Nationaal park Los Alerces

Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Los Alerces National Park ligt in de Andes van Noord-Patagonië en de westelijke grens van het pand valt samen met de Chileense grens. Het pand valt samen met het officieel gepubliceerde Los Alerces National Park dat 188, 379 ha en heeft een bufferzone van 207, 313 ha bestaande uit het aangrenzende Los Alerces National Reserve (71, 443 ha) plus een extra oppervlakte (135, 870 ha) die een 10 km brede band vormt rond het terrein, behalve waar het grenst aan Chili.

Het landschap in deze regio wordt gevormd door opeenvolgende ijstijden, waardoor een landschappelijk spectaculaire verscheidenheid aan geomorfische kenmerken ontstaat, zoals morenen, gletsjerrivieren en meren, glaciale keteldalen, kettingachtige lagunes, meren met helder water, hangende valleien, schapenrugrotsen en U-vormige valleien. Het park is gelegen aan het stroomgebied van de Futaleufú, dat een complex systeem van rivieren en geketende meren omvat, het reguleren van de afvoer van de overvloedige sneeuw- en regenneerslag. Het pand wordt gedomineerd door de aanwezigheid van het Patagonische Woud, dat een deel van Zuid-Chili en Argentinië beslaat. Dit bos is een van de vijf gematigde bossoorten ter wereld, en de enige ecoregio van gematigde bossen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Het eigendom is van vitaal belang voor de bescherming van enkele van de laatste delen van het ononderbroken Patagonische Woud in bijna ongerepte staat en het is de habitat voor een aantal endemische en bedreigde soorten flora en fauna, waaronder de langstlevende populatie van Alerce-bomen (Fitzroya cupressoïden), een naaldboom die endemisch is in Zuid-Amerika.

Criterium (vii):Het pand heeft een verscheidenheid aan landschappen en landschappen behouden. Het bevat een uitgebreid systeem van onderling verbonden, natuurlijke meren en rivieren met helder water. Deze wateren vertonen spectaculaire kleuren met verschuivende tinten groen, blauw en turkoois volgens de intensiteit van het zonlicht en de tijd van het jaar. Kristalheldere rivieren en meren zijn omgeven door weelderige gematigde Valdiviaanse bossen in een omgeving van bergketens, gletsjers en besneeuwde bergtoppen. Het bos van Alerce is een gevierd kenmerk van dit majestueuze landschap; het bos is bijzonder opmerkelijk in de noordelijke arm van het meer van Menéndez, dat het Millennial Alerce Forest bevat, gelegen te midden van een regenwoudomgeving van varens, mos, korstmossen, wijnstokken en bamboe, en met de grootste en oudste boom van bijna 60 meter hoog en ongeveer 2, 600 jaar oud. Het Los Alerces National Park behoudt een hoge mate van natuurlijkheid en biedt een diepgaande bezoekerservaring.

Criterium (x):Het pand bevat wereldwijd belangrijke ongestoorde gebieden van het Patagonische Woud, beïnvloed door elementen van het gematigde woud van Valdivian, wat een prioritaire ecoregio is voor het behoud van biodiversiteit wereldwijd. De ecoregio Valdivian heeft zich ontwikkeld in een uitgesproken biogeografische insulariteit, waarin belangrijke soortvormingsprocessen hebben plaatsgevonden. Dit wordt bewezen door de aanwezigheid van relictgeslachten en zelfs taxonomische orden, evenals talrijke endemische en bedreigde soorten:34% van de houtachtige plantengeslachten is endemisch, waarvan 80% slechts van één soort bekend is, en sommige zijn overblijfselen die perioden van ijstijd hebben overleefd. De wereldwijd bedreigde Alerce-boom is de op één na langstlevende boomsoort ter wereld (> 3, 600 jaar). In tegenstelling tot veel andere Alerce-bossen, die tekenen van verandering vertonen als gevolg van uitbuiting, veehouderij of brand, het Alerce-bos in het pand is in een uitstekende staat van instandhouding, die bijdraagt ​​aan de levensvatbaarheid op lange termijn van de natuurlijke populaties van de soort.

Integriteit

Het ingeschreven gebied komt overeen met het Los Alerces National Park, een wettelijk beschermd gebied gelijkwaardig aan IUCN Categorie II. De woning is onbewoond en weg minder; het bevat belangrijke strikt beschermde zones (equivalent van IUCN categorie I). Deze omvatten een "immaterieel gebied" (vergelijkbaar met IUCN categorie Ib) en een "strikt natuurreservaat" (categorie Ia) die samen oplopen tot 125, 463 ha of tweederde van het terrein. In aanvulling, sommige bossen in het pand hebben een zeer hoge mate van natuurlijke bescherming vanwege hun afgelegen ligging en ruig terrein, gecombineerd met een lange formele conserveringsgeschiedenis en zijn daarom uitzonderlijk intact. Het pand bevat de meest intacte en minst kwetsbare Valdivian Temperate Forest-opstanden in Argentinië en is van voldoende grootte om zijn Outstanding Universal Value te behouden. Andere gebieden in Argentinië en buurland Chili bieden ook het potentieel voor de toekomstige uitbreiding van dit pand.

De aangrenzende 71, 443 ha Los Alerces National Reserve maakt deel uit van de bufferzone van het pand en is ook een beschermd gebied dat gelijkwaardig is aan IUCN Categorie VI; waardoor een duurzaam gebruik van zijn hulpbronnen mogelijk wordt. Het nationale reservaat wordt bewoond door een klein aantal landelijke kolonisten en is onderhevig aan begrazing. Het is de focus op de meeste toeristische activiteiten en bevat de belangrijkste bezoekersinfrastructuur en diensten. Het nationale reservaat is ook de locatie van de Futaleufú-dam uit de jaren 70, reservoir en de bijbehorende waterkrachtinfrastructuur. Het reservoir gecreëerd door de dam strekt zich uit in delen van het pand. Een van de meest opvallende waarden van het pand is de indrukwekkende landschappelijke schoonheid. Het ensemble van majestueuze, gedeeltelijk gletsjerde bergen die overgaan in dichte en grotendeels intacte bossen over het grootste deel van het terrein, alleen onderbroken door de talloze kristalheldere meren, rivieren en kreken, is visueel verbluffend. De dam is een belangrijk niet-natuurlijk landschapselement dat al lang een permanent schadelijk kenmerk is in het natuurlijke landschap.

Beveiligings- en beheervereisten

Het pand maakt deel uit van het nationale systeem van beschermde gebieden in Argentinië (SNAP - Sistema Nacional de Áreas Protegidas de la Argentina), die onder de jurisdictie van de National Parks Administration (APN) valt, een zelfbestuur opgericht door wet nr. 12, 103 in 1934, geregeld door nationale wet nr. 22, 351 van 1980. De overkoepelende juridische doelstelling van het onroerend goed is bescherming en instandhouding voor wetenschappelijk onderzoek, onderwijs en plezier van de huidige en toekomstige generaties. Alle grond is in het openbaar domein in overeenstemming met de wettelijke bepalingen.

Er bestaan ​​al lang bestaande conflicten in de National Reserve, die deel uitmaakt van de bufferzone, over landeigendomsrechten op privé-eigendom. Particuliere grond komt echter slechts voor over een klein gebied, gebruiksrechten strekken zich uit tot veel grotere delen van de National Reserve. Het is belangrijk om een ​​bevredigende oplossing te vinden door samen te werken met lokale gemeenschappen om de impact te beperken en de voordelen van de vermelding op de Werelderfgoedlijst voor belanghebbenden te optimaliseren.

Het pand heeft een beheersplan dat wettelijk is goedgekeurd in 1997 en dat indien nodig zal worden herzien en bijgewerkt, inclusief bepalingen om de participatieve benadering van het management te verbeteren. Het pand beschikt over voldoende personele en financiële middelen voor het beheer en heeft een zeer professioneel rangerkorps dat verantwoordelijk is voor grondcontrole en wetshandhaving. Echter, de operationele middelen zijn zeer beperkt en moeten worden verbeterd.

Omdat een van de belangrijkste waarden van het onroerend goed de hoge mate van natuurlijkheid is, het is daarom absoluut noodzakelijk om verdere ontwikkelingen te vermijden die kunnen leiden tot fragmentatie van het onroerend goed. De gevolgen van de Futaleufú-dam, reservoir en bijbehorende infrastructuur moeten zorgvuldig worden gecontroleerd om te voorkomen dat legacy, huidige en mogelijke toekomstige effecten. Grote upgrades van deze infrastructuur moeten worden vermeden. Elk doorlopend routine-onderhoud of onvermijdelijke upgrades moeten worden onderworpen aan een strenge milieueffectbeoordeling om te voorkomen dat deze de Outstanding Universal Value van het onroerend goed beïnvloedt.
Het voorzien in duurzaam toerisme en recreatie is een belangrijke beheerdoelstelling en onderhevig aan grote ruimtelijke en beheersbeperkingen door bestemmingsplannen. Ondanks deze maatregelen zijn er zorgen over groeiend toerisme en recreatie, gedreven door de groeiende lokale vraag vanuit nabijgelegen steden. Een dergelijke vraag zou kunnen toenemen met de aanwijzing als Werelderfgoed van het park. Invasieve uitheemse soorten, die een belangrijke bedreiging vormt in de hele regio, vereist effectieve beheersmaatregelen, met name om effecten op de kwetsbare zoetwaterecosystemen die in het pand aanwezig zijn te voorkomen.

Het architecturale werk van Le Corbusier, een uitstekende bijdrage aan de moderne beweging Kloosters van Haghpat en Sanahin