Modernistische woonwijken in Berlijn
Uitstekende universele waarde
De reeks woonwijken in de moderne stijl van Berlijn vormt een uitstekende getuigenis van de uitvoering van het huisvestingsbeleid in de periode 1910 - 1933 en vooral tijdens de Weimarrepubliek, toen de stad Berlijn werd gekenmerkt door zijn politieke, sociaal, culturele en technische vooruitstrevendheid. De woonwijken weerspiegelen, met de hoogste kwaliteit, de combinatie van stedenbouw, architectuur, tuinontwerp en esthetisch onderzoek typisch voor het modernisme van het begin van de 20e eeuw, evenals de toepassing van nieuwe hygiënische en sociale normen. Enkele van de meest vooraanstaande vooraanstaande architecten van het Duitse modernisme waren betrokken bij het ontwerp en de bouw van de woningen; ontwikkelden ze innovatieve stedelijke, bouw- en flattypologieën, technische oplossingen en esthetische prestaties.
Criterium (ii):De zes Berlijnse woonwijken zijn een uitstekende uitdrukking van een brede beweging voor huisvestingshervorming die een beslissende bijdrage heeft geleverd aan de verbetering van de huisvesting en levensomstandigheden in Berlijn. Hun kwaliteit van stedelijke, architectonisch en tuinontwerp, evenals de huisvestingsnormen die in de periode zijn ontwikkeld, diende als leidraad voor de sociale woningbouw die sindsdien is gebouwd, zowel binnen als buiten Duitsland.
Criterium (iv):De zes Berlijnse woonwijken zijn uitzonderlijke voorbeelden van nieuwe stedelijke en architecturale typologieën, ontworpen in de zoektocht naar betere sociale levensomstandigheden. Frisse ontwerpoplossingen en technische en esthetische innovaties werden verwerkt door de toonaangevende moderne architecten die deelnamen aan hun ontwerp en constructie.
De zes woningen zijn geselecteerd uit het ensemble van woonwijken uit de periode die in de stad bestond, op basis van hun historische, architectonisch, artistieke en sociale betekenis en het feit dat, vanwege hun ligging, ze leden weinig schade tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel er in de naoorlogse periode kleine verbouwingen en interieurwijzigingen zijn doorgevoerd, restauratiewerken in het kader van de beschermingswet van 1975 en hun huidige staat van instandhouding bereiken een hoge standaard van integriteit en authenticiteit.
Adequate bescherming wordt gegarandeerd door de geldende wetgeving, vooral door de Berlijnse wet op het behoud van historische plaatsen en monumenten (1995). De eigenschappen, gebouwen en open ruimtes, verkeren in een goede staat van instandhouding. Het managementsysteem, inclusief beleid, structuren en plannen, adequaat blijkt te zijn en alle betrokken belanghebbenden omvat.
