Oude stad Qalhat
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De oude stad Qalhat ligt aan de oostkust van het Sultanaat Oman, ongeveer 20 kilometer ten noorden van de stad Sur. Het pand omvat de hele oude stad Qalhat, afgebakend door zijn binnen- en buitenmuren, die zich uitstrekt over 35 hectare, evenals gebieden buiten de muren waar de necropolissen zich bevinden.
De stad was een belangrijke havenstad aan de zee van Oman langs de Oost-Arabische kust, die handel met de Perzische Golf en de Indische Oceaan mogelijk maakte en dus fungeerde als handelscentrum tussen India en daardoor Oost- en Zuidoost-Azië en het Arabische schiereiland. Qalhat bloeide in de 11e tot 16e eeuw CE onder de heerschappij van de prinsen van Hormuz, die de vitale export van paarden coördineerde, datums, wierook en parels. Na Portugese aanvallen, de oude stad Qalhat werd in de 16e eeuw verlaten en is sindsdien bewaard gebleven als archeologische vindplaats. De overblijfselen en monumenten op het terrein vertegenwoordigen volledig een havenstad van het koninkrijk Hormuz en weerspiegelen zijn erfenis, architectuur en stedenbouw.
Criterium (ii):Qalhat vertoont de culturele en commerciële uitwisseling van waarden binnen het handelsgebied van het Koninkrijk Hormuz, die zich uitstrekte tot India en tot aan China en Zuidoost-Azië. De archeologische vindplaats van Qalhat levert fysiek bewijs van deze uitwisselingen, het documenteren van de architecturale kenmerken die zijn eigen product aangeven, datums, Arabische paarden, kruiden en parels, maar ook de integratie van de multiculturele kenmerken van een middeleeuwse kosmopolitische stad, met huizen beïnvloed door de behoeften van hun verschillende eigenaren en bewoners van buitenlandse culturele afkomst. De oude stad omvat ook een aantal zeer representatieve gebouwen die werden gebruikt in verhalen die zijn geschreven door historische reizigers.
Criterium (iii):De oude stad Qalhat is een unieke getuigenis van het koninkrijk Hormuz, zoals het bloeide van de 11e tot de 16e eeuw CE. Ancient Qalhat presenteert uitzonderlijk bewijs van een belangrijk handelscentrum, die onder de heerschappij van de prinsen van Hormuz kwam en profiteerde van zijn geopolitieke positie in de regio. Het was een seizoensverblijf en toevluchtsoord voor de prinsen van Hormuz, waardoor het de titel van een secundaire hoofdstad van het grotere koninkrijk heeft gekregen. Het stedenbouwkundig plan en de opgegraven gebouwen van Qalhat vertonen kenmerken en kenmerken die specifiek zijn voor het koninkrijk Hormuz en de archeologische overblijfselen zijn de meest complete weergave en bieden verder potentieel voor een meer gedetailleerd begrip van zijn manier van leven en handel.
Integriteit
Alle belangrijke componenten van de oude stad Qalhat liggen binnen de eigendomsgrenzen, die het geheel van de stad intra-muros en de structuren direct buiten de stadsmuur omvatten. De overblijfselen van de muren en het straatweefsel vormen een representatief getuigenis van het koninkrijk Hormuz, met de archeologische vondsten die bijdragen aan ons begrip van hoe het functioneerde.
De oude stad Qalhat is vrij van grote bedreigingen, met de snelweg langs de westkant van het pand als een ongelukkige ingreep uit het verleden. Het is belangrijk dat toekomstige infrastructuur en andere ontwikkelingen in de buurt van het pand negatieve effecten op de grotere landschappelijke kwaliteiten van het terrein voorkomen. Bij toekomstige verhoogde bezoekersaantallen als gevolg van nieuwe bezoekconcepten, Qalhat heeft een gecontroleerd en beheerd toeristenverkeer nodig om druk en gedrag te vermijden.
authenticiteit
De oude stad Qalhat is sinds het verlaten in de 16e eeuw een archeologische vindplaats. Het architecturale en stedelijke weefsel en de vorm blijven authentiek, bijna onaangeroerd, net als de instelling. Het verlaten van de oude stad Qalhat speelt een positieve rol bij het behoud van de authenticiteit ervan. De site is sinds de 16e eeuw niet meer bezet en, daarom, het behoudt alle kenmerken van de organisatie, functie en architecturale technieken die overeenkomen met de islamitische periode in het algemeen en de periode van het Hormuz-koninkrijk in het bijzonder. Behoud, plannen voor bezoekersbeheer en sitepresentatie zijn erop gericht deze staat zo goed mogelijk te behouden.
Hetzelfde, archeologische opgravingen zijn goed gepland, grondig en minimaal, een aanpak die moet worden geprezen en voortgezet. Instandhoudingswerkzaamheden die na de opgraving worden uitgevoerd, zullen eveneens worden geleid door minimale interventiebenaderingen. De locatie van de oude stad Qalhat tussen de bergen, diepe valleien en de zee is essentieel voor de grotendeels behouden authenticiteit in de omgeving. Authenticiteit in betekenis houdt zowel verband met de geauthenticeerde geschiedenis van de site als met de verhalen en mythen die ermee verbonden zijn, die zal worden gerespecteerd binnen de algemene beheersaanpak.
Beveiligings- en beheervereisten
De oude stad Qalhat is aangewezen als nationaal cultureel erfgoed van Oman en valt daarom onder het hoogste wettelijke beschermingsniveau van nationaal erfgoed volgens Koninklijk Besluit nr. 6/80. Hetzelfde koninklijk besluit verzekert ook de bescherming van een bufferzone rond de betrokken erfgoedsites. De rechtsbescherming wordt effectief geïmplementeerd door middel van hekwerken en menselijke bewakers die op de archeologische vindplaats patrouilleren. Voordat het pand werd gesloten voor het publiek voor conservering, het gedeelte van het terrein rond Bibi Maryam werd beschermd door de bewoners van het naburige dorp, dat werd verstoord toen het terrein werd gesloten en het bezoek werd stopgezet. Deze voogdijtraditie zal opnieuw worden geactiveerd als onderdeel van het toekomstige bezoekersconcept.
De bestuurlijke organisatie die verantwoordelijk is voor de bescherming en het beheer is het Ministerie van Erfgoed en Cultuur. Het directoraat-generaal Archeologie zorgt als onderdeel van de administratieve structuur van het ministerie voor het dagelijkse beheer van de site. Een beheersplan werd afgerond en officieel goedgekeurd in juni 2018, die de oprichting van een versterkte beheerseenheid en -systeem ter plaatse zal begeleiden. In het licht van de mogelijke risico's van aardbevingen of andere natuurrampen moet dit beheersysteem risicoparaatheid en rampenbeheerstrategieën integreren.
Het pand is momenteel gesloten voor bezoekers met het oog op voortdurende opgravingen en instandhoudingsmaatregelen en er bestaat geen bezoekersinfrastructuur. Hoewel een heropening en daarmee een behoefte aan bezoekersinfrastructuur wordt beoogd, concrete plannen voor bezoekersinfrastructuur en diensten moeten nog worden ontwikkeld. In het licht hiervan, Er moeten erfgoedeffectbeoordelingen worden uitgevoerd voordat een bezoekersinfrastructuur binnen of rond het pand wordt goedgekeurd om mogelijke negatieve effecten op de Outstanding Universal Value te voorkomen.
