornamelijk uit intacte en grootschalige mariene, kust- en terrestrische omgevingen. Het weelderige en kleurrijke onderwaterlandschap zorgt voor een schril en spectaculair contrast met het dorre en ruige land. Het pand ondersteunt zeldzame en grote verzamelingen walvishaaien (Rhincodon typus) samen met belangrijke verzamelingen van andere vissoorten en zeezoogdieren. De aggregaties in Ningaloo die volgen op de massale paai van koralen en de seizoensgebonden opwelling van voedingsstoffen veroorzaken een piek in productiviteit waardoor ongeveer 300-500 walvishaaien zich verzamelen, waardoor dit de grootste gedocumenteerde aggregatie ter wereld is.
Criterium (x):Naast de opmerkelijke verzameling walvishaaien herbergt het Ningaloo Reef een grote mariene diversiteit van meer dan 300 gedocumenteerde koraalsoorten, meer dan 700 soorten rifvissen, ongeveer 650 soorten weekdieren, evenals ongeveer 600 soorten schaaldieren en meer dan 1, 000 soorten zeealgen. De hoge aantallen van 155 soorten sponzen en 25 nieuwe soorten stekelhuidigen dragen bij aan de betekenis van het gebied. Op de ecotoon, tussen tropische en gematigde wateren, de kust van Ningaloo herbergt een ongewone diversiteit aan soorten zeeschildpadden met naar schatting 10, 000 nesten die jaarlijks langs de kust worden afgezet.
De meeste ondergrondse soorten op het land, waaronder aquatische soorten in de ondergelopen grotten zijn zeldzaam, taxonomisch divers en nergens anders op het zuidelijk halfrond. De combinatie van relict-regenwoudfauna en kleine volledig in het water levende ongewervelde dieren binnen hetzelfde grottenstelsel is uitzonderlijk. De ondergrondse fauna van het schiereiland is zeer divers en heeft de grootste grotfauna (troglomorfe) diversiteit in Australië en een van de hoogste ter wereld. Bovengronds, de diversiteit aan reptielen en vaatplanten in de droge landen is eveneens opmerkelijk.
Integriteit
Het pand is ingebed in een uitgebreid wettelijk kader voor de verschillende beschermde gebieden en alle andere gronden. Als rijksmonument, het is onderworpen aan de federale wet op de bescherming van het milieu en de bescherming van de biodiversiteit van 1999 (EPBC), volgens welke alle voorgestelde activiteiten met mogelijke significante gevolgen voor de waarden van het gebied moeten worden beoordeeld. De EPBC is van toepassing op activiteiten die zich buiten de grenzen van het onroerend goed bevinden. Hoewel er geen formele bufferzones zijn ingesteld voor het pand, de wet fungeert daarmee als juridische bufferzone. De grenzen omvatten de belangrijkste mariene en terrestrische waarden, waarbij de uitsluitingen klein van omvang zijn en niet in strijd zijn met het behoud van de waarden indien adequaat beheerd.
Zowel de mariene als de terrestrische gebieden kunnen te maken krijgen met een aantal bedreigingen voor de integriteit van het onroerend goed. Learmonth Air Weapons Range Facility, gelegen in het pand, omvat een oud rifcomplex en grotfauna van uitzonderlijk belang. Het was tot rond 1990 een van de meest actieve bombardementen van Australië en toekomstige bombardementen kunnen een bedreiging vormen, in het bijzonder voor het zinkgat van Bunera dat zich op Defensieland bevindt. Het toerisme neemt toe, wat leidt tot bijbehorende bedreigingen zoals schade aan vegetatie, illegale visserij, riolering en afvalverwerking en verstoring van de natuur. Uitgebreide beheerprogramma's en een algemene strategie voor de ontwikkeling van het toerisme werken, evenals passende reacties die consolidatie vereisen in afwachting van een verder toenemend bezoek. Toekomstige zorgen zijn onder meer een grotere vraag naar water die leidt tot wateronttrekking met mogelijke effecten op de grondwatersystemen, evenals gedocumenteerd in droge gebieden met een abrupt toenemend aantal bezoekers.
Vuur, historisch onderdeel van het lokale inheemse beheer, vormt een potentiële bedreiging voor de terrestrische vegetatie en vereist monitoring en controle. Veeteelt op pastorale pacht blijft een belangrijk landgebruik dat verenigbaar is met natuurbehoud wanneer het op de juiste manier wordt beheerd.
Mogelijke offshore koolwaterstofwinning in de regio rond het pand vereist zorgvuldige overweging om mogelijke vervuiling en verstoring te voorkomen. De aanzienlijke lengte en afgelegen ligging van de kustlijn vormen grote uitdagingen voor de reacties op vervuilingsincidenten, wat erop wijst dat er meer moet worden geïnvesteerd in noodhulp.
De stijging van de zeespiegel en de stijging van de zeewatertemperatuur als gevolg van klimaatverandering hebben relatief weinig effect gehad op het onroerend goed. De goede algehele integriteit suggereert een hogere veerkracht dan in verstoorde systemen onder extra stress. Nog altijd, zorgvuldige controle wordt ten zeerste aanbevolen.
Een zorg die zowel mariene als terrestrische delen van het onroerend goed treft en die permanente monitoring en beheer vereisen, zijn invasieve uitheemse soorten, vooral vossen, katten, geiten en onkruid op het land en sommige mariene soorten.
Beveiligings- en beheervereisten
De kust van Ningaloo profiteert van zijn afgelegen ligging en lage bevolkingsdichtheid, waardoor het een hoge mate van natuurlijke bescherming heeft. De hele, grotendeels staatseigendom wordt volledig beschermd en beheerd, onder meer door een overkoepelend strategisch managementkader. Gezien de verschillende betrokken overheidsniveaus en instanties en het onderscheid tussen terrestrische en mariene delen van het onroerend goed, effectieve coördinatie van de meerdere plannen in een algemeen beheerskader is van cruciaal belang. Volledige samenwerking tussen agentschappen, inclusief visserij, zijn noodzakelijk om het beheer en de rechtshandhaving in de uitgestrekte en afgelegen zee- en terrestrische gebieden te waarborgen. Financiering van federaal en staatsniveau en personeel vanaf het moment van inschrijving zou profiteren van verhogingen.
Er is behoefte aan een doorlopend beheer van de visserij en een zorgvuldige planning van de winning van hulpbronnen en bijbehorende monitoring en rampenparaatheid om de waarden van het onroerend goed te beschermen.
Communicatie, overleg en gezamenlijke inspanningen met lokale en inheemse belanghebbenden, inclusief onderhandelingen over inheemse titelclaims en pastorale huurovereenkomsten, zijn onmisbare elementen van effectief beheer en lokale acceptatie van instandhoudingsinspanningen. Gezien de uitgestrektheid van het gebied en de beperkte personele en financiële middelen, benaderingen van gezamenlijk beheer met lokale belanghebbenden zijn een veelbelovende optie. De oprichting van een "Ningaloo Coast World Heritage Advisory Committee" of een soortgelijk orgaan dat vertegenwoordigers van de traditionele eigenaren samenbrengt, plaatselijke overheid, wetenschappelijke experts en leden van de gemeenschap, speelt hierin een belangrijke rol.
De verwachting is dat het aantal toeristen zal stijgen, wat extra beheersinspanningen vereist. Verhoogde wateronttrekking, onder meer door de vraag van het toegenomen toerisme, kan van invloed zijn op kwetsbare ondergrondse aquatische habitats en soortengemeenschappen zullen constant toezicht en beheer vereisen.
