Fasil Ghebbi, Gondar-regio
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Fasil Ghebbi is gelegen in de nationale regionale staat Amhara, in de administratieve zone North Gondar van de Federale Democratische Republiek Ethiopië. De seriële eigenschap bestaat uit acht componenten. Binnen het Fasil Ghebbi-paleiscomplex bevinden zich:het kasteel van keizer Fasilidas, het kasteel van keizer Iyasu, de bibliotheek van Tzadich Yohannes; de kanselarij van Tzadich Yohannes; het kasteel van keizer David, het paleis van Mentuab en de feestzaal van keizer Bekaffa. De overige zeven onderdelen bevinden zich in en rond de stad Gondar:de Debre Berhan Selassie (klooster en kerk); het bad van Fasilidas; Kiddush Yohannes; Qusquam (klooster en kerk); Thermisch gebied; de Sosinios (ook bekend als Maryam Ghemb); de Gorgora (klooster en kerk) en het paleis van Guzara.
Tussen de dertiende en de zeventiende eeuw, Ethiopische heersers verplaatsten hun koninklijke kampen regelmatig. Koning Fasil (Fasilidas) vestigde zich in Gondar en vestigde het als een permanente hoofdstad in 1636. Vóór zijn verval in de late achttiende eeuw, het koninklijk hof had zich ontwikkeld van een kamp tot een versterkte compound genaamd Fasil Ghebbi, bestaande uit zes grote gebouwencomplexen en andere bijgebouwen, omgeven door een muur van 900 meter lang, met twaalf ingangen en drie bruggen.
De vestingstad fungeerde tot 1864 als het centrum van de Ethiopische regering. Het heeft een twintigtal paleizen, koninklijke gebouwen, hoog gedecoreerde kerken, kloosters en unieke openbare en particuliere gebouwen, getransformeerd door de barokke stijl die door de jezuïetenmissionarissen naar Gondar is gebracht. Het hoofdkasteel heeft enorme torens en opdoemende muren met kantelen, lijkt op een stuk middeleeuws Europa dat naar Ethiopië is overgebracht. Voorbij de grenzen van de stad in het noordwesten bij de rivier de Qaha, er is een twee verdiepingen tellend paviljoen van een badpaleis in verband met keizer Fasilidas. Het gebouw is een kantelenstructuur met twee verdiepingen, gelegen binnen en aan één kant van een rechthoekige plas water die werd aangevoerd door een kanaal van de nabijgelegen rivier. Het badpaviljoen zelf staat op pierbogen, en bevat verschillende kamers die bereikbaar zijn via een stenen brug, waarvan een deel ter verdediging kan worden aangevoerd. Latere heersers, zoals Iyasu de Grote, verder bouwen, het verbeteren van de technieken en de bouwstijl en uitgebreid naar de heuvels ten noordwesten van het stadscentrum, in het gebied dat bekend staat als Qusquam.
Fasil Ghebbi en de andere overblijfselen in de stad Gondar tonen een opmerkelijke interface tussen interne en externe culturen, met culturele elementen die verband houden met de Ethiopische Orthodoxe Kerk, Ethiopische joden en moslims. Deze relatie wordt niet alleen uitgedrukt door de architectuur van de sites, maar ook door het handwerk, schilderen, literatuur en muziek die bloeide in de zeventiende en achttiende eeuw.
Na het verval in de 19e eeuw, de stad Gondar bleef een belangrijk handels- en transportknooppunt voor het noordwesten van Ethiopië. Sommige monumenten hebben nog steeds hun oorspronkelijke spirituele functie en het omringende landschap is van groot cultureel belang voor de lokale bewoners.
Criterium (ii):De kenmerken van de stijl van "de Gondarische periode" verschenen vanaf het begin van de 17e eeuw in de hoofdstad, Gondar, en heeft de ontwikkeling van de Ethiopische architectuur gedurende meer dan 200 jaar aanzienlijk beïnvloed.
Criterium (iii):Fasil Ghebbi, Qusquam en andere sites getuigen van het moderne tijdperk van de Ethiopische beschaving in de hooglanden, ten noorden van het Tana-meer, van de 16e tot 18e eeuw.
Integriteit
De kaarten voor alle componenten van het seriële eigendom moeten nog worden opgesteld en de grenzen voor het eigendom en de bufferzones moeten nog worden afgebakend. Echter, een aantal van de onderdelensites, waaronder Fasil Ghebbi, zijn ommuurd en deze zorgen voor natuurlijke grenzen. Deze omsloten terreinen behouden alle belangrijke kenmerken die de Buitengewone Universele Waarde van het vastgoed onderbouwen.
Hoewel er algemene vervalcondities zijn, verband houden met zowel natuurlijke als culturele factoren, inclusief gebrek aan onderhoud en ontoereikende eerdere interventies, de onderdelen van het onroerend goed behouden nog steeds de nodige integriteitsvoorwaarden.
Er is nog steeds een duurzaam programma voor instandhouding en onderhoud nodig om de omstandigheden van het totale eigendom te verbeteren en verdere erosie van de integriteit van het eigendom te voorkomen. Aanvullend, middelen om de bestaande conflicten aan te pakken om het behoud van de historische waarde van het onroerend goed in evenwicht te brengen met de noodzaak om de traditionele liturgische functies te verbeteren, moeten nog worden geïmplementeerd. Definitie en handhaving van regelgevende maatregelen voor het beheer van de bufferzones zijn ook nodig om de instellingen van de samenstellende delen van het onroerend goed te behouden.
authenticiteit
De meeste monumenten hebben hun authenticiteit behouden en verkeren in een over het algemeen goede staat van instandhouding. Maar, ongepaste instandhoudingsinterventies, uitgevoerd tussen 1930 en 1936, het gebruik van cement en gewapend beton veroorzaakte schade aan de originele materialen en tastte de authenticiteit van de tussengekomen componenten aan. De situatie werd gedeeltelijk omgekeerd met de restauratiewerken die in de jaren zeventig door UNESCO werden uitgevoerd, die het cement- en betonwerk verving door de originele mengsels van kalkmortel en met daaropvolgende grote conserveringsprogramma's die sinds 1990 zijn geïmplementeerd. Momenteel proberen de conserveringsactiviteiten van het pand de eerdere effecten ongedaan te maken om de authenticiteit van het pand te behouden en zich te concentreren op het gebruik van originele technieken en materialen. Om toekomstige effecten te voorkomen, op de authenticiteit van de onderdelen van het onroerend goed, richtlijnen en interventies voor historische gebouwen moeten worden gedefinieerd en gehandhaafd door middel van een duurzaam actieplan voor behoud en onderhoud.
Beschermings- en beheervereisten
Ethiopische wet 1958 (EG) 'Antiquities Administration' biedt de nationale wettelijke achtergrond voor de bescherming en het behoud van het Ethiopische culturele erfgoed. Er is geen speciaal wettelijk kader voorzien om Fasil Ghebbi en de andere onderdelen van het onroerend goed te beschermen, behalve de algemene wet, Proclamatie nr. 209/2000, de herziene proclamatie voor Onderzoek en Behoud van Cultureel Erfgoed, waarin ook ARCCH wordt aangewezen als de bevoegde instelling.
ARCCH en de regionale en zonale cultuur, Bureaus voor Toerisme en Informatie zijn verantwoordelijk voor het beheer. Monumenten die worden gebruikt voor religieuze diensten vallen onder de directe verantwoordelijkheid van de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk. Bijgevolg, het beheer van het onroerend goed valt op alle drie niveaus - het onroerend goed, de regio, en de centrale administratie, hoewel het dagelijkse beheer de verantwoordelijkheid van het onroerend goed op lokaal niveau is. De Amhara National Regional State is verantwoordelijk voor het terugkerende budget dat naar salarissen en reguliere uitgaven gaat. Het ARCCH is verantwoordelijk voor het kapitaalbudget dat bestemd is voor ontwikkelingswerken zoals restauratie en conservering. Extra inkomstenbronnen zijn afkomstig van toeristenbelastingen en deze gaan naar de schatkist van de overheid en de Ethiopisch-orthodoxe kerk.
Ondanks het bestaan van deze regelingen, een efficiëntere besluitvormingsstructuur nodig is, met duidelijk omschreven rollen en verantwoordelijkheden bij de nationale, regionaal en lokaal niveau, evenals met gevestigde mechanismen om de betrokkenheid van belanghebbenden bij het definiëren en uitvoeren van acties gericht op het beheer te bevorderen, behoud, bescherming en gebruik van de samenstellende delen van het onroerend goed. De herziene structuur moet volledig worden ondersteund door wettelijke bepalingen om te zorgen voor voldoende financiële en personele middelen voor een efficiënte en duurzame werking, met inbegrip van overwegingen voor multilaterale en bilaterale samenwerkingsprojecten.
Het beheersysteem moet duidelijk worden vastgelegd in een passend beheersplan voor het seriële eigendom, met inbegrip van de bepaling van beleid om een geïntegreerde duurzame ontwikkeling en een adequaat gebruik van het vastgoed tot stand te brengen. Het beheersplan moet worden gearticuleerd met andere planningsinstrumenten, zoals het Masterplan van Gondar, om het behoud van de attributen die de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in stand houden te verzekeren. Geïntegreerde jaarplannen moeten ook op een duurzame manier worden uitgevoerd om te voorzien in de hangende behoeften aan inventaris, archeologisch onderzoek, behoud, herstel en interpretatie.
