Nemrut Dağ
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Bekroond met een van de hoogste toppen van het oostelijke Taurusgebergte in Zuidoost-Turkije, Nemrut Dağ is het Hierotheseion (tempel-tombe en huis van de goden) gebouwd door wijlen Hellenistische koning Antiochos I van Commagene (69-34 v. Chr.) als een monument voor hemzelf.
Met een diameter van 145 meter, de 50 m hoge grafheuvel van steenslag is aan drie zijden omgeven door terrassen in het oosten, westelijke en noordelijke richting. Twee afzonderlijke antieke processieroutes lopen vanaf de oostelijke en westelijke terrassen. Vijf gigantische zittende kalkstenen beelden, geïdentificeerd door hun inscripties als goden, gezicht naar buiten vanaf de tumulus op de bovenste verdieping van de oostelijke en westelijke terrassen. Deze worden aan elk uiteinde geflankeerd door een paar beelden van dierenbeschermers - een leeuw en een adelaar. De hoofden van de beelden zijn naar beneden gevallen, waarin twee rijen zandstenen stèles zijn ondergebracht, gemonteerd op sokkels met een altaar voor elke stele. Op één rij staan reliëfsculpturen van de Perzische voorouders van Antiochos, de andere van zijn moederlijke Macedonische voorouders. Inscripties op de achterkant van de stèles leggen de genealogische banden vast. Aan de oostzijde van het oostterras bevindt zich een vierkant altaarplatform. Op het westelijke terras is er een extra rij stèles die de bijzondere betekenis van Nemrut vertegenwoordigen, de handdrukscènes (dexiosis) waarop Antiochos de hand schudt met een godheid en de stele met een leeuwenhoroscoop, verondersteld om de bouwdatum van het cultusgebied aan te geven. Het noordelijke terras is lang, smal en rechthoekig van vorm, en herbergt een reeks zandstenen sokkels. De stèles die bij de sokkels op het noordelijke terras liggen, hebben geen reliëfs of inscripties.
Het Hierotheseion van Antiochos I is een van de meest ambitieuze constructies van de Hellenistische periode. Het complexe ontwerp en de kolossale schaal gecombineerd om een project te creëren dat ongeëvenaard is in de antieke wereld. Een hoogontwikkelde technologie werd gebruikt om de kolossale standbeelden en orthostaten (stelae) te bouwen, waarvan de gelijke voor deze periode nergens anders is gevonden. Het syncretisme van zijn pantheon en de afstamming van zijn koningen, die terug te voeren is op twee reeksen legendes, Grieks en Perzisch, is het bewijs van de dubbele oorsprong van de cultuur van dit koninkrijk.
Criterium (i):Het graf van Antiochos I van Commagene is een unieke artistieke prestatie. Het landschap van de natuurlijke site van Nemrut Dağ is een van de meest kolossale ondernemingen van de Hellenistische periode (sommige van de gebruikte stenen blokken wegen tot negen ton).
Criterium (iii):Het graf of de Hierotheseion van Nemrut Dağ getuigt op unieke wijze van de beschaving van het koninkrijk Commagene. Antiochos I wordt in dit monument voorgesteld als een afstammeling van Darius door zijn vader Mithridates, en een afstammeling van Alexander bij zijn moeder Laodice. Deze semi-legendarische afkomst vertaalt in genealogische termen de ambitie van een dynastie die onafhankelijk wilde blijven van de machten van zowel het Oosten als het Westen.
Criterium (iv):Meer dan de graven in Karakus en Eski Kahta, de tumulus bij Nemrut Dağ illustreert, door het liberale syncretisme van een zeer origineel pantheon, een belangrijke, historische periode. De assimilatie van Zeus met Oromasdes (de Iraanse god Ahuramazda), en Heracles met Artagnes (de Iraanse god Verathragna) vindt zijn artistieke equivalent in een intieme mengeling van Griekse, Perzische en Anatolische esthetiek in de beeldhouwwerken en de bas-reliëfs.
Integriteit
Nemrut Dağ is grotendeels intact en drukt het waarheidsgetrouw en geloofwaardig uit van Outstanding Universal Value. De belangrijke cultusgebieden van Commagene bestaan nog steeds, de structuren zijn de originele en hun oorspronkelijke onderlinge relaties kunnen nog steeds worden waargenomen en waargenomen. Hoewel de eigendomsgrens de tumulus en het oosten bevat, westelijke en noordelijke terrassen, het omvat niet de volledige omvang van de ceremoniële routes. De grootste bedreiging voor de integriteit van het onroerend goed is de materiële schade veroorzaakt door omgevingsfactoren zoals ernstige seizoens- en dagelijkse temperatuurschommelingen, vries- en ontdooicycli, wind, sneeuw ophoping, en blootstelling aan de zon. De hoogte van de tumulus is nu verminderd van de geschatte oorspronkelijke 60 m als gevolg van verwering, eerdere ongecontroleerde onderzoeken en klimmen door bezoekers. Verder, het eigendom van Nemrut bevindt zich in een aardbevingsgebied van de eerste graad en ligt zeer dicht bij de Oost-Anatolische breuk, die seismisch actief is. Daarom, de grafheuvel, standbeelden en stèles zijn kwetsbaar voor aardbevingen.
authenticiteit
Nemrut Dağ behoudt zijn authenticiteit in termen van vorm, materialen en design als een van de unieke artistieke prestaties van de Hellenistische periode met zijn fascinerende schoonheid van monumentale sculpturen in een spectaculaire setting. Het heeft overleefd in een redelijk goed bewaarde staat. De oorspronkelijke ceremoniële routes naar het Hierotheseion zijn bekend en worden vandaag de dag nog steeds gebruikt voor toegang.
Beveiligings- en beheervereisten
Culturele componenten van de site worden beschermd onder de National Conservation Law No. 2863 en National Parks Law No. 2873. De berg Nemrut Tumulus werd in 1986 geregistreerd als een archeologische vindplaats van de eerste graad onder wet nr. 2863. Na de voorbereiding van de huidige gedetailleerde kaarten, deze site werd herzien en de omgeving werd in 2008 aangewezen als een overgangszone voor interactie door de regionale raad voor het behoud van cultureel eigendom van Şanlıurfa. de grens van deze zone, die fungeert als een onofficiële bufferzone, werd in 2011 door dezelfde overheid vergroot omwille van het behoud van het cultureel erfgoed. Volgens de wet op de nationale parken (nr. 2873), een gebied met Nemrut Tumulus en andere archeologische gebieden met een oppervlakte van 13.850 ha werd in 1988 uitgeroepen tot natuurpark. het "Long Term Development Plan of Mount Nemrut National Park" op schaal 1:25000 werd goedgekeurd in 2002 en herzien in 2009 en 2011. In het kader van het Commagene Nemrut Conservation Development Program (CNCDP), gelanceerd in augustus 2006 met een protocol ondertekend tussen het Ministerie van Cultuur en Toerisme en de Middle East Technical University (METU), geologische studies, materiaalonderzoek en structurele analyses zijn uitgevoerd om materiaaleigenschappen van blokken te identificeren, onderzoek naar de verslechteringsmechanismen van de stenen, compatibele mortels onderzoeken en geschikte structurele ingrepen bepalen. De structuur is in detail gedocumenteerd en een reconstitutiestudie, te gebruiken om de oorspronkelijke ontwerpoverwegingen en alle eerdere interventies te begrijpen, Het is gedaan.
Op basis van gegevens uit het gedetailleerde onderzoek van de bouwmaterialen en de structurele analyses die in het gebied zijn gemaakt, een restauratieproject is voorbereid en omvat de consolidatie van de stenen, de definitie van structurele interventies en preventieve maatregelen om mogelijke risico's te beheersen en beperkte esthetische toepassingen voor de geërodeerde blokken, die een betere perceptie van de oorspronkelijke ontwerpoverwegingen van de Hierotheseion mogelijk zal maken. opgemeten tekeningen, Restitutie- en restauratieprojecten werden in 2011 goedgekeurd door de Regionale Raad. Het Commagene Nemrut Management Plan moet worden voltooid en geïmplementeerd.
In 2009 zijn projecten voorbereid voor twee bezoekerscentra buiten het pand, een op weg naar Adıyaman en de andere op weg naar Malatya.
