Fossiele mensachtige locaties in Zuid-Afrika
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het golvende landschap met de fossiele mensachtige vindplaatsen van Zuid-Afrika bestaat uit dolomieten kalksteenruggen met rotsachtige ontsluitingen en valleigraslanden, bebost langs waterlopen en in gebieden met natuurlijke bronnen. De meeste vindplaatsen bevinden zich in grotten of worden geassocieerd met rotspartijen of waterbronnen. De seriële lijst omvat de Fossil Hominid Sites van Sterkfontein, Swartkrans, Kromdraai en omgeving, en de Makapan-vallei en de Taung-schedelfossielensite. De Taung-schedel, gevonden in een kalksteengroeve bij Dart Pinnacle tussen talrijke archeologische en paleontologische vindplaatsen ten zuidwesten van de Sterkfontein Valley, is een exemplaar van de soort Australopithecus Africanus. Fossielen gevonden in de vele archeologische grotten van de Makapan-vallei hebben de identificatie mogelijk gemaakt van verschillende exemplaren van vroege mensachtigen, meer in het bijzonder van Paranthropus, daterend tussen 4,5 miljoen en 2,5 miljoen jaar, evenals bewijs van de domesticatie van vuur 1,8 miljoen tot 1 miljoen jaar geleden. Gezamenlijk hebben deze sites overvloedige wetenschappelijke informatie opgeleverd over de evolutie van de moderne mens in de afgelopen 3,5 miljoen jaar. Ze vormen een enorme voorraad wetenschappelijke informatie, met enorm potentieel.
De vindplaatsen bevatten in hun afzettingen alle belangrijke onderling gerelateerde en onderling afhankelijke elementen in hun paleontologische relaties. Naast en vóór de bezettingsperiode van de mensachtigen bevindt zich een opeenvolging van fossiele zoogdieren, micro-zoogdieren en ongewervelde dieren die een venster bieden op de evolutie van de fauna, paleobiologie en paleo-ecologie die teruggaat tot in het Plioceen. Dit record is een cruciale rol gaan spelen bij het vergroten van ons begrip van de menselijke evolutie en het verschijnen van modern menselijk gedrag.
Het fossielenmateriaal op deze vindplaatsen bewijst onomstotelijk dat het Afrikaanse continent de onbetwiste bakermat van de mensheid is.
Criterium (iii):De genomineerde seriële site getuigt van uitzonderlijke getuigenissen van enkele van de belangrijkste Australopithecine-exemplaren die meer dan 3,5 miljoen jaar oud zijn. Dit werpt dus licht op de oorsprong en vervolgens de evolutie van de mensheid, door het hominiseringsproces.
Criterium (vi): De serieel genomineerde locaties bevinden zich in unieke natuurlijke omgevingen die een geschikte omgeving hebben gecreëerd voor het vangen en bewaren van menselijke en dierlijke resten die wetenschappers een kijkje in het verleden hebben gegeven. Dus, deze site vormt een enorme reserve aan wetenschappelijke gegevens van universele reikwijdte en aanzienlijk potentieel, verbonden met de geschiedenis van de oudste perioden van de mensheid.
Integriteit (2005)
De fossiele mensachtige locaties van Sterkfontein, Swartkrans, Kromdraai en Environs omvatten samen met Makapan Valley en Taung Skull Fossil Site vijf afzonderlijke componenten in verschillende provincies en elk heeft een bufferzone. Gezamenlijk bevatten deze componenten het nodige bewijs van locaties waar overvloedige wetenschappelijke informatie over de evolutie van de moderne mens in de afgelopen 3,5 miljoen jaar werd ontdekt. Verder, de genomineerde seriële site beslaat een gebied dat groot genoeg is om een enorme reserve aan wetenschappelijke informatie te vormen, met enorm potentieel.
authenticiteit
Wat authenticiteit betreft, de vindplaatsen bevatten in hun afzettingen alle belangrijke onderling gerelateerde en onderling afhankelijke elementen in hun natuurlijke paleontologische relaties. Dus, de breccia die de grotvullingen voorstelt, bevat de gefossiliseerde overblijfselen van mensachtigen, hun lithische overblijfselen (vanaf ongeveer 2,0 miljoen jaar), fossielen van andere dieren, planten en stuifmeel, evenals geochemisch en sedimentologisch bewijs van de omstandigheden waaronder elk lid van de afzettingen werd vastgelegd. Ze vertegenwoordigen een opeenvolging van paleo-ecosystemen. de grotten, breccia's en lagen waaruit hoeveelheden fossielen of werktuigen zijn gewonnen, samen met het landschap zijn over het algemeen intact, maar zijn kwetsbaar voor ontwikkelingsdruk, gebruik van het milieu en toerisme door dorpsbewoners.
Beveiligings- en beheervereisten
De componenten van de Fossil Hominid Sites van Sterkfontein, Swartkrans, Kromdraai en omgeving samen met Makapan Valley en Taung Skull Fossil Site worden momenteel beschermd als nationaal erfgoed in termen van de National Heritage Resources Act, 1999 (Wet nr. 25 van 1999). Wat deze wetgeving betreft, niemand mag vernietigen, schade, ontsieren, opgraven, wijzigen, uit zijn oorspronkelijke positie verwijderen, de planningsstatus van een erfgoedsite onderverdelen of wijzigen zonder een vergunning die is afgegeven door de instantie voor erfgoedbronnen die verantwoordelijk is voor de bescherming van een dergelijke site.
Het beheer van elke site wordt geleid door de World Heritage Convention Act (Wet nr. 49 van 1999); de National Environmental Protected Areas Act (Wet nr. 57 van 2003), de nationale wet op het milieubeheer (Wet nr. 107 van 1998), de National Environmental Management Biodiversity Act (Wet nr. 10 van 2004) en de Wet ruimtelijke ordening, 1967 (Wet nr. 88 van 1967) .
Wat deze wetteksten betreft, mijnbouw of prospectie is volledig verboden in een werelderfgoed en alle ontwikkelingen worden onderworpen aan milieueffectbeoordelingen.
Er zijn ook sitebeheerplannen voor elk van de sites, evenals monitoring- en evaluatieprogramma's voor elk.
De vijf componenten van het pand zijn gelegen in afzonderlijke provincies in Zuid-Afrika, elk met een andere combinatie van structuren die te maken hebben met het beheer ervan. De beheerskwesties op de vijf seriële locaties verschillen aanzienlijk. Op het moment van inschrijving van de eerste drie sites was het de bedoeling dat er een gezamenlijk beheerscomité voor werelderfgoed zou komen en dat elke provincie en elke beheersautoriteit leden zou nomineren voor het gezamenlijke beheerscomité voor het beheer van het werelderfgoed. Het was de bedoeling dat de functie van het comité zou zijn om het beheer tussen de vestigingen te stroomlijnen, om gemeenschappelijke beheersproblemen te bespreken en als communicatieforum voor de sites te fungeren. De billijke verdeling van de voordelen van het toegenomen toerisme, gezamenlijke financieringsvoorstellen en het delen van op erfgoed gebaseerde vaardigheden waren allemaal punten die in overweging moesten worden genomen.
