Sanganeb Marine National Park en Dungonab Bay – Mukkawar Island Marine National Park
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het Sanganeb Marine National Park en de Dungonab Bay – Mukkawar Island Marine National Park bevinden zich in het noordelijke deel van de Rode Zee. Het pand is een seriële site en beslaat 260, 700 ha met een bufferzone van 504, 600 ha bestaande uit zowel mariene als terrestrische gebieden. de maritieme systemen van de accommodatie, fauna en flora zijn van oorsprong uit de Indische Oceaan, echter, vanwege het halfgesloten karakter, het heeft unieke en verschillende ecosystemen en soorten ontwikkeld.
Het pand bevat indrukwekkende natuurverschijnselen, rifformaties en gebieden van grote natuurlijke schoonheid en is relatief ongestoord. De twee componenten van het pand zijn verbonden door een kuststrook van 125 km inclusief mersas, inhammen, franjeriffen en off-shore rifformaties, en de hele seriële site is geologisch en ecologisch verbonden via de open stromen die de uitwisseling van biotische en abiotische elementen binnen de mariene ecosystemen van de Rode Zee vergemakkelijken. Het omvat een grote baai met eilanden, verschillende kleine eilandjes en enkele van de meest noordelijke koraalriffen ter wereld die worden geassocieerd met soorten (inclusief zeegras en mangroven) aan de grenzen van hun wereldwijde verspreidingsgebied en evolutionaire expansie, die daarom belangrijk zijn vanuit wetenschappelijk en conservatieperspectief.
Het Sanganeb-atol is het enige atolachtige kenmerk in de Rode Zee, en een ondergedompeld en overhangend koraalrifecosysteem dat wordt gedomineerd door roofdieren. Het bestaat uit 13 verschillende biofysiografische rifzones, elk met typische koraalrifassemblages, het ondersteunen van een rijkdom aan zeeleven en adembenemende onderwatervergezichten, gastheer van meer dan 300 vissoorten met tal van endemische en zeldzame soorten. Naast belangrijke kraamkamers en paaiplaatsen voor belangrijke soorten, het herbergt ook ingezeten populaties dolfijnen, haaien en zeeschildpadden, die het atol gebruiken als rustplaats, broed- en voedergebied.
Dungonab-baai, inclusief Mukkawar Island en andere eilanden, bevat een reeks habitattypen, zoals uitgebreide koraalrifcomplexen, mangroven, zeegrassen en intergetijden- en wadgebieden die allemaal het voortbestaan mogelijk maken (broeden, eten en rusten) van bedreigde doejong, haaien, Manta's, dolfijnen en trekvogels.
Criterium (vii):Sanganeb is een geïsoleerd, atolvormige koraalrifstructuur in de centrale Rode Zee, 25 km uit de kust van Soedan. Omgeven door 800 m diep water, de atolachtige koraalrifsystemen maken deel uit van de meest noordelijke koraalrifsystemen ter wereld. Sanganeb is een grotendeels ongerept marien ecosysteem dat enkele van de meest indrukwekkende onderwatervergezichten biedt als gevolg van de zeer grote diversiteit aan fysiografische zones en riffen die worden gekenmerkt door een buitengewone structurele complexiteit. Dungonab Bay en Mukkawar Island liggen 125 km ten noorden van Port Sudan en omvatten binnen haar grenzen een zeer divers systeem van koraalriffen, mangroven, zeegras bedden, stranden, intergetijdengebieden, eilanden en eilandjes. Het heldere zicht op het water, koraal diversiteit, mariene soorten, ongerepte habitats en kleurrijke koraalrifgemeenschappen creëren een opvallend land- en zeegezicht.
Criterium (ix):Het pand is gelegen in een ecologisch en mondiaal uitstekende regio, de rode Zee, wat de meest noordelijke tropische zee ter wereld is, de warmste en meest zoute zeeën ter wereld, en is een biogeografische regio van Global 200 met prioriteit. Het pand maakt deel uit van een groter overgangsgebied tussen de noordelijke en zuidelijke biogeografische zones van de Rode Zee en bevat diverse en grotendeels ongestoorde habitats die uitstekende voorbeelden zijn van het meest noordelijke tropische koraalrifsysteem op aarde. Het pand en de omgeving omvatten rifsystemen (13 verschillende biofysiografische rifzones in Sanganeb Marine National Park (SMNP)), de enige atolachtige functie in de Rode Zee, lagunes, eilandjes, zandplaten, zeegras bedden, en mangrovehabitats en een diversiteit aan riffen, van levende riffen tot oude fossiele riffen. In deze habitats leven populaties zeevogels (20 soorten), zeezoogdieren (11 soorten), vissen (300 soorten), koralen (260 soorten), haaien, mantaroggen en zeeschildpadden, en de site biedt belangrijke voedingsbodems voor wat misschien wel de meest noordelijke populatie van bedreigde Doejong is. SMNP is een belangrijk brongebied voor larven en herbergt paaiplaatsen voor commerciële vissoorten.
Criterium (x):Dungonab Bay – Mukkawar Marine National Park (DMNP) ondersteunt een wereldwijd significante doejongpopulatie, aangezien de Rode Zee en de Perzische Golf de laatst overgebleven gezonde populaties van deze soort in de Indische Oceaan herbergen. De seizoensaggregaties van walvissen en mantaroggen in DMNP zijn uniek voor de hele regio van de westelijke Indische Oceaan en het mariene park wordt internationaal erkend als een belangrijk vogelgebied voor zowel ingezeten als trekvogels. DMNP is ook uniek als thuis voor soorten van verschillende biogeografische oorsprong:zowel noordelijke als zuidelijke Rode Zee-soorten. SMNP ligt in een regionale hotspot voor endemisme van rifvissen. Het pand ondersteunt een hoge mate van representatie van endemische soorten die in de Rode Zee worden aangetroffen, waaronder de rijkste diversiteit aan koraal ten westen van India en een aantal koraalsoorten die zich aan de grenzen van hun wereldwijde verspreidingsgebied bevinden.
Integriteit
Het pand is een uitstekend marien ecosysteem dat intacte ecologische functies in stand houdt. Het omvat zowel ondiepe habitats als rifformaties en diepzeegebieden die ecologisch op elkaar inwerken door natuurlijke uitwisseling.
De grootte van het pand is voldoende om de meeste attributen te bevatten die een uitzonderlijke universele waarde uitstralen en het behoudt een hoog niveau van intactheid door het behoud van de biodiversiteit op lange termijn. Het Sanganeb-atol ligt relatief ver verwijderd van activiteiten op het land en de traditionele ambachtelijke visserij eromheen staat onder controle van de Visserijadministratie van Soedan. De zeewateren van Dungonab Bay worden beschermd door de voorschriften van de Wildlife Administration en de visserij. Als deze regels niet onmiddellijk worden toegepast, Dungonab Bay zal waarschijnlijk negatieve gevolgen ondervinden van de activiteiten van de twee dorpen aan de kust, van grote veranderingen in landgebruik, zoutwinning, oesterteelt, en mogelijk parelen. Soorten die waarschijnlijk worden aangetast, zijn koraal- en vissoorten, schildpadden, Manta's, haaien, dolfijnen, doejongs, en vogels. Het pand heeft nog geen invasieve of niet-ingezeten soorten getoond.
Beveiligings- en beheervereisten
De regering van Sudan heeft een juridische verbintenis op zowel nationaal als staatsniveau met betrekking tot de bescherming en het behoud van hulpbronnen in haar kustwateren via haar uitgebreide nationale strategie. Er zijn verschillende wetten en regels en Sudan heeft regionale en internationale protocollen en conventies ondertekend. Zowel SMNP (1990) als DMNP (2004) zijn door presidentiële besluiten uitgeroepen tot beschermde mariene gebieden. Beide vallen onder de verantwoordelijkheid van de regering van Soedan en verschillende nationale wetgevingen hebben betrekking op het onroerend goed, waaronder de federale milieuwet (2001); Staatsmilieurecht (2006); Wet op natuurbehoud en nationaal park (1987); Nationale parken, Verordening heiligdommen en reservaten (1939); en de wet op wildbescherming en federale parken (1986).
Op het moment van inschrijving, er werd gewerkt aan de actualisering van de beheersplannen voor de twee nationale parken en dit moet dringend worden voltooid en dergelijke plannen moeten op de lange termijn worden gehandhaafd, zodat beide beschermde gebieden over actuele, alomvattende plannen beschikken. Er is, in aanvulling op, de noodzaak om op lange termijn een geïntegreerd beheerskader te ontwikkelen en in stand te houden om het beheer voor de seriële site als geheel te coördineren en zo de twee afzonderlijke beheerplannen aan te vullen. De deelname van lokale gemeenschappen en andere belanghebbenden is van cruciaal belang voor het effectieve beheer van dit grote pand. De beheersautoriteit erkent het belang van het monitoren van de effecten van toerisme op ecosystemen en op lokale gemeenschappen door de implementatie van een toerismestrategie.
De eigendomsecosystemen blijven relatief zwak beïnvloed door menselijke activiteiten. Echter, de regionale kustontwikkeling is recentelijk toegenomen en versterkt de noodzaak om deze landwaartse en mariene gebieden te beschermen. De toename van activiteiten van lokale bewoners en toeristen kan de vervuiling en directe schade aan ecosystemen zoals anker-, boot- en duikschade. In aanvulling, koraalgemeenschappen kunnen worden aangetast door roofdieren en door koraalverbleking als reactie op klimaatverandering. personeel, financiële middelen en beheer op de grond moeten worden verhoogd om dit zeer grote genomineerde gebied en mariene bufferzone te beheren. Er zullen toezeggingen nodig zijn om de financieringsniveaus van de overheid te verhogen en te ondersteunen, met name in het licht van het potentiële gebruik van toerisme en de mogelijke impact.
