Centraal Suriname Natuurreservaat






Uitstekende universele waarde

Korte synthese
Het Centraal Suriname Natuurreservaat werd in 1998 opgericht om drie reeds bestaande natuurreservaten, genaamd Raleighvallen, met elkaar te verbinden. Eilerts de Haan en Tafelberg. Door de toevoeging van belangrijke gebieden in het proces, het pand vormt nu een immens beschermd gebied dat ongeveer elf procent van het nationale grondgebied beslaat. de 1, 592, 000 hectare bestaat voornamelijk uit primair tropisch bos in het westen van Centraal-Suriname, een deel van het Guyana-schild binnen de fylogeografische grenzen van het Amazonegebied. Het reservaat beschermt het bovenste stroomgebied van de machtige Coppename-rivier, evenals de bovenloop van een aantal andere belangrijke rivieren, een breed scala aan topografieën bestrijkt, ecosystemen en habitats. Verschillende onderscheidende geologische en fysieke formaties komen voor in het Centraal Suriname Natuurreservaat, inclusief granieten inselbergen die oplopen tot 360 m.a.s.l. boven het omringende tropische woud. De meest oostelijke tafelberg of "Tepui" van het Guyana-schild bevindt zich in het reservaat en er is het Wilhelmina-gebergte in het zuiden met als hoogtepunt Juliana Top, Het hoogste punt van Suriname op 1, 230 m boven zeeniveau
Het pand heeft een opmerkelijke instandhoudingswaarde vanwege zijn grootschalige en ongerepte staat als een onbewoond en niet-gejaagd gebied. De berg- en laaglandbossen bevatten een grote diversiteit aan planten met bijna 5, 000 soorten vaatplanten tot nu toe verzameld, velen van hen endemisch. Er zijn ook gebieden met moerasbos, savanne en xerofytische vegetatie op de granieten ontsluitingen. Onder de 400 geregistreerde vogelsoorten van het reservaat bevinden zich de charismatische harpij, Guyana Cock-of-the-Rock, en Geelvleugelara en er zijn levensvatbare populaties van talrijke zoogdieren die typisch zijn voor de regio, inclusief jaguar, gigantisch gordeldier, gigantische rivierotter, Laaglandtapir en acht soorten primaten. Een groot deel van het onroerend goed moet nog worden geïnventariseerd en de ware omvang van de diversiteit van het gebied is niet volledig bekend. Pre-Colombiaanse culturele artefacten en rotstekeningen zijn gevonden in de buurt van rivieren en kreken in verschillende delen van het pand, wat wijst op een potentieel belangrijk cultureel erfgoed verborgen in het uitgestrekte en bijna ontoegankelijke terrein.
Criterium (ix) :Het onroerend goed omvat een aanzienlijk diverse topografie en bodem. De hoogtegradiënt, variërend van 25 m.a.s.l. naar het hoogste punt van Suriname op 1, 230 m boven zeeniveau, omvat bijna het gehele mogelijke bereik. Deze omstandigheden hebben geleid tot een buitengewone verscheidenheid aan ecosystemen, habitats en ecologische niches van mondiaal belang voor instandhouding. Naast uitgestrekte dichte tropische laaglandbossen zijn er moerasbossen, zeldzame rotsachtige savannes, en visueel verbluffende granieten inselbergs, alle herbergen gespecialiseerde gemeenschappen van flora en fauna. Tot op de dag van vandaag, deze ecosysteemvariatie zorgt ervoor dat organismen kunnen bewegen als reactie op verstoring, zich aanpassen om de genenstroom tussen populaties te veranderen en in stand te houden in een van de weinige overgebleven gebieden van uitgestrekte en ongestoorde bossen in het bredere Amazonegebied, praktisch vrij van directe menselijke invloeden. Levensvatbare populaties van grote roofdieren duiden op een bijna ongerepte staat, waardoor het pand een onschatbare wetenschappelijke referentie wordt om de natuurlijke dynamiek van de ongestoorde bosecosystemen beter te begrijpen.
Criterium (x) :De site bevat een verbluffende diversiteit aan planten- en diersoorten, waarvan vele endemisch zijn voor het Guyana-schild en wereldwijd kwetsbaar zijn, bedreigd of bedreigd. Vanwege de ligging aan de oostelijke rand van het Precambrium-Guyana-schild bevat het terrein een duidelijke verzameling soorten in vergelijking met de rest van het Guyana-schildgebied. Sommige 6, 000 plantensoorten zijn opgenomen in nog onvolledige inventarissen. van de 1, 890 bekende soorten gewervelde dieren in Suriname, ten minste 65 zijn endemisch voor het land en komen waarschijnlijk voor binnen het onroerend goed. Veel van de soorten zijn endemisch voor het eigendom of zelfs kleine gebieden binnen het eigendom, zoals de ecologisch en geologisch opmerkelijke individuele granieten inselbergs. Het grote en ongestoorde eigendom is van groot belang voor levensvatbare populaties van verschillende zeldzame soorten zoals de Guinese rotshaan en de reuzenotter. Onderzoeksexpedities onthullen routinematig soorten fauna en flora die voorheen onbekend waren voor de wetenschap.
Integriteit
Terwijl grote delen van het Guyanaschild en het Amazonegebied in hoog tempo worden getransformeerd door houtkap, jacht, mijnbouw en nederzettingen, het Centraal Suriname Natuurreservaat kan nog steeds worden gekarakteriseerd als een intact behoud van grote schaal. Het blijft grotendeels ontoegankelijk, onaangetast door menselijke activiteit, het behoud van de verscheidenheid aan ecosystemen en de grote diversiteit aan planten- en diersoorten met een opmerkelijke mate van endemisme. De ontoegankelijkheid geeft het pand een effectieve - zij het onofficiële - "bufferzone" van bijna 100 mijl in bijna alle richtingen. De ecosystemen binnen het eigendom zijn intact en voldoende groot om volledige en levensvatbare populaties en onderling verbonden gemeenschappen van flora en fauna te omvatten. De afgelegen ligging van het pand heeft het tot nu toe beschermd, maar heeft daar tegelijkertijd ook beperkte conserveringsactiviteiten. Naarmate de ontwikkelingsdruk rond het reservaat toeneemt, is het waarschijnlijk dat, in de toekomst, Er kunnen bedreigingen ontstaan ​​die van invloed kunnen zijn op lopende ecologische en biologische processen in de evolutie en ontwikkeling van terrestrische en zoetwaterecosystemen en gemeenschappen van planten en dieren.
Beveiligings- en beheervereisten
De beschermde gebieden die aan het huidige eigendom voorafgaan, werden in de jaren zestig opgericht en later samengebracht en ingrijpend gewijzigd in 1998 toen de grote, geheel staatseigendom Centraal Suriname Natuurreservaat opgericht. Het centrale stuk wetgeving is de Surinaamse Natuurbeschermingswet van 1954, het verbieden van activiteiten die de integriteit van natuurgebieden aantasten. Volgens de wet, het hoofd van de Surinaamse Bosdienst (LBB) is verantwoordelijk voor het beheer van alle natuurgebieden en voor de behandeling van alle zaken met betrekking tot natuurbehoud, inclusief rechtshandhaving. Het operationeel beheer van het vastgoed is toevertrouwd aan de Afdeling Natuurbehoud (NB) van Staatsbosbeheer Suriname, die wordt bijgestaan ​​door de Stichting Natuurbehoud Suriname (STINASU), een semi-gouvernementele organisatie die zich richt op op de natuur gebaseerd toerisme en onderzoek ter ondersteuning van de inspanningen van Suriname op het gebied van beschermde gebieden. Beheerplannen voor het gehele pand moeten worden opgesteld voor perioden van vijf jaar en worden gewijzigd door operationele plannen. Op middellange en lange termijn zijn complementaire businessplannen wenselijk. Hoewel er geen permanente menselijke bewoners in het pand zijn, overleg met lokale hulpbronnenafhankelijke gemeenschappen in de omgeving is vereist. Volgens sommige waarnemers nabijgelegen Marrongemeenschappen, afstammelingen van slaven, en Trio inheemse gemeenschappen zijn mogelijk getroffen door de oprichting van het Centraal Suriname Natuurreservaat.
Een uitdaging voor het afgelegen Centraal Suriname Natuurreservaat is een gebrek aan adequate middelen en capaciteiten. Dit zal waarschijnlijk acuter worden in het verwachte scenario van toenemende druk op de middelen van het onroerend goed. Om de nodige capaciteit te ontwikkelen en financiering op lange termijn te verzekeren, de regering van Suriname heeft haar krachten gebundeld met internationale natuurbeschermingsorganisaties en multilaterale instanties. Er zijn gediversifieerde financieringsstrategieën nodig om te zorgen voor financiering na de looptijd van individuele projecten. Toerisme staat nog in de kinderschoenen met enig potentieel voor gelokaliseerde interventies in de buurt van een aantal landingsbanen die toegang bieden, maar die waarschijnlijk niet significant zullen bijdragen aan het dekken van de beheerskosten. De grootste uitdaging op de lange termijn zijn misschien wel de rijke mineralen en houtbronnen in en nabij het pand. Er zijn verschillende concessies voor verkennende mijnbouw en houtkap toegekend aan Noord, Oost en West van het pand. Het zoeken naar goud vindt plaats aan de noordpunt van het terrein en grote bauxietafzettingen zijn bevestigd in het Bakhuis-gebergte ten westen van het reservaat. Zorgvuldige beoordeling en planning zijn nodig om ervoor te zorgen dat toekomstige ontwikkeling adequaat wordt beheerd om effecten te voorkomen die onverenigbaar zijn met de status van werelderfgoed. Een bufferzone kan helpen om de ontwikkeling en het behoud in gevoelige gebieden in de buurt van het pand in evenwicht te brengen.



Klassieke architectuur
Klassieke kunst

Klassieke architectuur