Dougga / Thugga
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De archeologische vindplaats Thugga/Dougga bevindt zich in de noordwestelijke regio van Tunesië, gelegen op de top van een heuvel op een hoogte van 571 m, domineert de vruchtbare vallei van Oued Khalled. Vóór de Romeinse annexatie van Numidia, Thugga bestond al meer dan zes eeuwen en was, waarschijnlijk, de eerste hoofdstad van het Numidische koninkrijk. Het bloeide onder Romeinse heerschappij, maar nam af tijdens de Byzantijnse en islamitische periodes. De indrukwekkende ruïnes die vandaag zichtbaar zijn, geven een idee van de rijkdommen van een geromaniseerde Numidische stad.
De archeologische vindplaats heeft een oppervlakte van ongeveer 75 ha. Deze ruïnes van een complete stad met al haar componenten getuigen van meer dan 17 eeuwen geschiedenis. Ze zijn een uitstekend voorbeeld van de synthese tussen verschillende culturen:Numidian, Punisch, Hellenistisch, en Romeins. De Romeinse monumenten werden geïntegreerd in het stedelijk weefsel, in wezen Numidisch. Ondanks zijn relatieve onbelangrijkheid in de administratieve structuur van de Romeinse provincie Afrika, Dougga bezit een opmerkelijke groep openbare gebouwen, daterend voor het grootste deel uit de 2e en 3e eeuw na Christus. Dougga wordt beschouwd als het best bewaarde voorbeeld van een Afrikaans-Romeinse stad in Noord-Afrika. Als zodanig, het is een uitzonderlijke illustratie van het dagelijkse leven in de oudheid.
Criterium (ii):De site van Dougga is een uitstekend voorbeeld van de geboorte, ontwikkeling en geschiedenis van een inheemse stad sinds het tweede millennium voor Christus. De site van Dougga bewaart de complete ruïnes van een antieke stad met al zijn componenten en biedt het bekendste voorbeeld van de stadsindeling van een inheemse stichting, aangepast aan de stadsplanning naar Romeins model.
Criterium (iii):De belangrijke epigrafische collectie (meer dan 2000 Libische, Punisch, tweetalig, Griekse en vooral Latijnse inscripties) heeft een beslissende bijdrage geleverd aan de ontcijfering van de Libische taal en kennis van het sociale en gemeentelijke leven van de Numidiërs, getuigen van het ontwikkelingsniveau dat de stad in de 3e en 2e eeuw voor Christus bereikte.
Gedurende ongeveer twee en een halve eeuw, twee juridisch verschillende gemeenschappen, een bestaande uit een inheemse bevolking en de andere een gemeenschap van kolonisten die Romeinse burgers waren, in dezelfde stad en op hetzelfde grondgebied naast elkaar bestonden. Beiden namen in gelijke mate deel aan de ontwikkeling en bloei van de stad.
Met behoud van het grotendeels Numidische stedelijk weefsel, Thugga kreeg daarom het aanzien van een Romeinse monumentale stad. In dit opzicht, het vormt een representatief voorbeeld van een Maghreb-stad onder de Numidische koningen en tijdens de eerste eeuwen van het Romeinse rijk.
In vergelijking met vergelijkbare locaties in Noord-Afrika, de ruïnes van de Romeinse en pre-Romeinse stad Thugga zijn verrassend compleet en goed bewaard gebleven. Bijgevolg, ze illustreren op bijzondere wijze hoe het dagelijkse leven in een kleine provinciestad er in de Romeinse tijd uitzag.
Integriteit (2009)
Binnen zijn grenzen, de archeologische vindplaats van Dougga is bewaard gebleven, in zijn geheel, de overblijfselen van de verschillende periodes van de antieke stad met al zijn componenten:het monumentale centrum (hoofdstad, forum, markt, Roos van de wind vierkant, enzovoort.), amusementsgebouwen (theater, circus) en openbare baden, een duidelijke weerspiegeling van de manier waarop een inheemse stichting zich ontwikkelde tijdens de Romeinse periode
Authenticiteit (2009)
Ook de staat van instandhouding van deze monumenten is uitzonderlijk. Het authenticiteitsniveau van de archeologische overblijfselen is zeer hoog en is de afgelopen eeuw niet aangetast door restauratieactiviteiten en conserveringsinterventies, omdat ze minimaal waren en werden uitgevoerd in overeenstemming met de principes van het Handvest van Venetië van 1964. Echter, er zijn enkele uitzonderingen. De authenticiteit van het tussen 1908 en 1910 gereconstrueerde Libyco-Punische mausoleum is lange tijd onderwerp van discussie gebleven (hoewel men zou kunnen stellen dat dit monument zijn eigen historiciteit heeft behouden).
Beschermings- en beheersvereisten (2009)
Naast de vele monumenten die profiteren van een specifieke vermelding als historisch monument, de archeologische vindplaats van Dougga wordt beschermd door wet 35-1994 van 24 februari 1994 betreffende de bescherming van archeologisch en historisch erfgoed en traditionele kunsten (erfgoedwetboek), evenals door wet 83-87 van 11 november 1983 betreffende de bescherming van landbouwgrond, gewijzigd en aangevuld bij Wet 90-45 van 23 april 1990 en bij Wet 96-104 van 25 november 1996.
Een voorstel voor de grens van de site van Dougga werd ingediend bij de National Heritage Commission voor de oprichting van de culturele site van Dougga en zijn landschap. De studie voor de ontwikkeling van het Protection and Enhancement Plan (PPMV) voor de site, zoals gedefinieerd door de Erfgoedcode, werd voltooid. Dit wettelijk instrument moet de controle mogelijk maken van alle interventies die op de site en in de omringende bufferzone van 200 m worden uitgevoerd. Naast verboden activiteiten of activiteiten die alleen onder bepaalde voorwaarden zijn toegestaan, het definieert de verschillende implementatiemechanismen. De PPMV is het beheersinstrument dat het behoud van de archeologische vindplaats van Dougga garandeert en de controle mogelijk maakt over alle eventuele wijzigingen in de directe omgeving.
