Sites van Australische veroordeelden
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het pand bestaat uit elf complementaire sites. Het is een uitstekend en grootschalig voorbeeld van de gedwongen migratie van veroordeelden, die waren veroordeeld tot transport naar verre kolonies van het Britse rijk; dezelfde methode werd ook gebruikt door andere koloniale staten.
De sites illustreren de verschillende soorten nederzettingen van veroordeelden die werden georganiseerd om het koloniale ontwikkelingsproject te dienen door middel van gebouwen, havens, infrastructuur, de winning van hulpbronnen, enz. Ze illustreren de levensomstandigheden van de veroordeelden, die waren veroordeeld tot vervoer ver van hun huis, van vrijheid beroofd, en onderworpen aan dwangarbeid.
Dit transport en de bijbehorende dwangarbeid werd op grote schaal uitgevoerd, zowel voor criminelen als voor personen die zijn veroordeeld voor relatief lichte delicten, evenals voor het uiten van bepaalde meningen of het zijn van politieke tegenstanders. De straf voor vervoer naar Australië gold ook voor vrouwen en kinderen vanaf negen jaar. De gevangenissen getuigen van een juridische vorm van straf die in de 18e en 19e eeuw domineerde in de grote Europese koloniale staten, tegelijkertijd met en na de afschaffing van de slavernij.
Het pand toont de verschillende vormen die de veroordeelde nederzettingen aannamen, nauw aansluiten bij de discussies en opvattingen over de bestraffing van misdaad in het Europa van de 18e en 19e eeuw, zowel in termen van voorbeeldigheid als de hardheid van de straf die als afschrikmiddel wordt gebruikt, en van het doel van sociale rehabilitatie door middel van arbeid en discipline. Ze beïnvloedden de opkomst van een strafmodel in Europa en Amerika.
Binnen het in Australië gevestigde koloniale systeem, de nederzettingen van veroordeelden leidden er tegelijkertijd toe dat de Aboriginals terug naar het minder vruchtbare achterland werden gedwongen, en tot het creëren van een belangrijke bron van bevolking van Europese afkomst.
Criterium (iv):De Australische gevangenissen vormen een uitstekend voorbeeld van de manier waarop conventionele dwangarbeid en nationale gevangenissystemen werden getransformeerd, in de grote Europese landen in de 18e en 19e eeuw, in een systeem van deportatie en dwangarbeid dat deel uitmaakt van het enorme koloniale project van het Britse rijk. Ze illustreren de verscheidenheid van de oprichting van strafkolonies om te voorzien in de vele materiële behoeften die ontstaan door de ontwikkeling van een nieuw territorium. Ze getuigen van een penitentiair systeem dat vele doelen had, variërend van zware straffen als afschrikmiddel tot dwangarbeid voor mannen, vrouwen en kinderen, en de rehabilitatie van de veroordeelden door middel van arbeid en discipline.
Criterium (vi):Het vervoer van criminelen, delinquenten, en politieke gevangenen in koloniale landen door de grote natiestaten tussen de 18e en 20e eeuw is een belangrijk aspect van de menselijke geschiedenis, vooral met betrekking tot de straf, politieke en koloniale dimensies. De Australische nederzettingen van veroordeelden zijn een bijzonder compleet voorbeeld van deze geschiedenis en de bijbehorende symbolische waarden die zijn ontleend aan discussies in de moderne en hedendaagse Europese samenleving. Ze illustreren een actieve fase in de bezetting van koloniale landen ten nadele van de Aboriginals, en het proces van het creëren van een koloniale bevolking van Europese afkomst door de dialectiek van straf en transport gevolgd door dwangarbeid en sociale rehabilitatie tot de uiteindelijke sociale integratie van veroordeelden als kolonisten.
Integriteit en authenticiteit
De structurele en landschappelijke integriteit van het onroerend goed varieert afhankelijk van de locatie, en over het soort bewijsmateriaal dat in aanmerking wordt genomen. Het is beïnvloed door de lokale geschiedenis, soms gekenmerkt door hergebruik of langdurige periodes van verlating. De integriteit varieert tussen goed bewaarde groepen en andere waar het als fragmentarisch kan worden omschreven. Afgezien van bepaalde visuele perspectieven in stedelijke omgevingen, het niveau van de integriteit van het onroerend goed wordt goed gecontroleerd door de beheersplannen van de site.
Ondanks de onvermijdelijke complexiteit van een nominatie die bestaat uit een reeks van elf afzonderlijke sites met meer dan 200 elementen die de waarde van het onroerend goed overbrengen, de authenticiteit van de overgrote meerderheid van hen is goed.
Beveiligings- en beheervereisten
Alle sites die het eigendom vormen, zijn ingeschreven op de nationale erfgoedlijst. Ze worden ook beschermd door de Environment Protection and Biodiversity Conservation Act 1999.
Er is geen directe grote bedreiging voor de sites die het seriële eigendom vormen.
De algemene bescherming en het beheer van het onroerend goed zijn bevredigend. Instandhouding wordt verwoord rond een positieve dynamiek die wordt aangedreven door de toepassing van de instandhoudingsplannen op elk van de locaties. De domeinen Brickendon en Woolmers Estate vormen een uitzondering, en voortdurend hulp nodig hebben, zowel in termen van bescherming als instandhouding.
De beheersystemen van de terreinen die het eigendom vormen, zijn geschikt, en ze worden adequaat gecoördineerd door het Strategisch Beheerskader voor het vastgoed en zijn Stuurgroep. Voor de sites met deelname van particuliere belanghebbenden aan de bezoekersontvangst, een betere interpretatie is echter noodzakelijk; dat omvat de gemeenschappelijke doelstellingen die zijn uiteengezet in het Strategisch Management Kader. Het is ook belangrijk om de faciliteiten voor bezoekersontvangst en hun ontwikkeling te beschouwen op een manier die het landschapsbehoud van de sites respecteert.
