Pergamon en zijn meerlagige culturele landschap

Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Pergamon werd in de 3e eeuw voor Christus gesticht als de hoofdstad van de Attalid-dynastie. Gelegen in de Egeïsche regio, het hart van de antieke wereld, en op het kruispunt tussen Europa en het Midden-Oosten, het werd een belangrijk cultureel, wetenschappelijk en politiek centrum. De oprichting van de hoofdstad op de top van Kale Hill zette de toon voor de stad. Hoog steil glooiend terrein en de Bakırçay-vlakte werden in het stedenbouwkundig plan geïntegreerd. De uitzonderlijke samenstelling van monumenten omvat het extreem steile theater, de lange stoa, een gymnasium met drie terrassen, het Grote Altaar van Pergamon, de grafheuvels, onder druk gezette waterleidingen, de stadsmuren, en het Kybele-heiligdom dat perfect was uitgelijnd met Kale Hill. Als hoofdstad van Attalid, Pergamon was de beschermer van steden in de Hellenistische periode. Het had politieke en artistieke macht en bouwde een zeer intense relatie op met zijn hedendaagse beschavingen. De dynastie stichtte een van de grootste bibliotheken in Pergamon, en de rivaliteit tussen drie Hellenistische dynastieën zorgde ervoor dat de Attalid-dynastie de beroemde beeldhouwschool oprichtte.

Nadat de stad in 133 v.Chr. aan de Romeinen was overgedragen, Pergamon werd een metropool en was de hoofdstad van de Romeinse provincie Azië tijdens de Romeinse keizertijd. De Romeinen handhaafden de reeds bestaande structuren van de Hellenistische periode en voegden nieuwe functies toe als cultureel en keizerlijk cultuscentrum van het rijk. Bijgevolg, tijdens de Romeinse periode, veel belangrijke bouwwerken werden gebouwd of verder ontwikkeld, inclusief het Asclepion-heiligdom, een bekend genezingscentrum waarvan de heilige bron nog steeds stroomt; het Romeinse theater; een van de grootste Romeinse amfitheaters; een groot aquaduct; de Trajanustempel en het Serapeum. Tijdens de Byzantijnse periode als gevolg van de verplaatsing van de handelswegen en politieke centra van de Egeïsche regio naar het noordwesten van Anatolië, vooral naar Istanbul (Constantinopel), Pergamon werd getransformeerd van een groot Hellenistisch en Romeins centrum tot een middelgrote stad, en bleef het cultureel-religieuze belang als thuisbasis van een van de zeven kerken van Azië. Pergamon bewaart en presenteert deze transformatie nu.

Na de komst van de Ottomanen, Pergamon ervoer nog een culturele aanpassing, wat vooral duidelijk is op de Bakırçay-vlakte. De Ottomanen voorzagen de stad van alle noodzakelijke stedelijke structuren, zoals moskeeën, baden, bruggen, khans, bedestens (overdekte bazaars), arastas (Ottomaanse markten) en watersystemen die de Romeinse en Byzantijnse nederzettingslagen bedekken. De superpositie van al deze verschillende perioden en culturen door continue bewoning in Pergamon, vindt zijn weerspiegeling in Pergamons stedelijke vorm en architectuur als continuïteiten, formaties, transformaties en verliezen als gevolg van het materiële bestaan ​​en het gebruik van de ruimte door verschillende tijdperken en culturen. Het hergebruik van structuren door latere culturen wordt vooral aangetoond door de kerk van St. John, voorheen onderdeel van het Serapeum, een heiligdom gewijd door de Romeinen aan een Egyptische godheid. Het werd vervolgens een Ottomaanse moskee en bevatte ook een Joodse synagoge.

Vanaf de 3e eeuw v.Chr. de stad werd omringd door een ring van grafheuvels van verschillende afmetingen, die de aanspraak van Pergamon op de vlakte van Bakırçay demonstreerden. Naast grafheuvels, er waren heiligdommen, zoals het Kybele-heiligdom in Kapıkaya, gelegen op prominente heuvels en bergtoppen in de omgeving van de stad. Pergamon is een getuigenis van de unieke en geïntegreerde esthetische prestatie van de beschavingen. Het bevat Hellenistische, Romeins, Byzantijnse en Ottomaanse bouwwerken, als weerspiegeling van het heidendom, Christendom, jodendom en islam; behoud van hun culturele kenmerken binnen het historische landschap.

Criterium (i):De bouw van Pergamon op de hellingen op de top van Kale Hill, het exploiteren van de topografie met kunstmatige terrassen en grote monumenten die de omliggende vlakte domineren, is een meesterwerk van Hellenistische en Romeinse stedenbouw en ontwerp. De acropolis bleef de kroon van Pergamon terwijl de stad zich ontwikkelde op de lagere hellingen tijdens de Byzantijnse en Ottomaanse periodes, uitbreiding van de dominantie van het landschap.

Criterium (ii):De stedenbouw, architecturale en technische werken van Pergamon weerspiegelen een synthese gevoed door de cumulatieve achtergrond van Anatolië. Het Kybele-heiligdom in Kapıkaya, met lokale Anatolische wortels, staat voor het voortdurende gebruik, synthese van culturen en uitwisseling van menselijke waarden door de tijd heen. het Serapeum, een Romeinse tempel gewijd aan een Egyptische godheid toont de uitwisseling van menselijke waarden, net als de verplaatsing van de Kybele-meteoriet naar Rome, gefaciliteerd door de Attaliden.

Criterium (iii):‘Pergamon en zijn meerlagige cultuurlandschap’ getuigt op unieke en uitzonderlijke wijze van Hellenistische stads- en landschapsplanning. De architecturale monumenten, waaronder de Asklepion, Serapis-tempel en heiligdom, Kybele Sanctuary in Kapıkaya en Tumuli zijn uitzonderlijke getuigenissen van hun periode, cultuur en beschaving.

Criterium (iv):De acropolis van Pergamon, met zijn stedenbouwkundige en architecturale overblijfselen is een uitstekend ensemble van de Hellenistische periode. De Serapis-tempel en het heiligdom, Asklepion, watervoorzieningssysteem en amfitheater combineren de Romeinse periode in Anatolië als een belangrijke fase in de geschiedenis. 'Pergamon en zijn meerlagige culturele landschap' is een opmerkelijk historisch stedelijk landschap dat belangrijke stadia van het menselijk bestaan ​​illustreert in de geografie waartoe het behoort.

Criterium (vi):Pergamon wordt geassocieerd met belangrijke mensen, scholen, ideeën en tradities met betrekking tot kunst, architectuur, planning, religie en wetenschap. De Pergamon-beeldhouwschool droeg de 'Pergamon-stijl' bij. De Kybele-cultus vertegenwoordigt een voortdurende traditie en geloof in Anatolië. Door de daaruit voortvloeiende vestiging van de Romeinen in Anatolië, na de overdracht van het Kybele-cultusidool naar Rome door de Attalid-koning van Pergamon en de daaropvolgende erfenis door Rome van Pergamon als gevolg van een legaat van Attalid in 133 voor Christus, Pergamon wordt rechtstreeks geassocieerd met de oprichting van een Oost-Romeins rijk. Het voortdurende religieuze gebruik van de tempel van Serapis, die in de Romeinse tijd voor het eerst als tempel werd gebouwd, verbouwd en gebruikt als kerk tijdens de laat-Romeinse en Byzantijnse periode, terwijl een van de rotonde werd gebruikt als synagoge, en die daarna in gebruik bleef, maar vanaf de 13e eeuw als moskee, is een voorbeeld van de continuïteit van het gebruik voor religieuze doeleinden op een bepaalde plaats. de arts, chirurg en filosoof Galenus werd opgeleid in Pergamon en zijn werken werden van daaruit verspreid. Tenslotte, er is de traditie van de productie van perkament die specifiek is voor Pergamon.

Integriteit

‘Pergamon en zijn meerlagige cultuurlandschap’ bevat alle elementen die nodig zijn om een ​​uitzonderlijke universele waarde uit te drukken, inclusief zichtlijnen tussen het Kybele-heiligdom in Kapikaya en de Akropolis, en tussen de grafheuvels en de acropolis, en heeft geen last van verwaarlozing.

authenticiteit

Verschillende onderdelen van ‘Pergamon en zijn meerlagige cultuurlandschap’ voldoen door middel van verschillende attributen aan de voorwaarden van authenticiteit. De Hellenistische nederzetting op Kale Hill, de Asklepion, het amfitheater en het Romeinse theater hebben authenticiteit in vorm en design, materialen, inhoud en locatie. De ligging van de Hellenistische en Romeinse overblijfselen op Kale Hill wordt beïnvloed door de kabelbaan langs de oostkant van de heuvel.

De authenticiteit van de Serapis-tempel en het heiligdom en het daaropvolgende gebruik wordt uitgedrukt door de vorm en het ontwerp, materialen en inhoud van de archeologische resten. De gebouwen uit de Ottomaanse periode worden volgens goede praktijken geconserveerd. De indeling van de Ottomaanse stad is bewaard gebleven, maar de authenticiteit van de omgeving wordt beïnvloed door de ontwikkeling in het stedelijk gebied die plaatsvond in het laatste kwart van de 20e eeuw. Romeinse ruïnes in de Ottomaanse stad zijn bewaard gebleven.

De authenticiteit van Component 2 Kybele Sanctuary in Kapıkaya wordt uitgedrukt door vorm en ontwerp, materialen en stof, tradities, technieken, locatie en setting evenals geest en gevoel. Wanneer de grafheuvels worden beschouwd als de weerspiegeling van macht in het natuurlijke territorium van Pergamon in de oudheid, al met al bezitten ze een authenticiteit in betekenis en vormgeving van het cultuurlandschap. Componenten 1 &7 zijn getroffen door illegale constructie en component 8 door illegale opgravingen.

Beveiligings- en beheervereisten

De volledige archeologische vindplaatsen van de eerste graad binnen het door de Werelderfgoed genomineerde eigendom, waaronder Kale Hill, de aquaducten, de Asklepion, de wijk Musalla Mezarlık Roman Pleasure, het Serapeum, de tumuli en het uit de rotsen gehouwen Heiligdom van Kybele, en de stedelijke sites vallen onder de bescherming van de National Preservation Law, nr.2863. Alle monumenten binnen de stedelijke sites worden ook beschermd door de nationale beschermingswet nr. 2863. Deze stedelijke locaties vormen meestal de Ottomaanse buurten en handelsgebieden en de meeste hebben de status van archeologische vindplaats van de tweede of derde graad. Elke vorm van conservering, conserverings- of bouwwerkzaamheden met betrekking tot de monumenten, binnen de archeologische en/of stedelijke site, zijn onderworpen aan goedkeuring van de Regional Conservation Council-2.

De gemeente Bergama heeft in 2012 een plan voor stadsbehoud opgesteld om de stedelijke locatie op een uniforme manier met de buurt te behouden. Straatgevels en traditionele structurerende details waaronder technieken, gebruikte materialen, lay-out en setting werden allemaal in aanmerking genomen.
Het beheer van het genomineerde onroerend goed wordt gecoördineerd door het Werelderfgoedbeheerbureau van de gemeente Bergama, die eind 2011 werd opgericht en door het ''Adviesorgaan'' en het 'Coördinatie- en Toezichtorgaan'' die verantwoordelijk zijn voor de goedkeuring en uitvoering van het beheersplan en op welke staats- en lokale administratieve instellingen, universiteiten, NGO's en vertegenwoordigers van muhktars zijn vertegenwoordigd. Er is een locatiemanager aangesteld. Naast het huidige conserverings- en conserveringssysteem zijn het World Heritage Management Office en de relevante instanties begonnen met het opstellen van een beheersplan, dat de belangrijkste gids zal zijn voor samenwerking en uitgebreide monitoring van het hele werelderfgoed en zal naar verwachting begin 2016 worden voltooid.

Bursa en Cumalıkızık:de geboorte van het Ottomaanse rijk Fort Diyarbakır en cultuurlandschap van de tuinen van Hevsel