Kathedraal van Amiens






Uitstekende universele waarde

Korte beschrijving

Gelegen in de regio Hauts-de-France, in het departement van de Somme, De kathedraal van Amiens is een van de grootste kerken van Frankrijk en een van de meest complete 13e-eeuwse gotische kerken. De rigoureuze samenhang van zijn plan, met de perfecte symmetrie van het schip en koor aan weerszijden van het transept, de schoonheid van de drielaagse binnengevel, de gedurfde lichtheid van zijn structuur die een nieuwe fase markeert op weg naar de verovering van helderheid, de rijkdom van zijn gebeeldhouwde decoratie en zijn glas-in-lood maakt het een van de meest opmerkelijke voorbeelden van middeleeuwse architectuur.

De kathedraal van Amiens werd in minder dan een eeuw gebouwd met een hoge mate van continuïteit, de bouwmeesters verenigd door sterke banden (Robert de Luzarches (1220-1223), dan zijn assistent, Thomas de Cormont (1223-1228), dan zijn zoon, Renaud (1228-1288)). De eenheid van conceptie en realisatie getuigen in belangrijke mate van de waarden die verbonden zijn aan dit voorbeeld van een opmerkelijk geconserveerde gotische kathedraal.

Criterium (i):Kathedraal van Amiens, voornamelijk gebouwd tussen 1220 en 1288, is een meesterwerk van gotische architectuur vanwege de schoonheid van het interieur, zijn wonderbaarlijke gebeeldhouwde decoratie en zijn glas-in-lood.

Criterium (ii):De kathedraal van Amiens oefende een belangrijke invloed uit op de latere ontwikkeling van de gotische architectuur. Verschillende van de oplossingen die in Amiens werden behouden, luidden de komst in van de flamboyante stijl in monumentale architectuur en beeldhouwkunst.

Integriteit

Door de eeuwen heen, De kathedraal van Amiens heeft zijn architectonische expressie en zijn culturele functies behouden. De attributen die de buitengewone universele waarde uitdrukken, vertonen een opmerkelijke intactheid. Alle belangrijke architecturale elementen zijn opgenomen binnen de grenzen van het pand en bevinden zich in een goede staat van instandhouding.

authenticiteit

De kathedraal van Amiens bezit een uitstekende authenticiteit en illustreert duidelijk de stralende gotische stijl die de 13e eeuw kenmerkte. Talloze evolutieve episodes door de eeuwen heen hebben het gebouw gekenmerkt zonder zijn aard te veranderen. Van 1292 tot 1375, de kathedraal werd verrijkt met een reeks kapellen gebouwd tussen de steunberen van de zijbeuken. Met de spits gebouwd boven de transept kruising, het koorhek en de prachtige canonieke gebeeldhouwde houten kramen, de kathedraal veronderstelde, aan het einde van de middeleeuwen, de fysionomie waaronder het tegenwoordig bekend staat. Kleine restauraties tijdens de Renaissance en in de 18e eeuw, in het bijzonder in de kathedraal, verrijkte het decor en consolideerde het gebouw. In het geheel, de kathedraal werd gespaard van twee belangrijke afleveringen van vandalisme, de godsdienstoorlogen en de Franse Revolutie, praktisch geen schade aanrichten. Het werd in de 19e eeuw gerestaureerd door Eugène Viollet-le-Duc, opening van het koor met een ingrijpende restauratie waarbij alleen de "Galerie des Sonneurs" boven de façade betrokken is, het veranderen van de stijl en het aspect.

Het gebouw bleef grotendeels gespaard tijdens beide wereldoorlogen.

Beveiligings- en beheervereisten

De kathedraal van Amiens staat sinds 1862 volledig op de monumentenlijst. Alle bouwwerkzaamheden worden gecontroleerd door de staat (Ministerie van Cultuur) die de noodzakelijke conserveringswerkzaamheden financiert en uitvoert.

De kathedraal van Amiens is eigendom van de staat en wordt gedeeltelijk beheerd door het Centrum voor Nationale Monumenten (een openbaar lichaam onder het gezag van het Ministerie van Cultuur), de territoriale collectiviteit en de geestelijkheid. juridisch, het is van de katholieke leer.

Voor het pand is een beheerplan in voorbereiding. Het zal de rol aangeven van elk van de partners die betrokken zijn bij het beheer van het onroerend goed, de bescherming en de verbetering ervan (staat, Amiens stad, agglomeratie gemeenschap, geestelijkheid).

In 2007, bij de opstelling van het plaatselijke stedenbouwkundig plan, er werd een aangepaste beschermingsperimeter ingesteld in overeenstemming met de Erfgoedcode. Deze beschermende primer vormt de bufferzone van het pand.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur