Khami Ruïnes Nationaal Monument
Uitstekende universele waarde
Korte synthese Khami Ruins National Monument ligt ten westen van de Khami-rivier, 22 km van de stad Bulawayo. Het eigendom, gelegen op een heuveltop van 1300 m stroomafwaarts van een dam gebouwd in 1928-1929, heeft een oppervlakte van ongeveer 108 ha, verspreid over een afstand van ongeveer 2 km van de Passage Ruïne tot de Noordelijke Ruïne. Het pand was de hoofdstad van de Torwa-dynastie, die ontstond uit de ineenstorting van het Great Zimbabwe Kingdom tussen 1450 -1650 en werd verlaten tijdens de Ndebele-invallen van de 19e eeuw. Het is samengesteld uit een complexe reeks platforms van ommuurde constructies van droge stenen, het nabootsen van een latere ontwikkeling van de steentijdcultuur. De residentie van de chef (Mambo) bevond zich in het noorden op de Hill Ruin-site met zijn aangrenzende teeltterrassen. De bevolking leefde in daga-hutten van cobwork, omgeven door een reeks granieten muren. Deze constructies vertonen een hoge standaard van vakmanschap, een groot aantal smalle doorgangen en rondlopende galerijen en indrukwekkende chevron- en geruite wanddecoraties. Khami komt overeen met Groot-Zimbabwe in een aantal archeologische en architecturale aspecten, maar het bezit bepaalde kenmerken die eigen zijn aan zichzelf en zijn opvolgers zoals Danangombe en Zinjanja. Bekledingen of keermuren kwamen voor het eerst tot uitdrukking in de architectuurgeschiedenis van de subregio bij Khami, en daarbij waren uitgebreide versieringen; het heeft nog steeds de langste versierde muur in de hele subregio. De architectuur van de site en de archeologische artefacten leveren bewijs voor een uitzonderlijk begrip van sterke, Verenigd, vroege beschavingen. Ze bieden ook informatie over de complexe sociaaleconomische, religieuze en spirituele betekenis voor de lokale gemeenschappen en voor de algemene chronologische ontwikkeling van de Zimbabwaanse traditie; gestart in Mapungubwe (Zuid-Afrika), zich uitstrekkend tot Groot-Zimbabwe, en door de opkomst van latere staten. De archeologische overblijfselen zijn ook een bewijs van historische handelsbetrekkingen op lange afstand met de Portugezen, en de wijde wereld, het gevarieerde aanbod van geïmporteerde kunstvoorwerpen levert het bewijs van 15e en 17e eeuws Spaans porselein, Rijnlands steengoed en Ming-porselein, waarvan er vele te zien zijn in het Museum of Natural History in Bulawayo. Er is ook een monumentaal granieten kruis dat het contact met missionarissen op een traditioneel vereerde en heilige spirituele plaats illustreert. Khami is het op een na grootste stenen monument in Zimbabwe. Het historische belang ligt in zijn positie op de waterscheiding tussen de geschiedenis van Groot-Zimbabwe en de latere periode van Zimbabwe. Het is een van de weinige locaties in Zimbabwe die niet door schatzoekers zijn verwoest en de ongestoorde stratigrafie is wetenschappelijk belangrijk om een veel duidelijker inzicht te krijgen in de geschiedenis van het land. Het klimaat ondersteunt een natuurlijke vegetatie van open bossen, gedomineerd door Combretum- en Terminalia-bomen. Dicht bij de Kalahari-woestijn, het gebied is ook kwetsbaar voor droogte, en regenval heeft de neiging om aanzienlijk te variëren. Het pand heeft enige degradatie ondergaan als gevolg van temperatuurschommelingen, grondwater, toerisme, oprukkende vegetatie en toegepaste conserveringstechnieken. Criterium (iii):Het pand is een unieke en uitzonderlijke getuigenis van een verdwenen beschaving. De architectuur en archeologische artefacten van de site bieden belangrijk wetenschappelijk en historisch bewijs dat cruciaal is voor het begrijpen van de volledige chronologische ontwikkeling van de Zimbabwaanse traditie vanaf de steen Leeftijd tot het tijdperk van de ijzertijd. Criterium (iv):Het pand is een uitstekend voorbeeld van een type gebouw en architectonisch ensemble dat een belangrijke fase in de geschiedenis illustreert. Het heeft een uitzonderlijk lang bewijs opgeleverd met betrekking tot de menselijke evolutie en de dynamiek van de menselijke omgeving, die zich gezamenlijk uitstrekken van 100 000 jaar geleden tot nu toe en getuigt van de langeafstandshandel met de buitenwereld. Integriteit Over een oppervlakte van 108 ha, het pand is relatief intact en handhaaft op passende wijze de diverse culturele en traditionele processen, functies en interacties van de lokale gemeenschappen. Verspreid over 2 km, die zich uitstrekt van de Passage Ruïne tot de Noordelijke Ruïne, een passend niveau van inheemse culturele processen blijft bestaan om het onroerend goed voldoende goed te beschermen tegen milieudruk en alternatief landgebruik. De grenzen zijn ook voldoende groot om de natuurlijke en esthetische waarden volledig vast te leggen. Naast de vastgestelde grenzen, het pand heeft een bufferzone om de natuurlijke kenmerken van het gebied te behouden. Echter, sommige negatieve effecten op de relatie tussen de site en de omgeving worden veroorzaakt door de uitbreiding van de buitenwijken van Bulawayo (10 km afstand), en de vervuilende lozing van het afvalwater van de stad in de Khami-rivier. De bufferzone moet goed bewaakt worden, zodat deze relatie niet verder uitholt. De ruïnes zijn onderworpen aan enige natuurlijke erosie, veldbranden, gravende dieren, oprukkende vegetatie, en de effecten van toerisme. Door regen veroorzaakte grondkruip langs de hellingen van de site heeft het optreden van muurscheuren verhoogd, uitpuilen en instorten, toe te voegen aan de verslechtering van de structuren, sierelementen en architecturale samenhang. Conserverings- en onderhoudsacties zijn nodig om de bestaande integriteit van het historische weefsel te behouden. Authenticiteit De authenticiteit van het historische bewijs is onbetwistbaar. De ruïnes volgen over het algemeen het patroon en de stijl van de ruïnes van Great Zimbabwe, maar worden beschouwd als een latere ontwikkeling van die cultuur. Het blijft een ongestoorde niet-functioneel, archeologische vindplaats, maar wordt ook nog steeds gebruikt door hedendaagse gemeenschappen voor spirituele doeleinden. De droge stenen bouwtradities versterken de heiligheid van het gebied, waar menselijke aanwezigheid meer dan 100 traceerbaar is, 000 jaar. Erken hutten gemaakt van cobwork (daga) verfraaid met decoratieve friezen, en omgeven door een reeks granieten muren, en met een groot aantal doorgangen en onbedekte perambulatory galerijen, de huidige bevolking handhaaft de historische tradities van de site. Mede door de minimale ingrepen die zijn uitgevoerd, heeft Khami zijn authenticiteit grotendeels behouden. Bij alle restauraties is gebruik gemaakt van traditionele methoden en er zijn geen nieuwe materialen toegevoegd. Restauraties zijn tegenwoordig door anastylose, wat ervoor zorgt dat er geen nieuwe materialen in het weefsel van de site worden geïntroduceerd en het gebruik van traditionele bouwmethoden bevordert. Beschermings- en beheersvereisten De archeologische zone werd tot de dood van koning Lobengule in 1893 beschermd als een 'Koninklijk reservaat'. Als erkenning voor de historische, culturele en architecturale betekenis van de site, het was gepland als een Nationaal Monument in 1937. Momenteel is de Nationale Musea en Monumentenwet Cap. 25:11 wettelijk het eigendom en zijn middelen beschermen. Khami Ruins National Monument wordt beheerd door National Museums and Monuments als algemeen verantwoordelijke instantie. Op lokaal niveau valt Khami onder de administratieve eenheid Western Region en een projectmanager, die samenwerkt met de regionale directeur en uitvoerend directeur over administratieve en beleidskwesties en verantwoordelijk is voor instandhouding en ontwikkeling. De regering van Zimbabwe financiert gedeeltelijk natuurbehoud en stelt ook fondsen beschikbaar voor kapitaalverbeteringen via haar Public Sector Investment Program (PSIP). Nationale musea en monumenten zorgen voor een deel van de fondsen die worden opgehaald door middel van toegangsprijzen, filmkosten, enz. voor behoud. Er is internationale samenwerking geweest voor financiële ondersteuning, met inbegrip van bijstand voor de ontwikkeling van een plan voor natuurbehoud en gebiedsbeheer. Een beheerplan, dat voortkomt uit een masterplan voor het behoud en de ontwikkeling van hulpbronnen, bestaat en wordt momenteel uitgevoerd conform de Rijksmuseum- en Monumentenwet. Echter, er zijn uitdagingen voor de uitvoering omdat de gemeenschap niet voldoende betrokken was bij de nominatie van het onroerend goed en, daarom, begrijp de implicaties van zijn status niet volledig. Het beheerplan moet periodiek worden geactualiseerd om in te spelen op nieuwe omstandigheden wanneer deze zich voordoen. Hoewel de goed gedefinieerde en gebufferde grens niet fysiek is gemarkeerd, er is een systeem van regelmatige monitoring, maar er zijn uitdagingen bij het afdwingen van beperkingen om verdere ontwikkelingen te reguleren, vooral van de ontwikkeling van het toerisme, en om de voorwaarden van integriteit te handhaven. Meer samenwerking is nodig om een adequaat beheer van de bufferzone en het behoud van de kenmerken ervan te waarborgen. Een regelmatig en goed toegerust conserveringsprogramma is vereist om stenen muren en landvormen te behouden en om factoren aan te pakken die bijdragen aan achteruitgang, zoals waterinfiltratie en vervuiling. Een passende gebruiksstrategie voor bezoekers, inclusief de ontwikkeling van faciliteiten, is nodig om het bezoek aan de site te reguleren en de betekenis ervan adequaat te presenteren en te interpreteren.
