Abdij van St. Gall
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De abdij van St. Gall is gelegen in de stad St. Gall in het noordoosten van Zwitserland, en dankt zijn huidige uiterlijk grotendeels aan de bouwcampagnes van de 18e eeuw. Het is een indrukwekkend architectonisch ensemble bestaande uit verschillende gebouwen die gegroepeerd zijn rond het centrale plein van de abdij:de westkant omvat de oude abdijkerk (de huidige kathedraal), geflankeerd door twee torens en het oude klooster, waarin tegenwoordig de abbatial Library is gevestigd; aan de oostzijde ligt de “Neue Pfalz”, de huidige zetel van de kantonautoriteiten. Het noordelijke deel van het plein bestaat uit gebouwen uit de 19e eeuw:het oude arsenaal, de Kinder- en Beschermengelkapel en de voormalige katholieke school.
De abdij van St. Gall is een uitstekend voorbeeld van een groot Karolingisch klooster en was, sinds de 8e eeuw tot de secularisatie in 1805, een van de belangrijkste culturele centra van Europa. Het vertegenwoordigt 1200 jaar geschiedenis van monastieke architectuur en is een typisch en opmerkelijk ensemble van een groot benedictijnenklooster. Bijna alle belangrijke architecturale periodes, van de hoge middeleeuwen tot het historisme, voorbeeldig weergegeven. Ondanks de diversiteit aan stijlen, het klooster ensemble geeft de indruk van algehele eenheid, begrensd in het noorden en in het westen door gebouwen van de stad St. Gall die, voor het grootste gedeelte, intact.
De hoogbarokke bibliotheek vertegenwoordigt een van de mooiste voorbeelden van zijn tijd, en de huidige kathedraal is een van de laatste monumentale bouwwerken van barokke abdijkerken in het Westen. Naast de architectonische inhoud, de onschatbare culturele waarden die in de abdij worden bewaard, zijn van uitzonderlijk belang, met name:de Ierse manuscripten van de 7e en 8e eeuw, de verluchte manuscripten van de St. Gallische School van de 9e en 11e eeuw, documenten met betrekking tot de geschiedenis van de oorsprong van Alemannisch Zwitserland, evenals de lay-out van het klooster tijdens de Karolingische tijd (het enige overgebleven manuscript van die tijd wereldwijd, in originele staat bewaard, die een concept van monastieke organisatie van de benedictijnse orde vertegenwoordigen).
Criterium (ii):De abdij van Gozbert (816-837) oefende een grote invloed uit op de ontwikkeling van de monastieke architectuur na het concilie van Aix-la-Chapelle, zoals blijkt uit het beroemde plan van St. Gall uit de 9e eeuw, dat architectonische tekeningen van 341 inscripties op perkament omvat die kunnen worden gezien als de ideale lay-out voor een benedictijnenabdij.
Criterium (iv):De abdij van St. Gall kan worden beschouwd als een typisch voorbeeld van een groot benedictijns klooster, centrum van kunst en kennis, met zijn rijke bibliotheek en scriptorium. De opeenvolgende herstructureringen van de kloosterruimte getuigen, in hun diversiteit, tot een doorlopende religieuze en culturele functie.
Integriteit
Het pand omvat het volledige kloosterensemble met de archieven van de abdij en de Abbatial Library en alle herstructureringsontwikkelingen gedurende meer dan 1200 jaar, en behoudt bijgevolg alle noodzakelijke elementen om zijn Uitzonderlijke Universele Waarde tot uitdrukking te brengen.
authenticiteit
Het pand weerspiegelt een architecturale ontwikkeling van verschillende eeuwen, en getuigt van goed bewaard gebleven materiaal en originele substantie, met een voortdurende religieuze, culturele en publieke functie.
Beveiligings- en beheervereisten
federaal, kantonnale en gemeentelijke wetten beschermen de abdij van St. Gall. Federale bescherming is ingeschreven in het kadaster van de bevoegde autoriteiten van de Confederatie, en goedkeuring moet worden verleend voor alle geplande werken in de omtrek van het onroerend goed. De kantonnale bouwwet van 1972 vermeldt de elementen van de abdij als monumenten waarvan de instandhouding van algemeen belang is. Het bouwbesluit 2000-2005 voor de stad St. Gall bepaalt dat alle elementen van de site behouden moeten blijven (sloopverbod, bescherming van de historische substantie en het karakter van het gebouwde gebouw). De bescherming van archeologische vondsten is geregeld in de kantonnale wetgeving:geen enkel archeologisch object mag buiten het kanton worden vernietigd of geëxporteerd zonder toestemming van de kantonnale autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor archeologie. Met het oog op de verbetering van de conservering van sommige voorwerpen en handschriften, de beperkingen in verband met de omgeving zijn verminderd door de beperking van het verkeer in de directe omgeving, het deponeren van manuscripten in een ruimte met gereguleerde temperatuur en door de continue monitoring van de klimatologische omstandigheden op de site.
Het beheer van het onroerend goed wordt gezamenlijk verzekerd door het kanton en de stad St. Gall, evenals de katholieke kerk die, voor het grootste gedeelte, zorgt voor de financiering ervan. In 2012, de belangrijkste stakeholders hebben een vereniging opgericht om de coördinatie van het beheer van het vastgoed te verbeteren en een beheersplan op te stellen. Het onroerend goed moet genieten van de versterkte bescherming volgens het Tweede Protocol bij het Verdrag van Den Haag van 1954, die de bepalingen inzake risicobeheer voor de instandhouding van de roerende en onroerende goederen zullen versterken.
