Aksum
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Gelegen in de hooglanden van Noord-Ethiopië, Aksum symboliseert de rijkdom en het belang van de beschaving van het oude Aksumite-koninkrijk, die duurde van de 1e tot de 8e eeuw na Christus. Het koninkrijk bevond zich op het kruispunt van de drie continenten:Afrika, Arabië en de Grieks-Romeinse wereld, en was de machtigste staat tussen het Oost-Romeinse Rijk en Perzië. In opdracht van de ivoorhandel met Soedan, zijn vloten controleerden de handel in de Rode Zee via de haven van Adulis en de binnenlandse routes van Noordoost-Afrika.
De ruïnes van de oude Aksumite-beschaving besloegen een groot gebied op het Tigray-plateau. De meest indrukwekkende monumenten zijn de monolithische obelisken, koninklijke graven en de paleisruïnes uit de 6e en 7e eeuw na Christus.
Verschillende stèles overleven in de stad Aksum die dateren tussen de 3e en 4e eeuw na Christus. De grootste staande obelisk stijgt tot een hoogte van meer dan 23 meter en is prachtig gebeeldhouwd om een negen verdiepingen tellend gebouw van de Aksumieten te vertegenwoordigen. Het staat bij de ingang van het hoofdstelae-gebied. De grootste obelisk van zo'n 33 meter lang ligt waar hij viel, misschien tijdens het proces van erectie. Het is mogelijk de grootste monolithische stele die oude mensen ooit hebben geprobeerd op te richten.
Een reeks inscripties op stenen tabletten is van enorm belang gebleken voor historici van de antieke wereld. Sommige bevatten drietalige tekst in het Grieks, Sabaean en Ge'ez (klassiek Ethiopisch), ingeschreven door koning Ezana in de 4e eeuw na Christus.
De introductie van het christendom in de 4e eeuw na Christus resulteerde in de bouw van kerken, zoals de heilige Maria van Sion, herbouwd in de Gondarische periode, in de 17e eeuw na Christus, die wordt verondersteld om de Ark van het Verbond te houden.
Criterium (i): De prachtig gebeeldhouwde monolithische stèles uit de 3e en 4e eeuw na Christus zijn unieke meesterwerken van menselijk creatief genie.
Criterium (iv): Het stedelijke ensemble van obelisken, koninklijke graven en kerken vormen een belangrijke ontwikkeling in het culturele domein en weerspiegelen de rijkdom en macht van de Aksumite-beschaving van het eerste millennium na Christus.
Integriteit
De grenzen van het pand, die het hele gebied van de oude stad Aksum omvatten, moeten adequaat worden afgebakend en goedgekeurd door de commissie.
een obelisk, verwijderd van de site en meegenomen naar Rome als oorlogstrofee tijdens de Italiaanse bezetting, werd in 2005 teruggebracht naar Aksum en in 2008 opnieuw opgericht.
Verder, op het moment van inschrijving, werd opgemerkt dat kleine, over het grootste deel van het terrein werden moderne huizen gebouwd, waardoor de meerderheid van de ondergrondse Aksumite-structuren wordt verdoezeld. Sommigen van hen zijn nog steeds bedekt met moderne huizen. In 2011, de bouw van een nieuw museum begon in het hoofdveld van Stelae en, tenzij gewijzigd, de hoogte van het museum zal een zeer negatieve visuele impact hebben op het pand. Overstromingen zijn ook een groot probleem geworden in de 4e eeuw na Christus Tomb of the Brick Arches en andere monumenten.
Om de hierboven genoemde redenen, de integriteit van het vastgoed blijft kwetsbaar.
authenticiteit
De authenticiteit van de obelisken, graven en andere monumenten blijven intact, hoewel ze kwetsbaar zijn door gebrek aan instandhouding. Echter, de authenticiteit van het hele pand in termen van het vermogen om de reikwijdte en omvang van het oude Aksum over te brengen en de waarde ervan is nog steeds kwetsbaar door gebrek aan documentatie, afbakening en gebrek aan planningscontroles. De monumenten moeten gerelateerd zijn aan het algehele stadsplan, in ruimtelijk opzicht.
Beschermings- en beheervereisten
De stad Aksum werd in 1958 onder de jurisdictie en bescherming van de National Antiquities Authority geplaatst. Er is geen speciaal wettelijk kader om de Obelisken van Aksum te beschermen, behalve de algemene wet, Proclamatie nr. 209/2000, die ook de verantwoordelijke instelling heeft opgericht, de Autoriteit voor Onderzoek en Behoud van Cultureel Erfgoed (ARCCH).
Het pand wordt beheerd op drie niveaus - de site; de regio; en de federale administratie. ARCCH heeft een proclamatie opgesteld die het precieze te beschermen gebied in kaart bracht en identificeerde met de lokale autoriteiten van de site. Het beoordeelt de componenten en kan wijzigingen in het aantal en/of de grootte van het onroerend goed voorstellen.
De grens en het beheersplan van het pand zijn nog niet vastgesteld. Er moet een bijgewerkte kaart van het onroerend goed worden ingediend om de grens duidelijk aan te geven, het maken en indienen van een beheersplan en het afbakenen en indienen van een bufferzone. Ook moet er een adequate rechtsbescherming komen.
