Fossielensite Messel Pit






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

Messel Pit biedt de beste fossielensite die bijdraagt ​​aan het begrip van evolutie en vroegere omgevingen tijdens het paleogeen, een periode waarin de eerste moderne zoogdieren verschenen. Het pand bevat een gedetailleerd geologisch record uit het midden van het Eoceen, daterend van 47-48 miljoen jaar geleden. Het biedt unieke informatie over de vroege stadia van de evolutie van zoogdieren en is uitzonderlijk in de kwaliteit van bewaring, hoeveelheid en diversiteit van fossielen van meer dan 1000 soorten planten en dieren, variërend van volledig gearticuleerde skeletten tot veren, huid, haar en maaginhoud. Gelegen in de Duitse deelstaat Hessen, in dit gebied van slechts 42 ha ligt een rijke fossielhoudende bodem van olieschalie van ongeveer 190 m dik. Ontdekt door mijnbouwactiviteiten, het gebied is nu bewaard gebleven en is het onderwerp geweest van belangrijk paleontologisch onderzoek, die in grote mate heeft bijgedragen aan onze kennis van de evolutionaire geschiedenis. Belangrijke wetenschappelijke ontdekkingen zijn onder meer studies naar de evolutie van echolocatie in uitzonderlijk goed bewaarde fossiele vleermuizen en essentiële nieuwe gegevens over de evolutie van primaten, vogels en insecten.

Criterium (vii):Fossiele vindplaats Messel Pit wordt beschouwd als de beste vindplaats die bijdraagt ​​aan het begrip van het Eoceen, toen zoogdieren stevig verankerd raakten in alle belangrijke landecosystemen. De staat van bewaring van de fossielen is uitzonderlijk en maakt wetenschappelijk werk van hoge kwaliteit mogelijk.

Integriteit

Aangezien de Messel Pit de voormalige locatie is van een olieschaliemijn, het landoppervlak is aanzienlijk verstoord. Paradoxaal genoeg, als er geen mijn was geweest, de wetenschappelijke waarden van het onroerend goed zouden nooit zijn ontdekt. Toen de mijnbouw eind jaren zestig werd stopgezet, de site werd opengesteld voor particuliere prospectie en in 1971 zelfs voorgesteld als een vuilstortplaats, een dreiging die leidde tot meer wetenschappelijke prospectie en publieke bezorgdheid. Dit mondde uit in de aankoop van de put door de overheid en de volledige bescherming ervan als cultureel monument. De buitengewone staat van instandhouding van de fossielen van het pand, die de reconstructie van de morfologie van de bewaarde fauna en flora en die van hun omgeving mogelijk maakt, en de serieuze inzet van de regering voor het onderhoud op lange termijn als een site van wetenschappelijk belang, betekent dat volledig wordt voldaan aan de integriteitsvoorwaarden van het onroerend goed. Hoewel er veel materiaal van de locatie is gehaald - ongeveer 20 miljoen ton gesteente in een eeuw van mijnbouwactiviteiten - is het volume van fossielhoudende olieschaliesedimenten nog steeds enorm en verre van uitgeput.

Beveiligings- en beheervereisten

Het Land van Hessen is de juridische eigenaar van de Messel Fossil Pit. De olieschalie in de put is een historische minerale hulpbron, waardoor het onderdeel wordt van het cultureel erfgoed zoals gedefinieerd in de Hessische Heritage Protection Act. De activiteiten in de mijn worden geregeld door de Federale Mijnbouwwet. Het pand wordt gezamenlijk beheerd door middel van een overeenkomst tussen de overheid, de Senckenberg Society for Nature Research en de Messel Pit World Heritage Non-Profit Limited, een in 2003 opgerichte NGO, die als hoofdverantwoordelijkheid de presentatie van de site aan bezoekers heeft. Aandeelhouders van deze NGO zijn de deelstaat Hessen, de Senckenberg Vereniging voor Natuuronderzoek en de gemeente Messel. De Fossielensite Messel Pit wordt apart beheerd van de federale staatsbegroting.

Naar Duits recht, de Senckenberg Vereniging voor Natuuronderzoek is de exploitant van de mijn, die een overeenkomst heeft met de deelstaat Hessen voor de bescherming en het behoud van de Messelse Put. De exploitant is verantwoordelijk voor het belangrijkste exploitatieplan van de mijn, waaronder waterafvoer, helling versterking, beheer van oprukkende vegetatie, bescherming tegen indringers en beheer van de voormalige Noordoost-Dump, evenals voor het ondersteunen van wetenschappelijk onderzoek. Het terrein is omgeven door een omheining en er zijn controles op uitgravingen en verstoring van de olieschalie. Voor het pand zijn diverse ontwikkel- en landschapsplannen gemaakt, evenals een algemeen beheersplan. Er werd een bufferzone van 22,5 ha rond het onroerend goed gedefinieerd om de integriteit van het onroerend goed te versterken en de effectieve bescherming en het beheer ervan te ondersteunen. Een uitkijkplatform met uitzicht op de put, een bezoekersinformatiecentrum en een breed scala aan communicatieactiviteiten met betrekking tot het onroerend goed zijn aanwezig.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur