Klooster van de Hieronymieten en de toren van Belém in Lissabon
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Dit seriële werelderfgoed omvat het klooster van de Hieronymieten en de toren van Belém, beide bekend als het complex van Belém, gelegen aan de oever van de rivier de Taag bij de ingang van de haven van Lissabon. Het klooster van de Hieronymites is een koninklijke stichting die dateert uit de late 15e eeuw. Het werd gemaakt in opdracht van koning D. Manuel I en geschonken aan de monniken van de heilige Hieronymus, zodat ze voor de koning zouden bidden, en spirituele hulp te bieden aan zeevarenden die de kusten van Lissabon verlieten op zoek naar de nieuwe wereld. Het klooster werd ook gebouwd om de nagedachtenis van Prins Hendrik de Zeevaarder te bestendigen. De zeer rijke versieringen komen voort uit de uitbundigheid die typisch is voor de Manuelijnse kunst. Symbolisch verbonden met het tijdperk van ontdekkingen, het klooster heeft nog steeds de meeste van zijn prachtige bouwwerken, inclusief het 16e-eeuwse klooster, de voormalige refter van de broeders, en de Bibliotheek.
Niet ver van het klooster, aan de oevers van de rivier de Taag, Francisco de Arruda bouwde rond 1514 de beroemde toren van Belém, ook bekend als de toren van St. Vincent, beschermheer van de stad Lissabon, die de expeditie van Vasco da Gama herdacht en ook diende om de haven van Lissabon te verdedigen. Het kruis van de Ridders van Christus wordt voor onbepaalde tijd herhaald op de borstweringen van dit fort, terwijl de wachttorens die het flankeren zijn afgedekt met geribbelde koepels geïnspireerd op islamitische architectuur.
Gemaakt door de koninklijke dynastie van Avis op zijn hoogtepunt, het complex van Belém is een van de meest representatieve voorbeelden van Portugese macht tijdens het tijdperk van ontdekkingen.
Criterium (iii):Het klooster van de Hieronymieten en de toren van Belém zijn een unieke en uitzonderlijke getuigenis van een 15e en 16e-eeuwse beschaving en cultuur. Ze weerspiegelen de kracht, kennis en moed van het Portugese volk in een tijd waarin ze hun aanwezigheid en domein van intercontinentale handelsroutes consolideerden.
Criterium (vi):Het complex van Belém houdt rechtstreeks verband met de Gouden Eeuw van de ontdekking en de pioniersrol die de Portugezen in de 15e en 16e eeuw hadden bij het leggen van contacten, dialoog en uitwisseling tussen verschillende culturen.
Integriteit
De seriële eigenschap omvat 2, 66 ha, bestaande uit het complex van Belém dat het klooster van de Hieronymieten en de toren van Belém omvat. Ondanks de veranderingen die beide monumenten in de loop van de tijd hebben ondergaan, ze zijn erin geslaagd hun fysieke integriteit te bewaren. Bij het klooster, de kerk handhaaft haar religieuze diensten als de parochie van Santa Maria de Belém.
De toren van Belém heeft zijn oorspronkelijke indeling behouden, ondanks de grote veranderingen in de omgeving veroorzaakt door stortplaatsen en door het dichtslibben van de rivier de Taag. De bufferzone van 103 ha rond het seriële eigendom dient om de bescherming van de instellingen van de twee monumenten te vergroten, maar de bredere omgeving, vooral gezien vanaf de zee, toch extra bescherming garandeert om ervoor te zorgen dat de visuele kenmerken behouden blijven.
authenticiteit
Het complex van Belém getuigt van het culturele hoogtepunt van Portugal in de 16e eeuw en heeft zijn authenticiteit behouden op het gebied van materialen, formulier, en ontwerp. Van bijzonder belang is het stenen vakmanschap van het klooster en de toren, waar bouwmaterialen zijn die zijn gebruikt in de oorspronkelijke constructie. Bij restauratieprojecten die door nationale en lokale organisaties zijn uitgevoerd, zijn de originele materialen en technieken strikt gerespecteerd. De panden behouden hun overheersende positie vanuit stedelijk oogpunt. Authenticiteit is ook gehandhaafd in termen van locatie en setting, aangezien er geen grote wijzigingen zijn in het oorspronkelijke plan, materialen, maatschappelijke betekenis en relatie met de stedelijke omgeving.
Beveiligings- en beheervereisten
Het klooster van de Hieronymieten en de toren van Belém zijn geclassificeerd als nationale monumenten bij een besluit dat is gepubliceerd in het regeringsblad nr. 14 van 17 januari 1907. Om de handhaving van de wet als basis voor het beleids- en regelgevingssysteem voor de bescherming en verbetering van het cultureel erfgoed te verzekeren (Wet nr. 107 van 8 september 2001), Decreet nr. 140 van 15 juni 2009 het wettelijk kader voor studies, projecten, rapporten, werken of interventies uitgevoerd voor geclassificeerde culturele goederen. Het vestigde, als een verordening, de noodzaak van een voorafgaande en systematische beoordeling, monitoring en zorgvuldige analyse van alle werken die de integriteit van het onroerend goed kunnen aantasten om misvorming te voorkomen, verval, verlies van fysieke kenmerken of authenticiteit. Dit wordt gewaarborgd door een passende en strikte planning, door gekwalificeerd personeel, en door zorgvuldig toezicht op alle technieken, methodologieën en middelen die moeten worden gebruikt voor de implementatie van interventies op culturele eigendommen.
evenzo, Decreet nr. 309 van 23 oktober 2009 stelt bufferzones gelijk aan speciale beschermingszones, die profiteren van adequate beperkingen voor de bescherming en verbetering van culturele eigendommen.
Het belangrijkste doel van de beheerarrangementen is om de authenticiteit en integriteit van het pand als geheel monumentaal complex te behouden door de uitvoering van een werkplan waarbij de lokale gemeenschap wordt betrokken.
Alle uitgevoerde of geprogrammeerde interventies voldoen aan de huidige wetgeving, evenals met strikte technische en wetenschappelijke criteria. Er wordt aandacht besteed aan de behandeling en rehabilitatie van de omgeving van de monumenten, aangezien deze werken moeten worden uitgevoerd door lokale organisaties waarbij zowel de gemeente als de lokale gemeenschap betrokken zijn.
Het beheer van het onroerend goed wordt verzekerd door de gedecentraliseerde diensten van het Directoraat-generaal Cultureel Erfgoed (DGPC), de rijksdienst die verantwoordelijk is voor cultureel erfgoed. Behoud, verbeterings- en borgingsmaatregelen worden verzorgd door DGPC, dat verantwoordelijk is voor het opstellen en uitvoeren van een jaarprogramma om het toekomstige onderhoud van de monumenten veilig te stellen.
Het creëren van één beschermingszone voor beide monumenten en de vergroting van de bufferzone zijn cruciaal geweest voor de integrale bescherming van het pand. Echter, de bredere omgeving in termen van de belangrijke uitzichten op het onroerend goed vanaf de zee vereist ook zorgvuldige monitoring en aanvullende bescherming om ervoor te zorgen dat de integriteit behouden blijft.
