Medina van Tunis
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gelegen in een vruchtbare vlakte in het noordoosten van Tunesië, en een paar kilometer van de zee, de medina van Tunis is een van de eerste Arabo-islamitische steden van de Maghreb (698 na Christus). Hoofdstad van verschillende universeel invloedrijke dynastieën, het vertegenwoordigt een menselijke nederzetting die getuigt van de interactie tussen architectuur, stedenbouw en de effecten van sociaal-culturele en economische veranderingen van vroegere culturen. Onder de Almohaden en de Hafsiden, van de 12e tot de 16e eeuw, Tunis werd beschouwd als een van de grootste en rijkste steden in de Arabische wereld. Er bestaan vandaag de dag talrijke getuigenissen uit deze en eerdere perioden. Tussen de 16e en 19e eeuw, nieuwe machten gaven de stad talrijke paleizen en residenties, grote moskeeën, zaouia's en madrasa's.
Het ingeschreven eigendom beslaat een oppervlakte van ongeveer 280 ha en omvat alle kenmerken van een Arabo-islamitische stad. Het bestaat uit de centrale medina (8e eeuw) en voorsteden in het noorden en zuiden (13e eeuw). Er zijn zo'n 700 historische monumenten, verdeeld over 7 gebieden, waaronder de meest opmerkelijke de Zitouna-moskee, de Kasbah-moskee, de Youssef Dey-moskee, Bab Jedid-poort, Bab Bhar-poort, de Souq el-Attarine, de Dar el-Bey, Souks ech-Chaouachia, de Tourbet (familiebegraafplaats) el Bey, adellijke huizen zoals Dar Hussein, Dar Ben Abdallah, Dar Lasram, de Medrasa Es-Slimanya en El-Mouradia, de militaire kazerne El Attarine en de Zaouia van Sidi Mehrez.
Met zijn souks, zijn stedelijk weefsel, zijn woonwijken, monumenten en poorten, dit ensemble vormt een prototype van de best bewaarde in de islamitische wereld.
Criterium (ii):De estafetterol gespeeld door de medina van Tunis tussen de Maghreb, Zuid-Europeanen en het Oosten stimuleerden eeuwenlang de uitwisseling van invloeden op het gebied van kunst en architectuur.
Criterium (iii):Als belangrijke stad en hoofdstad van verschillende dynastieën (van de Banu Khurassan, naar de Husseinits), de medina van Tunis is een uitstekende getuige van de beschavingen van Ifriqiya (voornamelijk uit de 10e eeuw).
Criterium (v):De medina van Tunis is een voorbeeld van een menselijke nederzetting die de integriteit van zijn stedelijk weefsel met al zijn typomorfologische componenten heeft behouden. De impact van sociaal-economische veranderingen heeft deze traditionele nederzetting kwetsbaar gemaakt en moet volledig worden beschermd.
Integriteit (2009)
De attributen die de Outstanding Universal Value uitdrukken, omvatten niet alleen de gebouwen, maar ook het samenhangende stedelijke weefsel van de stad. De exacte grenzen van het onroerend goed moeten worden verduidelijkt.
Op het moment van inschrijving, 50% van het gebouwde erfgoed van Tunis werd beschouwd als in een slechte staat van instandhouding of bijna in puin. Individuele monumenten en de samenhang van het ensemble van het stedelijk weefsel zijn deels kwetsbaar gebleven voor de effecten van sociaal-economische veranderingen. Om de omgeving van het pand beter te beschermen wordt een bufferzone voorgesteld.
Authenticiteit (2009)
De medina van Tunis (met zijn centrale deel en twee buitenwijken, Noord en Zuid) heeft behouden, zonder noemenswaardige wijziging, zijn stedelijk weefsel en morfologie, evenals zijn architecturale en architectonische kenmerken. De impact van aanpassing aan nieuwe levensstijlen en de eisen ervan is relatief gering en de verschillende restauratie- en/of revalidatie-interventies hebben de intrinsieke waarde van de functionele en structurele authenticiteit ervan niet aangetast, zelfs als de gebouwen kwetsbaar blijven voor de geaccumuleerde verandering van materialen en bouwtechnieken.
Beschermings- en beheersvereisten (2009)
De medina van Tunis profiteert van de nationale lijst van 88 historische monumenten. Het geniet ook nationale bescherming voor 5 monumenten, 14 straten (inclusief 3 souks) en een plein. De bescherming ervan wordt ook verzekerd door Wet 35-1994 betreffende de bescherming van archeologisch en historisch erfgoed en traditionele kunsten, en door het ontwikkelingsplan van de medina van Tunis. De medina van Tunis heeft een beschermings- en beheersstructuur die is verbonden aan het National Heritage Institute en een vereniging voor bescherming van de medina die is verbonden aan de gemeente Tunis. De voorgestelde bufferzone moet worden herzien om een doeltreffende bescherming van het onroerend goed te garanderen, rekening houdend met de waarden en de integratie ervan in de milieucontext. De regelgevende maatregelen om het beheer van de site en de bufferzone te verzekeren, evenals de uitvoeringsmechanismen moeten worden gespecificeerd.
