Nationaal Park Ichkeul
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het Ichkeulmeer is het laatste grote zoetwatermeer van een keten die ooit over de hele lengte van Noord-Afrika liep. Gekenmerkt door een zeer specifieke hydrologische werking gebaseerd op een dubbele seizoensafwisseling van waterstanden en zoutgehalte, het meer en de omliggende moerassen vormen een onmisbare tussenstop voor de honderdduizenden trekvogels die overwinteren in Ichkeul.
Criterium (x):Ichkeul National Park bevat belangrijke natuurlijke habitats als een essentiële overwinteringsplaats voor westelijke Palaearctische vogels. Elke winter, het pand biedt beschutting aan een uitzonderlijke dichtheid aan watervogels met, in bepaalde jaren, aantal tot meer dan 300, 000 eenden, ganzen en meerkoeten tegelijk. Onder deze vogels de aanwezigheid van drie soorten die wereldwijd van belang zijn voor hun bescherming:de witkopeend (Oxyura leucocephala), de ijzerhoudende eend (Aythya nyroca) en de marmereend (Marmaronetta angustirostris). Met zo'n diversiteit aan habitats, het pand bezit een zeer rijke en gediversifieerde fauna en flora met meer dan 200 diersoorten en meer dan 500 plantensoorten.
Integriteit
De grenzen van het terrein omvatten de drie typen habitat die kenmerkend zijn voor de locatie, dat is, de Djebel Ichkeul, het meer en de aangrenzende moerassen en omvatten ook de natuurlijke hydrologische werkingsprocessen van het meer-moerassysteem en de bijbehorende biologische en ecologische processen. De voorgestelde bouw van drie dammen op de waterlopen die de wetlands voeden, vormt een potentiële bedreiging voor de integriteit van het onroerend goed. Als deze projecten worden uitgevoerd, het is van fundamenteel belang dat het bestaande zoutgehalte van het meer behouden blijft.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand heeft een strikte juridische bescherming en een beheersplan. De ecologische werking van het meer-moerassysteem wordt nauw gecontroleerd door de stroom van zoet water van bovenstrooms en uitwisseling met het zeewater benedenstrooms, beide onderhevig aan de sterke natuurlijke intra- en interjaarlijkse variabiliteit die kenmerkend is voor mediterrane klimaten. De waterhuishouding van het meer-moerassysteem is dan ook een primordiaal element in het beheer van het vastgoed. 1996, het pand werd ingeschreven op de lijst van werelderfgoed in gevaar vanwege de negatieve effecten van het zoete water op het ecosysteem na de bouw van de dammen. Het pand is in 2006 van de Gevarenlijst gehaald, na een verbetering van de situatie en het herstel van het ecosysteem verloopt naar tevredenheid. De essentiële zorgen zijn voor een oordeelkundig beheer van het onroerend goed om de effecten op het ecosysteem te beheersen tijdens minder regenachtige winters, om de effecten op Ichkeul te beheersen met de toegenomen vraag naar water in Tunesië in het algemeen, het volledig herstel van de moerassen en de rietgordel, en vooral om de aantallen overwinterende watervogels te reconstrueren. De implementatie van regelmatige wetenschappelijke monitoring van de belangrijkste biotische parameters en abiotische indicatoren van de staat van instandhouding van de ecosystemen, en het gebruik van een wiskundig model om hun behoeften in water te voorspellen, zijn essentieel om de bestaande systemen te voltooien en resulteren in een optimaal gebruik van de watervoorraden voor het behoud van de ecosystemen
