Bwindi ondoordringbaar nationaal park
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Bwindi ondoordringbaar nationaal park, beslaat 32, 092 ha, is een van de grootste gebieden in Oost-Afrika met nog steeds Afromontaan laaglandbos dat zich uitstrekt tot ver binnen de bergbosgordel. Gelegen aan de oostelijke rand van de Albertine Rift Valley en vermoedelijk een Pleistoceen refugium, het pand is een hotspot voor biodiversiteit met mogelijk het grootste aantal boomsoorten vanwege de hoogte in Oost-Afrika. Het is ook gastheer voor een rijke fauna, waaronder een aantal endemische vlinders en een van de rijkste zoogdierassemblages in Afrika. De thuisbasis van bijna de helft van 's werelds berggorillapopulatie, het pand vertegenwoordigt een frontlinie van instandhouding als een geïsoleerd bos van uitzonderlijke biologische rijkdom, omringd door een agrarisch landschap dat een van de hoogste landelijke bevolkingsdichtheid in tropisch Afrika ondersteunt. De voordelen voor de gemeenschap die voortvloeien uit de berggorilla en ander ecotoerisme kunnen de enige hoop zijn voor het toekomstige behoud van deze unieke plek.
Criterium (vii): Als een belangrijke locatie voor biodiversiteit op het continent, de soortenrijkdom die op deze plek voorkomt, ook erkend onder de criteria (x) hieronder, kan worden beschouwd als een overtreffend natuurverschijnsel.
Criterium (x):Vanwege de diverse habitats variërend van 1, 160 tot 2, 706 m hoogte, locatie op de kruising van de Albertine, Congobekken en ecologische zones in Oost-Afrika, en waarschijnlijke rol als Pleistoceen refugium, Bwindi is het belangrijkste gebied in Oeganda voor soorten vanwege een uitzonderlijke diversiteit die veel endemische Albertine Rift omvat. Men denkt dat dit bos slechts een overblijfsel is van een zeer groot bos dat ooit een groot deel van West-Oeganda bedekte, Rwanda, Burundi en het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC). Het landgoed heeft de grootste diversiteit aan boomsoorten (meer dan 200 soorten, waaronder 10 endemische soorten) en varens (ongeveer 104 soorten) in Oost-Afrika, en misschien wel het belangrijkste bos in Afrika voor bergwoudvlinders met 202 soorten (84% van het totaal van het land), waaronder acht endemische Albertine. Het bos is van groot belang als thuis voor bijna de helft van de populatie (ongeveer 340) van de ernstig bedreigde berggorilla. Met meer dan 347 soorten bosvogels geregistreerd in het park, ten minste 70 van de 78 vogelsoorten uit bergbossen die voorkomen in de Albertine Rift-regio zijn te vinden in het bos, en 22 van de 36 endemische soorten. Algemeen, Bwindi herbergt tal van wereldwijd bedreigde soorten, waaronder bekende zoogdieren zoals berggorilla's, chimpansee, de aap van l'Hoest en de Afrikaanse olifant; vogels zoals de Afrikaanse groene breedbek, De moeraszanger van Grauer, Turner's Eremomela, Chapins vliegenvanger en Shelleys karmozijnrode vleugel; en vlinders zoals Afrikaanse gigantische zwaluwstaart en crèmekleurige zwaluwstaart. Integriteit
Het pand is een oase van bos gelegen in een van de meest dichtbevolkte landelijke gebieden van het land met meer dan 350 mensen per vierkante km. Dit betekent dat er geen mogelijkheid is voor een bufferzone aan de bosrand, afgezien van een buffer van 4 km 2 die werd geschonken door gemeenschappen aan de zuidkant van het park om de site te beschermen. Erkend wordt dat het terrein verkleind is en geen ideale grensconfiguratie heeft, omdat de grensoppervlakteverhouding hoog is en het contactgebied park/mensen intensief beheer vereist. Er zijn verschillende smalle corridors tussen sectoren die moeilijkheden zullen veroorzaken voor het verkeer van dieren in het wild. Door menselijke verstoring en het opruimen van vegetatie kan er weinig worden gedaan om het gebied rond deze vernauwingen uit te breiden.
De parkgrens is duidelijk afgebakend met geplante bomen en betonnen pilaren als markeringen langs gebieden waar rivieren de grens niet vormen. Deze duidelijke grenslijn heeft de aantasting door de lokale gemeenschappen grotendeels gestopt, hoewel met een toenemende bevolking, aantasting van de landbouw zal een potentiële bedreiging blijven. Echter, gemeenschapsparticipatieprogramma's hebben de naburige gemeenschappen in staat gesteld om verschillende voordelen te halen uit ecotoerisme en gereguleerd gebruik van plantaardige hulpbronnen, wat aanzienlijk bijdraagt aan het verbeteren van hun levensonderhoud. Er zijn geen andere commerciële activiteiten in het pand dan ecotoerisme. Bwindi deelt een gemeenschappelijke grens met het kleine (ca. 900 ha) beschermde Sarambwe-bos in de DRC, waar de gorilla's en andere soorten soms binnenkomen. Dit biedt een kans voor populatieverspreiding en gene flow, en een weg voor internationale samenwerking bij het behoud van de endemische en bedreigde flora en fauna in de regio. Beveiligings- en beheervereisten
Beheerd door Uganda Wildlife Authority (UWA, UWA heeft de Uganda National Parks (UNP) vervangen die op het moment van aanwijzing de beheersautoriteit van het onroerend goed waren), Bwindi wordt beschermd door de bepalingen van verschillende nationale wetten (The Constitution (1995), Uganda Wildlife Act Cap 200 van 2000, Nationale Omgevingswet (2000), Wet op de lokale overheid (1997), De Grondwet (1998), de Forest and Tree Planting Act 2003 en het Uganda Wildlife Policy (1999). Al deze hierboven genoemde wetten waren niet van kracht tegen de tijd dat het pand werd ingeschreven als Werelderfgoed. Echter, de wet op de nationale parken van Oeganda (1952), en de Game Act waren al van kracht om de oprichting ervan te ondersteunen) en internationale conventies (Convention of Biological Diversity 1992 (CBD), Verdrag inzake de internationale handel in bedreigde diersoorten (CITES), de Ramsar-conventie 1971 en de Werelderfgoedconventie 1972). De site heeft een goedgekeurd beheerplan en wordt zeer gerespecteerd en ondersteund door de lokale gemeenschappen als een beschermd gebied. Het pand krijgt aanzienlijke steun van een aantal lokale en internationale NGO's. Het Park heeft een permanent onderzoeksinstituut op het terrein dat zich bezighoudt met onderzoek en continue monitoring van de integriteit van het terrein. Deze factoren en sterke politieke steun bieden een garantie voor de bescherming en het behoud van het onroerend goed op lange termijn. Het management van de site heeft programma's voor ecotoerisme ontwikkeld die het levensonderhoud van de gemeenschap ondersteunen, een belangrijke reden voor steun van de gemeenschap. Het park is een model voor de integratie van duurzaam beheer van hulpbronnen in het land en mogelijk in de Oost-Afrikaanse regio. Echter, gezien de nieuwe tendens om baby's en chimpansees van berggorilla's te verhandelen, bestaat er op de lange termijn nog steeds een sterke behoefte aan betere bescherming van primaten. Omdat de berggorilla zo nauw verwant is aan mensen, het wordt ook bedreigd door overdracht van menselijke ziekten als gevolg van toeristische activiteiten. UWA houdt deze bedreigingen nauwlettend in de gaten en werkt samen met belanghebbenden en NGO's om deze bedreigingen te verminderen. Voortdurende verbetering van de instandhouding is vereist bij wetshandhaving en monitoring.
