Zonnetempel, Konârak
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Zonnetempel in Konârak, gelegen aan de oostkust van het Indiase subcontinent, is een van de opmerkelijke voorbeelden van tempelarchitectuur en kunst zoals onthuld in zijn conceptie, schaal en verhouding, en in de sublieme verhalende kracht van zijn sculpturale verfraaiing. Het is een uitstekende getuigenis van het 13e-eeuwse koninkrijk Orissa en een monumentaal voorbeeld van de personificatie van goddelijkheid, aldus een onschatbare schakel vormen in de geschiedenis van de verspreiding van de cultus van Surya, de Zonnegod. In deze betekenis, het is direct en materieel verbonden met brahmanisme en tantrische geloofssystemen. De Zonnetempel is het hoogtepunt van de Kalingan-tempelarchitectuur, met al zijn bepalende elementen in volledige en perfecte vorm. Een meesterwerk van creatief genie in zowel conceptie als realisatie, de tempel vertegenwoordigt een strijdwagen van de zonnegod, met twaalf paar wielen getrokken door zeven paarden die zijn beweging over de hemel oproepen. Het is verfraaid met verfijnde en verfijnde iconografische afbeeldingen van het hedendaagse leven en activiteiten. Aan de noord- en zuidzijde zijn 24 gebeeldhouwde wielen, elk ongeveer 3 m in diameter, evenals symbolische motieven die verwijzen naar de cyclus van de seizoenen en de maanden. Deze vervolledigen de illusionaire structuur van de tempelwagen. Tussen de wielen, de plint van de tempel is geheel versierd met reliëfs van fantastische leeuwen, muzikanten en dansers, en erotische groepen. Zoals veel Indiase tempels, de Zonnetempel bestaat uit verschillende afzonderlijke en goed georganiseerde ruimtelijke eenheden. De vimana (hoofdheiligdom) werd bekroond door een hoge toren met een shikhara (kroonkap), die in de 19e eeuw werd afgebroken. Naar het Oosten, de jahamogana (publiekszaal) domineert de ruïnes met zijn piramidale massa. Verder naar het oosten, de natmandir (danszaal), vandaag onbedekt, staat op een hoog platform. Binnen het omsloten gebied van de rechthoekige wand zijn nog verschillende nevenconstructies te vinden, die wordt onderbroken door poorten en torens. De Zonnetempel is een uitzonderlijke getuigenis, in fysieke vorm, naar het 13e-eeuwse hindoe-koninkrijk Orissa, onder het bewind van Narasimha Deva I (1238-1264 n.Chr.). zijn schaal, verfijning en conceptie vertegenwoordigen de kracht en stabiliteit van het Ganga-rijk, evenals de waardesystemen van het historische milieu. De esthetische en visueel overweldigende sculpturale verhalen zijn vandaag de dag een waardevol venster op de religieuze, politiek, sociale en seculiere leven van de mensen van die periode. De Zonnetempel wordt direct geassocieerd met het idee en geloof van de personificatie van de Zonnegod, die wordt beschreven in de Veda's en klassieke teksten. De zon wordt gepersonifieerd als een goddelijk wezen met een geschiedenis, voorgeslacht, familie, echtgenotes en nakomelingen, en als zodanig, speelt een zeer prominente rol in de mythen en legendes van de schepping. Verder, het wordt geassocieerd met alle legendes van zijn eigen artistieke creatie - de meest suggestieve is de constructie over twaalf jaar met behulp van 1, 200 ambachtslieden - en de verhalen over de diepe toewijding van zijn bouwmeester, Bisu Moharana, naar het project, waarbij zijn zoon (die in deze periode werd geboren) later betrokken raakte. De locatie en naam van Konârak zijn belangrijke getuigenissen van alle bovengenoemde verenigingen, en de architectonische realisatie ervan wordt geassocieerd met de levende tradities van brahmaanse tantrische praktijken.
Criterium (i):Een unieke artistieke prestatie, de tempel heeft die mooie legendes doen ontstaan die overal verbonden zijn met absolute kunstwerken:de bouw ervan veroorzaakte de mobilisatie van 1, 200 werknemers voor 12 jaar. De architect, Bisu Moharana, nadat hij zijn geboorteplaats had verlaten om zich aan zijn werk te wijden, werd de vader van een zoon terwijl hij weg was. deze zoon, op zijn beurt, werd een deel van de werkplaats en na de koepel van de tempel te hebben gebouwd, die zijn vader niet kon voltooien, zichzelf in brand gestoken door in de ruimte te springen.
Criterium (iii):Konârak is een uitstekende getuigenis van het 13e-eeuwse koninkrijk Orissa.
Criterium (vi):Direct en materieel gekoppeld aan de Brahman-overtuigingen, Konârak is de onschatbare schakel in de geschiedenis van de verspreiding van de cultus van Surya, die in de 8e eeuw uit Kasjmir kwamen, bereikte uiteindelijk de kusten van Oost-India.
Integriteit
De grenzen van het genomineerde eigendom omvatten de attributen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde van de zonnetempel te vertegenwoordigen, Konârak. Binnen de ingeschreven en beschermde omvang van het onroerend goed, zijn overgebleven structuren en sculpturen, evenals de losgeraakte overblijfselen die in situ zijn bewaard, vertegenwoordigen de typische kwaliteiten van architecturale vorm, ontwerp en sculpturaal reliëf. Verder, het beschermde gebied omvat alle gebieden die het potentieel hebben om onontgonnen archeologische overblijfselen te onthullen die mogelijk het begrip van de buitengewone universele waarde van het onroerend goed kunnen vergroten. Geïdentificeerde en potentiële bedreigingen voor de integriteit van het onroerend goed zijn onder meer ontwikkelingsdruk:modernisering en stedelijke groei die de omgeving van het monument aantasten; milieudruk:ontbossing door cyclonen en menselijke activiteiten, zoute bries en zandstralen, voertuigbewegingen, en microbiologische groei; toeristendruk:40% toename van het aantal toeristen; natuurrampen:overstromingen en cyclonen; en lokale bevolkingsgroei. Voor een beter beheer van de site is een uitbreiding van de terreingrenzen en de bufferzone rond het terrein aanbevolen door grondverwerving. Er zijn in het verleden zorgen geuit over de structurele integriteit van elementen van de site, inclusief de impact van moessonregens en de bijbehorende bodemerosie. In aanvulling, erosie van metalen krampen die de structuur ondersteunen als gevolg van zoute lucht heeft in het verleden tot enige schade geleid.
authenticiteit
De authenticiteit van vorm en ontwerp van de Zonnetempel wordt volledig behouden door de overgebleven gebouwen, hun plaatsing in het complex, structuren en de integrale link van beeldhouwkunst aan architectuur. De verschillende attributen van de Zonnetempel, inclusief de structuren, sculpturen, versieringen en verhalen, worden bewaard in hun oorspronkelijke vorm en materiaal. De setting en locatie worden behouden in hun oorspronkelijke vorm, nabij de kust van de Golf van Bengalen. Bij het behouden van de attributen zoals vermeld, de Zonnetempel, Konârak roept herhaaldelijk de sterke geest en het gevoel op dat geassocieerd wordt met de structuur, die vandaag tot uiting komt in de levende culturele praktijken met betrekking tot deze eigenschap, zoals het Chandrabhanga-festival.
Beveiligings- en beheervereisten
De Zonnetempel, Konârak wordt beschermd onder het nationale kader van India door de Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains (AMASR) Act (1958) en de bijbehorende regels (1959). Andere relevante beschermende wetgeving omvat de Boswet, Konârak Development Act en aangemelde Council Area Act. Op grond van de AMASR-wet, een zone 100 meter buiten het pand en een verdere zone 200 meter buiten het pand vormen, respectievelijk, verboden en gereguleerde zones voor ontwikkeling of andere soortgelijke activiteiten die nadelige effecten kunnen hebben op de Outstanding Universal Value van het onroerend goed. Alle conserveringsprogramma's worden uitgevoerd door de Archaeological Survey of India via haar nationale, regionale en lokale vertegenwoordigers. Er zijn vijf beheergerelateerde plannen:veiligheid, omgeving, hoofdplanning, milieuontwikkeling en toerisme. Werelderfgoedfinanciering werd ontvangen om een beoordeling van de structurele stabiliteit uit te voeren. Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moet het structurele en materiële behoud van de belangrijkste Jagamohana-structuur en zijn sculpturen worden voortgezet; totstandbrenging van een sterkere functionele integratie van lokale en centrale autoriteiten; het opnemen van de grotere landschappelijke setting in het gereguleerde gebied voor ontwikkeling; en het aanpakken van de geïdentificeerde bedreigingen die verband houden met ontwikkelingsdruk, milieudruk, toeristische druk, natuurrampen, en lokale bevolkingsgroei.
