Matobo Hills
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Matobo Hills, zo'n 35 km ten zuiden van Bulawayo, zijn een overdaad aan kenmerkende granieten landvormen, dicht opeengepakt in een relatief krappe ruimte, die oprijzen om een zee van heuvels te vormen. Hun vormen zijn het resultaat van de gevarieerde samenstelling en uitlijning van de granieten rotsen, die anders reageerden op miljoenen jaren van verwering. Deze buitengewone granieten rotsformaties hebben een sterke aanwezigheid uitgeoefend over het hele gebied - zowel in natuurlijk als cultureel opzicht.
Mensen hebben contact gehad met, en geïnspireerd door de dramatische natuurlijke rotsformaties van de Matobo Hills gedurende vele millennia. Deze interactie heeft geleid tot een van de meest opmerkelijke rotskunstcollecties in zuidelijk Afrika; het heeft ook sterke religieuze overtuigingen bevorderd, die nog steeds een grote rol spelen in de hedendaagse lokale samenleving; en het toont een bijna ononderbroken associatie tussen de mens en zijn omgeving in de afgelopen 100, 000 jaar.
De Matobo Hills hebben een van de hoogste concentraties rotskunst in Zuid-Afrika, daterend van minstens 13, 000 jaar. De schilderijen illustreren evoluerende artistieke stijlen en ook sociaal-religieuze overtuigingen. Het geheel getuigt van een rijke culturele traditie die inmiddels is verdwenen. Het rijke bewijs uit de archeologie en uit de rotstekeningen in Matobo levert het bewijs dat de Matobo-heuvels gedurende een periode van minstens 500 bezet zijn geweest, 000 jaar. Verder, dit bewijs geeft een zeer volledig beeld van het leven van foeragerende samenlevingen in het stenen tijdperk en de manier waarop agrarische samenlevingen hen uiteindelijk in de ijzertijd gingen verdringen.
De Mwari-religie die nog steeds in het gebied wordt beoefend, en die dateren uit de ijzertijd, is de krachtigste orakeltraditie in zuidelijk Afrika. De Matobo-rotsen worden gezien als de zetel van god en van voorouderlijke geesten. Heilige heiligdommen in de heuvels zijn plaatsen waar contact kan worden gemaakt met de spirituele wereld. De levende tradities in verband met de heiligdommen vertegenwoordigen een van de krachtigste immateriële tradities in zuidelijk Afrika en een die van universele betekenis zou kunnen worden genoemd. Dit is een reactie van de gemeenschap op een landschap in plaats van op individuele. De natuurlijke kwaliteiten van Matobo, in termen van de kracht van de rotsen en van de producten uit de omringende natuurlijke omgeving, hebben dus sterke culturele associaties.
Criterium (iii):De Matobo Hills hebben een van de hoogste concentraties rotskunst in zuidelijk Afrika. Het rijke bewijs uit de archeologie en uit de rotstekeningen in Matobo geven een zeer volledig beeld van het leven van foeragerende samenlevingen in het stenen tijdperk en de manier waarop landbouwgemeenschappen deze kwamen vervangen.
Criterium (v):De interactie tussen gemeenschappen en het landschap, gemanifesteerd in de rotskunst en ook in de al lang bestaande religieuze tradities die nog steeds met de rotsen worden geassocieerd, zijn gemeenschapsreacties op een landschap.
Criterium (vi):De Mwari-religie, gericht op Matobo, die dateren uit de ijzertijd, is de krachtigste orakeltraditie in zuidelijk Afrika. Integriteit Om een samenhangend landschap te weerspiegelen, die niet alleen de rotstekeningen en rotsbadolieten omvat, maar ook de sterke sociale interactie tussen de lokale bevolking en deze tastbare aspecten, de grens omvat het Rhodes Matopos National Park en twee Rural District Councils van Matobo en Umzingwane. De grens omvat dus alle attributen van Outstanding Universal Value. Over het algemeen zijn de rotstekeningen in een redelijk goede staat van bewaring. Natuurlijke verwering is de belangrijkste factor voor verandering en hoewel sommige schilderijen hierdoor moeilijk te ontcijferen zijn, het proces maakt deel uit van de relatie tussen de beelden en hun omgeving. Verdere lichte schade wordt aangericht door bezoekers. In slechts één grot zijn de schilderijen ernstig aangetast:bij Pomongwe Cave, er zijn in de jaren twintig experimenten gedaan met lijnolie als conserveermiddel en dit heeft de beelden donkerder gemaakt. Het archeologische bewijs lijkt goed beschermd te zijn - zowel binnen die grotten, waar grootschalige opgravingen hebben plaatsgevonden, en elders in grotten die verder bewijs zouden kunnen opleveren. Door een systeem van taboes en culturele normen die ontheiliging verbieden, het al lang bestaande immateriële erfgoed van inheemse traditionele religieuze overtuigingen en praktijken zijn nog steeds instrumenteel in het behoud van het materiële erfgoed. Rond de twee heiligdommen, er zijn geen kunstmatige gebouwen, structuren, muren of andere sporen van menselijke aanwezigheid, behalve een houten palissade die het gebied afbakent waarbuiten mensen niet mogen komen zonder toestemming van de voorouderlijke geesten die worden geraadpleegd door de bewaarder en de oudsten. Er is ontwikkelingsdruk vanuit de vraag naar voorzieningen en voorzieningen door bezoekers. De toename van de bevolking heeft een negatieve invloed gehad op de natuurlijke omgeving. Het gebied is gevoelig voor droogte en overstromingen en bodemerosie wordt een serieus probleem. Er zijn ook bedreigingen na de introductie van exotische planten. authenticiteit
De authenticiteit van de jager-verzamelaar en een paar rotstekeningen van landbouwers in het Matobo Hills-gebied is algemeen bevestigd. De rotstekeningen overleven in situ en zijn nog steeds verbonden met een landschap dat elementen van de pastorale en agrarische tradities weerspiegelt die worden weerspiegeld in geschilderde afbeeldingen.
De levende tradities en het immateriële erfgoed die bij de site horen en die de culturele en natuurlijke waarden met elkaar verbinden, bloeien nog steeds. De jaarlijkse bedevaart in augustus trekt meer dan duizend pelgrims die zich verzamelen rond de natuurlijke kenmerken van de rotsen en de aangrenzende terrassen, waar deelnemers dansen, rituelen uitvoeren, eten en slapen tijdens de 3 weken durende ceremonies. Beveiligings- en beheervereisten
Het werelderfgoedlandschap Matobo Hills bestaat uit drie soorten grondbezit, erkend door de Zimbabwaanse wetten namelijk, door de staat beschermde gebieden (Matopo National Parks), gemeenschappelijke gronden en staatsgrond zonder individuele eigendomsrechten (districten Matobo en Umzingwane), en particuliere grond met individuele eigendomsrechten (commerciële boerderijen). Elke landcategorie wordt beheerd door de volgende wetten:Wet op de landelijke districtsraad (29:13), Parks and Wildlife Act (20:14) en Natural Resources Board Act (20:13). Het Department of National Parks and Wild Life Management zorgt voor de natuurlijke hulpbronnen, en het beheer van culturele eigendommen valt onder de National Museums and Monuments of Zimbabwe Act (25:11), ongeacht het grondbezit.
Een directiecomité, bestaande uit de belangrijkste belanghebbenden is opgericht. Het pand werd geleid door een vijfjarig beheersplan voor de periode 2005-2009. Voor technische expertise vertrouwt de commissie op technisch personeel van de belangrijkste belanghebbenden. Andere organisaties en instanties die bij het beheer betrokken zijn, zijn de Natural Resources Board en de Forestry Commission.
Het beheersplan moet worden herzien, zodat het een levend en relevant document is dat ingaat op de mogelijkheden die door inschrijving worden geboden. Het plan moet ook geïntegreerd beheer ondersteunen om duurzame ontwikkeling te bereiken, die zowel culturele als natuurlijke parameters van het culturele landschap respecteert, en bevordert de integratie van immateriële erfgoedkwesties in beheer en interpretatie. Het moet ook bedreigingen aanpakken, zoals door ongecontroleerde toegang van bezoekers, bodemerosie en invasieve planten. Er is ook behoefte aan instandhoudingsplannen voor belangrijke aspecten van de site.
