Historisch centrum van Évora
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het historische centrum van Évora, hoofdstad van de provincie Alentejo, Portugal, is gevormd door meer dan twintig eeuwen geschiedenis, gaat zo ver terug als de Keltische tijd. Het viel onder Romeinse overheersing en heeft nog steeds, onder andere ruïnes, die van de tempel van Diana. Tijdens de Visigotische periode de christelijke stad besloeg de oppervlakte omringd door de Romeinse muur, die vervolgens werd herwerkt. Onder Moorse overheersing, waaraan in 1165 een einde kwam, verdere verbeteringen werden aangebracht aan het oorspronkelijke verdedigingssysteem, zoals blijkt uit een versterkte poort en de overblijfselen van de oude Kasbah. Er zijn een aantal gebouwen uit de middeleeuwen, de bekendste daarvan is de kathedraal die in de 13e eeuw werd voltooid. Maar het was in de 15e eeuw, toen de Portugese koningen steeds vaker in Évora gingen wonen, begon de gouden eeuw van Évora. In die tijd, overal ontstonden kloosters en koninklijke paleizen:het St. Claire-klooster, de koninklijke kerk en het klooster van São Francisco, niet ver van het gelijknamige koninklijk paleis, en het Os Lóios-klooster met de São João Evangelista-kerk. Dit zijn opmerkelijke monumenten die ofwel geheel nieuwe gebouwen waren, ofwel binnen reeds bestaande gebouwen werden gebouwd, en die worden gekenmerkt door de Manuelijnse stijl die bewaard is gebleven in de belangrijkste creaties van de 16e eeuw.
Toen de Universiteit van de Heilige Geest, waar de jezuïeten vanaf 1553 lesgaven, werd opgericht, Évora werd de tweede stad van Portugal. Echter, de snelle achteruitgang van de universiteit begon na de verdrijving van de Compagnie van Jezus door minister Markies van Pombal, in 1759.
Évora is ook opmerkelijk om andere redenen dan het monumentale erfgoed dat verband houdt met belangrijke historische gebeurtenissen. De 16e eeuw was een tijd van grote stedenbouw en grote intellectuele en religieuze invloed. Terwijl Évora ook veel opmerkelijke 16e-eeuwse patriciërshuizen heeft (Cordovil-huis, het huis van Garcia de Resende), de unieke kwaliteit van de stad komt voort uit de samenhang van de kleine architectuur van de 16e, 17e en 18e eeuw. Deze eenheid komt tot uiting in de vorm van talrijke lage witgekalkte huizen, versierd met Nederlandse tegels en smeedijzeren balkons en bedekt met pannendaken of terrassen die smalle straatjes van middeleeuwse configuratie omlijnen en die in andere gebieden getuigen van de concentrische groei van de stad tot de 17e eeuw. Het diende ook om de fundamentele eenheid te versterken van een type architectuur dat perfect is aangepast aan het klimaat en de locatie.
Évora bleef grotendeels onbeschadigd door de grote aardbeving van 1755 die veel steden in Portugal verwoestte, inclusief Lissabon. De monumenten van het historische centrum van Évora getuigen van hun grote invloed op de Portugese architectuur in Brazilië.
Criterium (ii):Het stadsbeeld van het historische centrum van Évora is een unieke plek om de invloed van de Portugese architectuur in Brazilië te begrijpen, op locaties zoals het historische centrum van Salvador de Bahía.
Criterium (iv):Het historische centrum van Évora is het mooiste voorbeeld van een stad uit de gouden eeuw van Portugal na de verwoesting van Lissabon door de aardbeving van 1755.
Integriteit
Évora is bewoond sinds de 2e eeuw voor Christus. Tijdens de Middeleeuwen, het was lange tijd de koninklijke residentie en kreeg aanzien in de 16e eeuw toen het werd verheven tot kerkelijke stad. Ondanks de grote stedelijke veranderingen die zich door de eeuwen heen hebben voorgedaan, Évora getuigt nog steeds van verschillende esthetische stijlen.
Ondanks de sterke bevolkingsgroei die leidde tot de bouw van nieuwe wijken in het westen, zuiden en oosten, het historische centrum van Évora heeft zijn kenmerken behouden binnen de muur in Vauban-stijl, gebouwd in de 17e eeuw volgens de plannen van Nicolas de Langres, een Franse ingenieur. Ook, het wegennet dat in de 20e eeuw rond de stadsmuren werd aangelegd, heeft bijgedragen aan het behoud ervan. De algehele integriteit van Évora is bewaard gebleven, zowel wat betreft de afzonderlijke monumenten als het stadsbeeld. Het landelijke landschap in het noorden is grotendeels onveranderd gebleven.
authenticiteit
Sinds de stadsmuren in 1920 onder de nationale wetgeving werden ingedeeld, instandhoudingsmaatregelen werden uitgevoerd in overeenstemming met internationaal erkende principes. Ondanks de transformaties die de stad in de 20e eeuw doormaakte, de meeste gebouwen hebben hun structurele authenticiteit behouden en de morfologie van het stadsblok is bewaard gebleven. Aanpassing aan de moderne tijd heeft de authenticiteit van de stedelijke omgeving niet in gevaar gebracht.
Beveiligings- en beheervereisten
Het departement van het historisch centrum van de gemeente Évora is verantwoordelijk voor het toezicht op de uitvoering van het beheersplan en het toezicht op de doeltreffendheid ervan. Het jaarlijkse werkbudget komt grotendeels van de gemeente, toch zijn er verschillende andere financiële bronnen, zoals het Regionaal Directoraat voor Cultuur van de Alentejo en het Directoraat-Generaal voor Cultureel Erfgoed (DGPC).
Om de handhaving van de Wet als basis voor het beleid en het systeem van regels voor de bescherming en verbetering van het cultureel erfgoed te verzekeren (Wet nr. 107 van 8 september 2001), het besluit nr. 140 van 15 juni 2009 het wettelijk kader voor studies, projecten, rapporten, werken of interventies op gerubriceerde culturele goederen. Het bepaalde, als een regel, de noodzaak van een voorafgaande en systematische beoordeling en monitoring van alle werken die de integriteit van het onroerend goed kunnen aantasten om misvorming te voorkomen, verval, en verlies van fysieke kenmerken of authenticiteit. Dit wordt gewaarborgd door een passende en strikte planning, door gekwalificeerd personeel, van welke technieken dan ook, methodologieën en middelen die moeten worden gebruikt voor de uitvoering van werken over culturele eigendommen.
Volgens nr. 7, Artikel 15, Wet 107 van 8 september 2001 «Onroerende goederen die op de Werelderfgoedlijst als cultuurgoederen worden beschouwd, behoren te allen tijde tot de inventaris van nationaal belang voor alle doeleinden daarvan en binnen hun respectieve categorieën».
evenzo, Decreet nr. 309 van 23 oktober 2009 stelt bufferzones gelijk aan speciale beschermingszones, die profiteren van adequate beperkingen voor de bescherming en verbetering van culturele eigendommen.
De gemeente Évora, in samenwerking met de nationale autoriteiten, bestudeert de wijziging van de bufferzone van het pand die overeenkomt met de setting van de stad, die een cruciale maatregel zal zijn om ervoor te zorgen dat aan de voorwaarden van authenticiteit en integriteit blijft worden voldaan.
