Nationaal park Rwenzori Mountains
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het Rwenzori Mountains National Park biedt een prachtig uitzicht op de gletsjer en de met sneeuw bedekte bergen op slechts enkele kilometers van de evenaar, waar het grenst aan het Virunga National Park in de Democratische Republiek Congo (DRC). Met de derde hoogste berg van Afrika op 5, 109 m (na Kilimanjaro en Mount Kenya), het park omvat een veel groter alpengebied dan beide, met een oppervlakte van 99, 600 ha waarvan 70% op ruim 2 ligt, 500 meter hoog. Het Rwenzori-gebergte is de hoogste en meest permanente bron van de rivier de Nijl, en vormen een vitaal waterwingebied. Hun veelheid van snelstromende rivieren, prachtige watervallen en gelaagde vegetatie maken het pand uitzonderlijk schilderachtig en mooi. De bergen staan bekend om hun unieke alpenflora, waaronder veel soorten die endemisch zijn voor de Albertine Rift in de hoger gelegen zones, waaronder gigantische heide, grondsels en lobelia's. Het park voorziet lokale gemeenschappen ook van verschillende wilde hulpbronnen en is een belangrijk cultureel erfgoed.
Criterium (vii):De Rwenzori's zijn de legendarische "Bergen van de maan", een weerspiegeling van de in mist gehulde bergen van dit ruige massief dat bijna 4 uittorent, 000 m boven de Albertine Rift Valley, waardoor ze van grote afstand zichtbaar zijn. Deze bergen bieden een uniek en ongerept landschap van alpenvegetatie bezaaid met charismatische gigantische lobelia's, gemalen, en heide die wel “Afrika’s botanische big game” worden genoemd. De combinatie van spectaculaire besneeuwde bergtoppen, gletsjers, V-vormige valleien, snelstromende rivieren met prachtige watervallen, helderblauwe meren en unieke flora dragen bij aan de uitzonderlijke natuurlijke schoonheid van het gebied.
Criterium (x): vanwege hun hoogtebereik, en de bijna constante temperaturen, vochtigheid en hoge zonnestraling, de bergen ondersteunen de rijkste bergflora in Afrika. Er is een buitengewoon scala aan soorten, waarvan vele endemisch zijn voor de Albertine Rift en er bizar uitzien. De natuurlijke vegetatie is geclassificeerd als behorend tot vijf verschillende zones, grotendeels bepaald door hoogte en aspect. De hoger gelegen zones, bedekt met heide en Afro-alpiene heide, strekken zich uit vanaf ongeveer 3, 500 m tot de sneeuwgrens en vertegenwoordigen de zeldzaamste vegetatietypes op het Afrikaanse continent. Belangrijke soorten zijn de gigantische heide, gemalen, lobelia's en andere endemische soorten. Op het gebied van fauna, de Rwenzori's zijn erkend als een belangrijk vogelgebied met tot nu toe 217 vogelsoorten geregistreerd, een aantal dat naar verwachting zal toenemen naarmate het park beter wordt onderzocht. De bergbossen zijn ook een thuis voor bedreigde diersoorten zoals de Afrikaanse bosolifant, oostelijke chimpansee en de aap van l’Hoest. De bedreigde Rwenzori zwartvoorhoofd of rode duiker, vermoedelijk een zeer gelokaliseerde ondersoort of mogelijk een aparte soort, lijkt beperkt te zijn tot het park.
Integriteit
Uitdagingen waarmee het park wordt geconfronteerd, zijn onder meer het gebruik van het park door de gemeenschap (zoals het verzamelen van bamboe), toeristische ontwikkeling, bevolkingsgroei en landbouwpraktijken. Hoewel er weinig agrarische aantasting is opgetreden vanwege de duidelijk gemarkeerde grens van het park, onveiligheid veroorzaakt door rebellenopstanden in de afgelopen jaren heeft het parkbeheer beïnvloed en illegale activiteiten aangemoedigd, de reden waarom het pand van 1999-2004 op de lijst van werelderfgoed in gevaar is geplaatst. Het groeiend aantal mensen dat in de buurt van het pand woont, zorgt voor een toenemende druk op de bosbestanden, hoewel het culturele belang dat de lokale gemeenschappen aan het park hechten, evenals de verschillende voordelen die ze ontlenen aan ecotoerisme en gereguleerd gebruik van plantaardige hulpbronnen, is ontworpen om dit te beheersen. Het stroomgebied functioneert als gevolg van de intactheid van de grens en heeft het vermogen van het park vergroot om op te treden als de grootste bijdrage aan water in de regio voor huishoudelijk en industrieel gebruik. De integriteit van het pand wordt verder versterkt door de nabijheid ervan met het Virunga National Park in de DRC, wat een mogelijkheid biedt voor genstroom en buffereigenschappen.
Beveiligings- en beheervereisten
Rwenzori Mountains National Park wordt beheerd door Uganda Wildlife Authority (UWA, UWA volgt Uganda National Parks (UNP) op, die de beheersautoriteit was op het moment van inschrijving van de site als werelderfgoed) in overeenstemming met de bepalingen van de nationale wetten (de grondwet (1995), Uganda Wildlife Act (2000), Nationale Wet milieubeheer (2000), Bos- en boomaanplantwet (2003), Wet op de lokale overheid (1987), De Landwet (1989) en internationale verdragen (Convention of Biological Diversity 1992 (CBD), Verdrag inzake de internationale handel in bedreigde diersoorten (CITES), de RAMSAR-conventie 1971 en de Werelderfgoedconventie 1972). Het werd gepubliceerd in 1991 onder statutair instrument nummer 3 in 1992 en de National Park Act 1952. Het park wordt beschouwd als een model voor de integratie van culturele waarden in het kader van het beschermde gebiedsbeheer als een innovatieve benadering van resource management, de eerste in zijn soort in Afrika. Als gevolg hiervan hebben de lokale gemeenschappen gezamenlijke initiatieven voor resource management omarmd. Gezien het belang ervan als een van de hotspots voor biodiversiteit in de Albertine Rift, verschillende lokale en internationale NGO's hebben het beheer en het behoud van het onroerend goed ondersteund. Een algemeen beheersplan begeleidt de beheeractiviteiten ter plaatse. De belangrijkste uitdagingen die moeten worden aangepakt, zijn onder meer het illegaal kappen van bomen, sneeuwrecessie als gevolg van de opwarming van de aarde, de druk van de menselijke bevolking naast het onroerend goed en het beheer van afval dat wordt gegenereerd door toeristische activiteiten. UWA pakt de bovenstaande bedreigingen aan door middel van bescherming van bronnen, gemeenschapsonderwijs voor natuurbehoud, onderzoek en op rangers gebaseerde monitoring, ecotoerisme en grensoverschrijdende initiatieven met de DRC. Het langetermijnbehoud van de integriteit van het vastgoed wordt bereikt door duurzame financiering, ecologische monitoring, voortdurende samenwerking met de belangrijkste belanghebbenden en regionale samenwerking.
