La Grote Markt, Brussel

Uitstekende universele waarde

Korte synthese
Rond een geplaveid rechthoekig marktplein, De Grote Markt in Brussel, de vroegste schriftelijke verwijzing naar die dateert uit de 12e eeuw, beschikt over gebouwen die symbool staan ​​voor gemeentelijke en hertogelijke machten, en de oude huizen van bedrijven. Een architectonisch juweel, het staat als een uitzonderlijk en zeer succesvol voorbeeld van een eclectische vermenging van architecturale en artistieke stijlen van de westerse cultuur, die de vitaliteit van dit belangrijke politieke en commerciële centrum illustreert.
De Grote Markt getuigt in het bijzonder van het succes van Brussel, handelsstad van Noord-Europa die, op het hoogtepunt van zijn welvaart, herrees uit het verschrikkelijke bombardement van de troepen van Lodewijk XIV in 1695. Vernietigd in drie dagen, het hart van de middeleeuwse stad onderging een wederopbouwcampagne onder toezicht van de stadsmagistraat, die niet alleen spectaculair was door de snelheid van uitvoering, maar ook door zijn sierrijkdom en architecturale samenhang. Vandaag blijft de Grote Markt de getrouwe weerspiegeling van het plein verwoest door de Franse artillerie en getuigt van de symbolische bedoelingen van de macht en trots van de Brusselse bourgeois die ervoor kozen hun stad in zijn oude glorie te herstellen in plaats van te herbouwen in een eigentijdse stijl, een trend die elders vaak wordt waargenomen.
Een toppunt van Brabantse gotiek, het Hôtel de Ville (stadhuis), geaccentueerd door zijn klokkentoren, is de bekendste bezienswaardigheid van de Grote Markt. Gebouwd in het begin van de 15e eeuw, het gebouw ontsnapte gedeeltelijk aan bombardementen en onderging in de loop van de tijd verschillende transformaties. Het sierprogramma is grotendeels te danken aan de restauratiecampagnes die aan het einde van de 19e eeuw werden uitgevoerd. er tegenover staan, het Koningshuis, herbouwd in historistische stijl, is perfect geïntegreerd in het ensemble. De hoogte ervan is in overeenstemming met het gebouw in gotische stijl van vóór het bombardement en getuigt opmerkelijk van de idealen van de contextuele conservering van monumenten die in de 19e eeuw werden bepleit. Het Koningshuis wordt al tientallen jaren bewoond door het Stadsmuseum. Aan weerszijden van deze monumenten, symbolisch voor het openbaar gezag, stonden huizen die werden bewoond door machtige bedrijven. Elk verschillend, maar gebouwd in een zeer korte tijd, ze illustreren opmerkelijk de barokke architectuur van de late 17e eeuw, met een bijzondere behandeling van de gevels en versieringen, soms gefrustreerd, soms meer klassiek. Elk huis heeft een naam en specifieke kenmerken, gehoogd met goud, doet denken aan de status van de bewoners. Het is interessant om op te merken dat dit een zeldzaam voorbeeld is van een plein zonder kerk of een andere plaats van aanbidding, die het mercantiele en administratieve karakter ervan benadrukt.
Criterium (ii):De Grote Markt is een uitstekend voorbeeld van de eclectische en zeer succesvolle vermenging van architecturale en artistieke stijlen die de cultuur en samenleving van deze regio kenmerken.
Criterium (iv):Door de aard en kwaliteit van de architectuur en de uitstekende kwaliteit als openbare open ruimte, de Grote Markt illustreert op uitzonderlijke wijze de evolutie en verwezenlijkingen van een zeer succesvolle handelsstad van Noord-Europa op het hoogtepunt van haar welvaart.
Integriteit
De Grote Markt in Brussel voldoet aan de integriteitsvoorwaarden op het vlak van ligging, maat, en functie, evenals met betrekking tot architectonische expressie.
Door de eeuwen heen, de plaats heeft zijn vorm behouden, samenhang en de in wezen gotische en barokke kenmerken die het kenmerken. Het is nog steeds een weerspiegeling van de Benedenmarkt zoals deze aan het einde van de 17e eeuw werd gereconstrueerd en getuigt van de bereidheid van de autoriteiten om de harmonie van het plein te bewaren tijdens de snelle wederopbouwcampagne die volgde op het verschrikkelijke bombardement van 1695, zodat het zijn vroegere aspect en pracht. Dit waren topprioriteiten tijdens de restauratiecampagnes die de Stad vanaf 1840 in historistische stijl organiseerde en tijdens recentere operaties. Het stadhuis herbergt nog steeds een aanzienlijk deel van de gemeentelijke diensten. Verfraaid door zijn klokkentoren, het is het meest emblematische element van het plein, domineert het landschap van de Benedenstad. De oude gildehuizen, tenminste hun gevels, behouden hun specifieke architectonische kenmerken van renaissance- of barokstijlen, hoewel ze van functie zijn veranderd en vaak zijn omgevormd tot winkels. De mate van instandhouding van de originele structuren in de verschillende huizen varieert sterk. In sommige gevallen, bijna geen veranderingen zijn aangebracht sinds de 18e eeuw, terwijl andere radicaler zijn omgebouwd of gemoderniseerd. De Grote Markt en zijn gebouwen genieten allemaal van maatregelen ter bescherming van het erfgoed die het behoud van hun integriteit garanderen.
Aangezien de grootte van de Grote Markt per definitie beperkt is, de directe omgeving die overeenkomt met de historische Benedenstad is opgenomen in de bufferzone. Deze omtrek, ook wel "heilig eiland" genoemd, dient als een benadering van het pand. De middeleeuwse morfologie is gedeeltelijk bewaard gebleven, in de 19e en 20e eeuw werden echter verschillende eilanden getransformeerd. Sommige bevatten belangrijke monumenten zoals de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen (architect A. Cluysenaar, 1847), de Galerie Bortier (architect A. Cluysenaar, 1848), de Beurs van Brussel (architect LP Suys) waarvan het interieur eigentijds is met dat van de centrale boulevards en gewelfcampagnes van de Zenne, en die voor de sanering en verfraaiing van de stad in 1870. Dit gebied is onderhevig aan sterke commerciële en toeristische druk en vereist speciale aandacht zodat het historische stedelijke weefsel en de architecturale kenmerken behouden kunnen blijven.
authenticiteit
De authenticiteit van de Grote Markt, waarvan de oudste verwijzingen dateren uit de 12e eeuw, valt niet te ontkennen. Ontwikkeld door de eeuwen heen en herbouwd na het bombardement van 1695, de Grote Markt heeft de afgelopen drie eeuwen zijn configuratie behouden, vrijwel onveranderd.
De authenticiteit van het stadhuis, die 18e-eeuwse gotische componenten behoudt die intact en goed zichtbaar zijn, is gevestigd zowel op het gebied van materialen, stijl en functie. De meeste individuele gebouwen rond het plein hebben hun authenticiteit in vergelijkbare mate behouden, hoewel het interieur van sommigen radicaal is veranderd. Hoewel de belangrijkste referentieperiode van het plein het einde van de 17e eeuw is, het begrip authenticiteit moet ook worden onderzocht in termen van historicistische restauratiecampagnes die aan het einde van de 19e eeuw zijn gestart, die, gebaseerd op historische documenten, getracht de samenhang van het geheel en zijn rijke ornamentiek te versterken. Het beeldhouwwerk van het stadhuis en het interieur werden in die tijd opnieuw samengesteld. Het is in deze context dat we de sloop en wederopbouw van het Koningshuis moeten zien, die op de plaats van de voormalige Broodhal staat, en van verschillende huizen die in die tijd werden gerestaureerd op basis van historische documenten en in het bijzonder op de gravures van F.J. Rons uit 1737. Stenen gevels van Gobertange kalkzandsteen (of Bruxelliaans) of Euville-steen, gebeeldhouwde ornamenten, en houtwerk, werden over het algemeen in deze context gereproduceerd, rekening houdend met de originele materialen en vormen. Sinds de inschrijving op de Werelderfgoedlijst, morfologische studies van elk huis zijn uitgevoerd door de stad, en er zijn aanvullende beschermende maatregelen genomen om de constructies en oude interieurdelen van de gebouwen te behouden. Ook de verharde fundering van de Grote Markt geniet een bijzondere wettelijke bescherming.
Beveiligings- en beheervereisten
Alle gebouwen van de Grote Markt zijn geklasseerde monumenten. De beschermingsmaatregelen en de regelmatige restauratiecampagnes die door de Stad zijn geïnitieerd en gecontroleerd worden door de Directie Monumenten en Landschappen, dragen bij aan het behoud van de integriteit van het geheel.
Na de morfologische en erfgoedstudies die zijn uitgevoerd sinds de inschrijving op de Werelderfgoedlijst, de regering van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft verschillende decreten uitgevaardigd tot uitbreiding van de beschermingsmaatregelen voor het interieur van gebouwen die grenzen aan de Grote Markt. De fundamenten van de Grote Markt zijn geklasseerd als site, en meer dan 150 gebouwen zijn beschermd in de bufferzone, vooral in de straten die naar het plein leiden en langs de Rue du Marché aux Herbes.
In het Brussels Gewest, de huidige wetgeving maakt geen onderscheid tussen het beheer van eigendommen op de Werelderfgoedlijst en dat van andere beschermde eigendommen. De interventies op deze eigendommen worden opgevolgd door de Directie Monumenten en Landschappen in overleg met de architecten van de Dienst Historisch Erfgoed van de Stad Brussel en/of particuliere eigenaren en, uitzondering daargelaten, moet een specifieke procedure volgen overeenkomstig de procedures vastgelegd door het Wetboek van Ruimtelijke Ordening van Brussel (COBAT). De Directie Monumenten en Landschappen beheert ook de toekenning van gewestelijke subsidies om een ​​deel van de restauratie- en onderhoudskosten van het vastgoed te dekken, die kan oplopen tot 80% van de kostprijs van het werk.
Naast de specifieke maatregelen voor beursgenoteerde panden, op initiatief van de Stad Brussel worden specifieke maatregelen genomen voor de opvolging van het vastgoed en de planning van de bufferzone. In de bufferzone, die bestaat uit 26 dichtbebouwde eilanden die onderhevig zijn aan commerciële, druk op onroerend goed en toerisme, er zijn veel uitdagingen bij het behouden van het traditionele stedelijke weefsel en de specifieke kenmerken van de historische structuren. Om deze uitdagingen aan te gaan, de Stad Brussel keurde een beheersplan goed dat tot doel heeft de acties van verschillende private en publieke actoren in verschillende domeinen op het gebied van erfgoed beter te coördineren, stedenbouw, wegsystemen, mobiliteit, toerisme, kredieten, huisvesting, en om waarde toe te voegen aan het pand en zijn bufferzone. In deze context, er is een algemene analyse van het pand en de bufferzone uitgevoerd, aandacht voor verschillende problemen:toeristische druk, economische druk en commerciële ontwikkeling, onroerend goed druk, administratieve druk, verdichting van de binneneilanden, verlies van morfologie, verkeersopstoppingen, toegankelijkheid, verkeer en parkeren, bezetting en sociale vermenging, probleem van verlaten gebouwen en verdiepingen, erosie/vervuiling, noodinterventies. Verhoogde middelen, vooral op het gebied van budget en personeel, wenselijk zou zijn om al deze acties effectief uit te voeren, in het bijzonder die met betrekking tot de bufferzone.

Vlaamse Begijnhoven De vier liften op het Canal du Centre en hun omgeving, La Louvière en Le Roeulx (Henegouwen)