Archeologische ruïnes in Moenjodaro
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De archeologische ruïnes in Moenjodaro zijn de best bewaarde stedelijke nederzetting in Zuid-Azië die teruggaat tot het begin van het 3e millennium voor Christus, en oefende een aanzienlijke invloed uit op de verdere ontwikkeling van de verstedelijking. De archeologische ruïnes bevinden zich op de rechteroever van de rivier de Indus, 510 km ten noordoosten van Karachi, en 28 km van de stad Larkana, District Larkana in de Pakistaanse provincie Sindh. Het pand vertegenwoordigt de metropool van de Indus-beschaving, die bloeide tussen 2, 500-1, 500 voor Christus in de Indus-vallei en is een van 's werelds drie grote oude beschavingen.
De ontdekking van Moenjodaro in 1922 onthulde het bewijs van de gebruiken, kunst, religie en bestuurlijke capaciteiten van haar inwoners. De goed geplande stad, grotendeels gebouwd met gebakken stenen en met openbare baden; een college van priesters; een uitgebreid drainagesysteem; putten, weekputten voor het afvoeren van afvalwater, en een grote graanschuur, getuigt dat het een metropool van groot belang was, genieten van een goed georganiseerde burger, economisch, sociaal en cultureel systeem.
Moenjodaro bestaat uit twee sectoren:een citadelgebied in het westen waar de boeddhistische stoepa werd gebouwd met ongebakken baksteen boven de ruïnes van Moenjodaro in de 2e eeuw na Christus, en naar het oosten, de ruïnes van de lagere stad verspreidden zich langs de oevers van de Indus. Hier staan gebouwen langs straten die elkaar loodrecht kruisen, in een zeer geordende vorm van stadsplanning die ook systemen voor sanitatie en drainage omvatte.
Criterium (ii):De archeologische ruïnes van Moenjodaro vormen de oudste geplande stad op het Indiase subcontinent, en oefende grote invloed uit op de daaropvolgende verstedelijking van menselijke nederzettingen op het Indiase schiereiland.
Criterium (iii):Als de oudste en best bewaarde stedelijke ruïne in de Indusvallei die teruggaat tot het 3e millennium voor Christus, Moenjodaro getuigt op uitzonderlijke wijze van de Indus-beschaving.
Integriteit
De archeologische ruïnes van Moenjodaro bestaan uit gebrande bakstenen structuren van 240 ha, waarvan slechts ongeveer een derde is opgegraven sinds 1922. Alle kenmerken van het pand vallen binnen de grenzen die zijn vastgesteld voor goed behoud en bescherming. Alle belangrijke attributen zijn nog aanwezig en worden goed onderhouden. De fundamenten van het pand worden echter bedreigd door zoute actie als gevolg van een stijging van het grondwaterpeil van de Indus-rivier. Dit was het onderwerp van een internationale campagne van UNESCO in de jaren zeventig, waardoor de aanval op de lemen gebouwen gedeeltelijk werd verzacht.
authenticiteit
De archeologische ruïnes in Moenjodaro vormen het eerste grote stedelijke centrum van de Indus-beschaving, 5000 jaar geleden gebouwd met verbrande bakstenen structuren. Het pand blijft zijn uitstekende universele waarde tot uitdrukking brengen door zijn planning, vorm en ontwerp, materialen en locatie. De ligging van het pand is kwetsbaar voor de gevolgen van ontwikkelingen in de omgeving.
Beveiligings- en beheervereisten
De archeologische ruïnes in Moenjodaro worden beschermd door nationale en regionale wetten, waaronder de Antiquities Act 1975, tegen de dreiging van schade, plundering en diefstal en van nieuwe ontwikkelingen in en rond de perceelsgrenzen. Er is een beheersysteem om het onroerend goed te beheren, bescherm en behoud de attributen die een uitzonderlijke universele waarde hebben, en de bedreigingen voor en kwetsbaarheden van het onroerend goed aan te pakken, zoals hierboven beschreven. Er is een uitgebreid Masterplan opgesteld door de afdeling Archeologie en Musea, regering van Pakistan om de werkelijke omvang van het archeologische gebied van Moenjodaro te identificeren. Tijdens het goedkeuringsproces van het Masterplan, het archeologische gebied van Moenjodaro is overgedragen van de Federale Dienst voor Archeologie naar de Dienst Cultuur, regering van Sindh. Krachtens de Grondwet van 2010 (18e wijziging), de afdeling Cultuur, De regering van Sindh is nu verantwoordelijk voor het juiste onderhoud en onderhoud van het pand.
Om de mogelijke zwakke punten aan te pakken, zoals vermeld in de verklaringen van authenticiteit en integriteit, is er een werfbureau dat wordt ondersteund door een wetenschappelijk laboratorium om de problemen van conservering en andere problemen op een wetenschappelijke manier met traditionele methoden aan te pakken. De problemen van zoutactie, thermische stress en regen worden aangepakt door middel van een holistische benadering waarbij gebruik wordt gemaakt van modderslurry, modder afdekken, herplaatsing en andere consolidatiewerken zoals onderbouwing om de authenticiteit en integriteit van het onroerend goed te behouden. Naast de bovengenoemde bedreigingen is er het overstromingsgevaar, dat tot op zekere hoogte werd gemitigeerd door de aanleg van dijken en sporen. Echter, een breuk van de dam stroomopwaarts zou catastrofale schade veroorzaken. Het ministerie houdt daarom regelmatig toezicht op de dam en zoekt veilige financiering van de regering, NGO's en andere donorlanden om het te versterken.
