Bauhaus en zijn locaties in Weimar, Dessau en Bernau
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Tussen 1919 en 1933, de Bauhausschool, eerst gevestigd in Weimar en vervolgens in Dessau, bracht een revolutie teweeg in architecturale en esthetische concepten en praktijken. De gebouwen gemaakt en ingericht door de professoren van de School (Henry van de Velde, Walter Gropius, Hannes Meijer, Laszlo Moholy-Nagy en Wassily Kandinsky) lanceerden de moderne beweging, die een groot deel van de architectuur van de 20e eeuw en daarna heeft gevormd. Onderdelen van het pand zijn de Voormalige Kunstacademie, de kunstnijverheidsschool en het Haus am Horn in Weimar, het Bauhaus-gebouw, de groep van zeven Herenhuizen en de Huizen met Balkontoegang in Dessau, en de ADGB Vakbondsschool in Bernau. Het Bauhaus staat voor de wens om een moderne architectuur te ontwikkelen met behulp van de nieuwe materialen van die tijd (gewapend beton, glas, staal) en constructiemethoden (skeletbouw, glazen gevels). Gebaseerd op het principe van functie, de vorm van de gebouwen verwerpt het traditionele, historische symbolen van representatie. In een streng abstract proces, de architecturale vormen – zowel de onderverdeelde bouwstructuur als de individuele bouwelementen – worden herleid tot hun primaire, basisvormen; ze ontlenen hun uitdrukking, kenmerkend voor modernistische architectuur, uit een compositie van onderling verbonden kubussen in suggestieve ruimtelijke transparantie.
Het Bauhaus was een centrum voor nieuwe ideeën en trok daardoor vooruitstrevende architecten en kunstenaars aan. De Bauhaus-school is het symbool geworden van de moderne architectuur, zowel voor zijn onderwijstheorie als zijn gebouwen, wereldwijd, en is onlosmakelijk verbonden met de naam Walter Gropius. Hannes Meijer, zijn opvolger als directeur van het Bauhaus, realiseerde het idee van collectief werk aan een bouwproject in het kader van training in de bouwafdeling van het Bauhaus. Deze gebouwen staan voor een architectonische kwaliteit die voortkomt uit de wetenschappelijk onderbouwde ontwerpmethodiek en het functioneel-economisch ontwerpen met maatschappelijke doelstellingen. Het Bauhaus zelf en de andere gebouwen ontworpen door de meesters van het Bauhaus zijn fundamentele vertegenwoordigers van het klassieke modernisme en als zodanig essentiële componenten, die de 20e eeuw vertegenwoordigen. Hun consistente artistieke grootsheid herinnert aan het nog steeds onvoltooide project voor "moderniteit met een menselijk gezicht", die tot doel had de technische en intellectuele middelen die tot haar beschikking stonden niet op een destructieve manier te gebruiken, maar om een leefomgeving te creëren die menselijke aspiraties waardig was.
Om deze reden, het zijn belangrijke monumenten, niet alleen voor kunst en cultuur, maar ook voor de historische ideeën van de 20e eeuw. Hoewel de Bauhaus-filosofie van sociale hervorming weinig meer bleek te zijn dan wishful thinking, zijn utopische ideaal werd werkelijkheid door de vorm van zijn architectuur. De directe toegankelijkheid heeft nog steeds de kracht om te fascineren en behoort de mensen van alle naties toe als hun cultureel erfgoed.
Criterium (ii) :De Bauhaus-gebouwen in Weimar, Dessau en Bernau zijn centrale werken van de Europese moderne kunst, belichaamt een avant-garde conceptie gericht op een radicale vernieuwing van architectuur en design op een unieke en wijdverbreide invloedrijke manier. Ze getuigen van de culturele bloei van het modernisme, die hier begon, en heeft wereldwijd effect gehad.
Criterium (iv):Het Bauhaus zelf en de andere gebouwen ontworpen door de meesters van het Bauhaus zijn fundamentele vertegenwoordigers van het klassieke modernisme en als zodanig essentiële componenten die de 20e eeuw vertegenwoordigen. De huizen met toegang tot het balkon in Dessau en de ADGB Vakbondsschool zijn unieke producten van het Bauhaus-doel van eenheid van praktijk en onderwijs.
Criterium (vi):De Bauhaus-architectuurschool was de basis van de Moderne Beweging die in de 20e eeuw een revolutie teweeg zou brengen in het artistieke en architecturale denken en de praktijk.
Integriteit
Het Bauhaus en zijn locaties in Weimar, Dessau en Bernau bevat alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde van het onroerend goed tot uitdrukking te brengen, als gevolg van de ontwikkeling van het modernisme, die wereldwijde invloed zou hebben in de beeldende kunst, toegepaste kunst, architectuur, en stadsplanning. De zeven onderdelen zijn van voldoende grootte om de kenmerken en processen die de betekenis van het onroerend goed overbrengen, te beschermen.
authenticiteit
Hoewel de drie gebouwen in Weimar verschillende verbouwingen en gedeeltelijke reconstructies hebben ondergaan, hun authenticiteit wordt bevestigd (afgezien van de gereconstrueerde muurschilderingen in de twee scholen). evenzo, ondanks het niveau van de wederopbouw, het Bauhaus-gebouw in Dessau behoudt zijn oorspronkelijke uiterlijk en sfeer, grotendeels te danken aan de grote restauratiewerkzaamheden die in 1976 werden uitgevoerd. Wat de herenhuizen betreft, de uitgevoerde restauratiewerkzaamheden waren gebaseerd op gedegen onderzoek en kunnen worden beschouwd als voldoend aan de voorwaarden van authenticiteit. De Huizen met Balkontoegang en de ADGB Vakbondsschool behouden qua vorm grotendeels hun oorspronkelijke staat, ontwerp, materiaal en inhoud en leveren daarmee authentiek bewijs van de enige architecturale erfenis van de Bauhaus-afdeling.
Beveiligings- en beheervereisten
De twee voormalige kunstacademies, de Hogeschool voor Toegepaste Kunst en het Haus am Horn in Weimar worden beschermd door een opname in het register van historische monumenten van de Vrijstaat Thüringen als unieke historische monumenten op grond van de bepalingen van de Thüringer Wet op de bescherming van historische monumenten van 7 januari 1992. Het Bauhaus, de herenhuizen en de huizen met balkontoegang zijn opgenomen in het gelijkwaardige register van de deelstaat Saksen-Anhalt (wet op de bescherming van historische monumenten van 21 oktober 1991). De ADGB Vakbondsschool is geregistreerd op de monumentenlijst van de deelstaat Brandenburg en wordt daarom beschermd door de wet voor de bescherming en het behoud van historische monumenten van 22 juli 1991. Het Bauhaus-gebouw en de meesterhuizen worden gebruikt door het Bauhaus Stichting Dessau, een openbare stichting. in Weimar, Dessau en Bernau de status van geregistreerde historische monumenten garandeert dat in regionale ontwikkelingsplannen rekening wordt gehouden met de vereisten voor monumentenbescherming. Er is ook een bufferzone, weerspiegeling van een monumentenzone, voor de bescherming van het werelderfgoed.
De algehele verantwoordelijkheid voor de bescherming van de Weimar-monumenten ligt bij de staatskanselarij van de Vrijstaat Thüringen, voor degenen in Dessau bij het Ministerie van Cultuur van de deelstaat Saksen-Anhalt, en in Bernau met het Ministerie van Wetenschap, Onderzoek en cultuur van de deelstaat Brandenburg, in alle gevallen opererend via hun respectieve staatsbureaus voor het behoud van historische monumenten.
Direct beheer wordt toegewezen aan de juiste staat en gemeentelijke autoriteiten, die onder hun respectieve beschermingsvoorschriften werken. In Dessau, de site van het Bauhaus zelf en de Meesterhuizen worden beheerd door de Stichting Bauhaus Dessau (Stiftung Bauhaus Dessau). De respectieve monumentenbeschermingswetten van de deelstaten zorgen voor de instandhouding en het onderhoud van de objecten en verduidelijken gebieden en actiemiddelen. De grotendeels identieke doelstellingen, voorschriften en principes van deze wetten vormen een uniforme wettelijke basis voor het beheer van de componenten op de verschillende locaties. Een stuurgroep met vertegenwoordigers van de eigenaren en betrokken overheden fungeert als communicatieplatform en coördineert overkoepelende activiteiten rond de naleving van de Werelderfgoedconventie of het onderzoek naar en de presentatie van Werelderfgoed.
