Nationaal park Kaziranga
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Kaziranga National Park vertegenwoordigt een van de laatste ongewijzigde natuurgebieden in de noordoostelijke regio van India. Bedekken 42, 996 ha, en gelegen in de staat Assam, is het het grootste ongestoorde en representatieve gebied in de uiterwaarden van de Brahmaputra-vallei. De schommelingen van de Brahmaputra-rivier resulteren in spectaculaire voorbeelden van rivier- en rivierprocessen in dit uitgestrekte gebied van natte alluviale hoge graslanden afgewisseld met talrijke brede ondiepe poelen omzoomd met riet en stukken loof- tot semi-groenblijvende bossen. Kaziranga wordt beschouwd als een van de mooiste natuurreservaten ter wereld. De bijdrage van het park aan het redden van de Indiase eenhoornige neushoorn van de rand van uitsterven aan het begin van de 20e eeuw tot het herbergen van de grootste populatie van deze soort, is een spectaculaire prestatie op het gebied van natuurbehoud. Het pand herbergt ook aanzienlijke populaties van andere bedreigde diersoorten, waaronder tijgers, olifanten, wilde waterbuffels en beren, evenals in het water levende soorten, waaronder de dolfijn van de rivier de Ganges. Het is een belangrijk gebied voor trekvogels.
Criterium (ix):Rivierfluctuaties door het Brahmaputra-riviersysteem resulteren in spectaculaire voorbeelden van rivier- en rivierprocessen. erosie van de rivieroever, sedimentatie en vorming van nieuwe landen en nieuwe waterlichamen, plus de opeenvolging van graslanden en bossen vertegenwoordigt uitstekende voorbeelden van belangrijke en voortdurende, dynamische ecologische en biologische processen. Natte alluviale graslanden beslaan bijna tweederde van het parkgebied en worden onderhouden door jaarlijkse overstromingen en verbranding. Deze natuurlijke processen creëren complexen van habitats die ook verantwoordelijk zijn voor een breed scala aan roofdier/prooi-relaties.
Criterium (x):Kaziranga is ingeschreven als 's werelds belangrijkste bolwerk van de Indiase eenhoornige neushoorn, met de grootste populatie van deze soort, momenteel geschat op meer dan 2, 000 dieren. Het pand biedt ook leefgebied voor een aantal wereldwijd bedreigde soorten, waaronder tijger, Aziatische olifant, wilde waterbuffel, gaur, oostelijke moerasherten, Sambar herten, varken hert, afgetopte langur, hoolock gibbon en lippenbeer. Het park heeft een van de hoogste dichtheid van tijgers in het land en is sinds 2007 uitgeroepen tot Tiger Reserve. De locatie van het park op de kruising van de Australische en Indo-Aziatische vliegroute betekent dat de wetlands van het park een cruciale rol spelen voor het behoud van wereldwijd bedreigde trekvogelsoorten. De bedreigde Ganges-dolfijn wordt ook gevonden in enkele van de gesloten hoefijzervormige meren.
Integriteit
De omtrek van Kaziranga grenst aan drie kanten aan menselijke nederzettingen, wat leidt tot uitdagingen bij het beschermen van de site tegen illegale invallen van stropers en herders. De introductie van runderpest en gedomesticeerde buffels heeft negatieve gevolgen gehad voor de populatie wilde waterbuffels, inclusief hybridisatie en genetische verwatering van de resterende wilde voorraad. Het stropen van neushoorns is een serieus probleem geweest, maar de algemene populatieniveaus zijn stabiel of nemen toe. Een ander probleem is seizoensgebonden overstromingen, waardoor veel dieren buiten het park migreren, waar ze vatbaar zijn voor jacht en represailles voor gewasschade. De aanwezigheid van de drukke rijksweg nr. 37 langs de zuidelijke grens van Kaziranga heeft geleid tot meer nederzettingen die de bewegingen van wilde dieren in dit landschap verstoren. Hoewel riviermigratie ook heeft geleid tot het verlies van ongeveer 5, 000 ha bosgrond van 1925 tot 1986, het nationale park is in het noorden uitgebreid met een deel van de rivier de Brahmaputra, hoewel dit gebied nog niet is voorgesteld voor opname in het werelderfgoed. Onderhoud van functionele verbindingen tussen het park en Karbi Anglong Hills, en de vorming van een bufferzone ten zuiden van het park zou een grote bijdrage leveren aan de integriteit van het park.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand krijgt de hoogste wettelijke bescherming en een sterk wetgevend kader onder de bepalingen van de Indian Wildlife (Protection) Act, 1972 en Indian Forest Act, 1927/Assam Forest Regulation 1891. Het park heeft een lange geschiedenis van bescherming gedurende meer dan een eeuw, weerspiegeld in het dramatische herstel van de neushoorn. Het park is in 2007 uitgeroepen tot Tiger Reserve en er zijn zes toevoegingen aan het parkgebied geweest, waardoor het beheer en de bescherming zijn verbeterd. Het pand profiteert van overheidssteun op zowel nationaal als regionaal niveau, evenals de betrokkenheid van nationale en internationale natuurbeschermingsorganisaties. De site wordt beheerd onder het bestuur van de Assam Forest Department, geleid door een wettelijk goedgekeurd beheersplan. De huidige staat van bescherming en instandhouding van het onroerend goed wordt beschouwd als een van de beste in India. Echter, belangrijkste bedreigingen zijn onder meer het stropen van neushoorns, erosie van de rivieroever, invasieve soorten, toeristische druk, zwaar wegverkeer, en grazen van vee (met name in de gebieden die aan het park zijn toegevoegd). Het management heeft een langetermijnstrategie nodig voor het omgaan met toerismegerelateerde problemen, onderzoek en monitoring voor habitats en dieren in het wild, conflicten tussen mens en natuur en grenskwesties met betrekking tot de toevoegingsgebieden aan het nationale park. Om te zorgen voor duurzame financiële stromen die essentieel zijn voor het functioneren van het park, de oprichting van de Kaziranga Tiger Conservation Foundation is een mijlpaal geweest. Het management heeft ook stappen gezet om de infrastructuur en de welzijnsvoorzieningen voor het personeel te verbeteren. Het versterken van de institutionele banden met andere overheidsdepartementen en lijnagentschappen ten behoeve van de lokale gemeenschappen in de randdorpen rond het terrein blijft een belangrijke beheerdoelstelling voor de parkautoriteiten.
