Wijnstreek Alto Douro






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

De rivier de Douro en zijn belangrijkste zijrivieren, de Varosa, Corgo, Tavora, Torto, en Pinhão, vormen de ruggengraat van het berglandschap, die wordt beschermd tegen de harde Atlantische wind door de bergen van Marão en Montemuro, is getransformeerd door steil glooiende terrasvormige wijngaarden die zo'n 24, 600 ha.

Wijn wordt al zo'n 2 jaar door traditionele landeigenaren in de regio Alto Douro geproduceerd, 000 jaar. Een wereldartikel, Port wijn, hier wordt een wijn geproduceerd van een sinds 1756 gedefinieerde en gereguleerde kwaliteit.

Door de eeuwen heen, rij op rij terrassen zijn gebouwd volgens verschillende technieken. De vroegste, werkzaam tijdens het pre-phylloxera-tijdperk (pre-1860), was die van de socalcos, smalle en onregelmatige terrassen ondersteund door muren van leisteen, die continu onderhoud vergen waarop slechts één of twee rijen wijnstokken kunnen worden geplant. De lange rijen van ononderbroken, regelmatig gevormde terrassen dateren uit het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw toen de Douro-wijngaarden werden herbouwd, na de phylloxera-aanval. De nieuwe terrassen veranderden het landschap, niet alleen vanwege de monumentale muren die werden gebouwd, maar ook vanwege het feit dat ze breder en licht glooiend waren om ervoor te zorgen dat de wijnstokken beter aan de zon zouden worden blootgesteld.

Langs de lagere oevers van de Douro of aan de randen van waterlopen op de hellingen staan ​​bosjes sinaasappelbomen, soms ommuurd. Het landschap is bedekt met kreupelhout en struikgewas en, hier en daar, een hakhout van bomen afgewisseld met wijngaarden. Water werd vroeger opgevangen in stroomgebieden langs stenen kanalen. Karakteristiek witte ommuurde dorpjes en casa's liggen meestal halverwege de valleien. Rond een vaak imposante 18e-eeuwse parochiekerk, rijen huizen die direct op de straat uitkomen en een web van smalle, bochtige wegen met enkele opmerkelijke voorbeelden van lokale architectuur. De Douro-quinta's zijn belangrijke bezienswaardigheden, gemakkelijk te herkennen aan de groepen boerderijgebouwen en wijnmakerijen rond het hoofdgebouw, met name in de Boven-Corgo en de Boven-Douro. Het landschap is bezaaid met kleine kapelletjes hoog op de heuvels of naast landhuizen.

De lange traditie heeft geleid tot een cultureel landschap van uitzonderlijke schoonheid dat tegelijkertijd een weerspiegeling is van zijn technologische, sociaal, en economische evolutie. Het visueel dramatische landschap wordt nog steeds winstgevend op traditionele manieren bewerkt door traditionele grondbezitters.

Criterium (iii) :De Alto Douro-regio produceert al bijna tweeduizend jaar wijn en het landschap is gevormd door menselijke activiteiten.

Criterium (iv):De componenten van het Alto Douro-landschap zijn representatief voor het volledige scala aan activiteiten in verband met wijnmaken - terrassen, quintas (wijnproducerende boerderijcomplexen), dorpen, kapellen, en wegen.

Criterium (v):Het culturele landschap van de Alto Douro is een uitstekend voorbeeld van een traditionele Europese wijnproducerende regio, als gevolg van de evolutie van deze menselijke activiteit in de tijd.

Sinds de 18e eeuw, zijn belangrijkste product, Port wijn, is wereldberoemd om zijn kwaliteit. Deze lange traditie van wijnbouw heeft een cultureel landschap van uitzonderlijke schoonheid voortgebracht dat de technologische, sociale en economische evolutie.

Integriteit

De grenzen omvatten volledig alle attributen van de Outstanding Universal Value.

Het culturele landschap van de wijnstreek Alto Douro is een uitstekend voorbeeld van de unieke relatie van de mens met de natuurlijke omgeving. De aard ervan wordt bepaald door verstandig beheer van beperkte land- en watervoorraden op extreem steile hellingen. Het is het resultaat van permanente en intense observatie, van lokale testen, en van de diepgaande kennis van hoe de cultuur van de wijnstok aan zulke uiterst ongunstige omstandigheden moet worden aangepast. Het landschap is een uitdrukking van de moed en vastberadenheid van mensen, van hun scherpzinnigheid en creatieve genialiteit in het begrijpen van de cyclus van het water en de materialen, en van hun intense, en bijna gepassioneerd, gehechtheid aan de wijnstok. De instelling, in het landschap van verschillende vormen van training van de wijnstokken, is een uitstekend voorbeeld van het menselijk vermogen om fysieke beperkingen te beheersen, hier is feitelijk de grond gecreëerd en een immense en uitgebreide constructie van ondersteunde socalcos gebouwd. Het is dit inzicht dat een veelheid aan anonieme kunstenaars in staat stelde een collectief werk van land art te creëren.

Dit landschap, echter, is een geheel en is voortdurend in ontwikkeling, nu met nieuwe terrasvormen die de beschikbaarheid van nieuwe technologie weerspiegelen. Het is een divers mozaïek van gewassen, bosjes, waterlopen, nederzettingen, en agrarische gebouwen, ingericht als quinta's (grote landgoederen) of casais (kleine grondbezit).

De algemene staat van bewaring van dit historische landschap is goed. Wijzigingen bestaan, maar ze lijken niet van voldoende belang om de integriteit ervan aan te tasten. Sommige terrassen hadden zwaar te lijden onder de stortregens in de tweede helft van januari 2001, en er zal een bijzondere inspanning nodig zijn om delen van wijngaarden weer in goede staat te herstellen.

authenticiteit

Instandhouding als een "erfgoedconcept" is in dit gebied tot voor kort nauwelijks uitgevoerd. Met alles ondergeschikt aan de wijnbouw, functionele behoefte heeft geleid tot onderhoud. Als resultaat, de staat van instandhouding van de wijnstreek Alto Douro, met name van de meeste steunmuren, is opmerkelijk goed, en duidelijk superieur aan die van de bufferzone. Daar, hoewel er een aanzienlijke hoeveelheid land met wijnstokken in quintas en casais en een aanzienlijk erfgoed in de volkstaal bestaat, vooral de nederzettingen hebben veel van hun oorspronkelijke karakter verloren.

Tegenwoordig behouden ze de actieve sociale rol van het landschap bij het bestendigen van een welvarende en duurzame economie. De populaire identificatie met de regio wordt versterkt door de congruentie tussen het huidige gebied en dat van de oorspronkelijke afbakening.

De wijnstreek Alto Douro heeft, en ongetwijfeld altijd gehad, een andere betekenis volgens het perspectief van elke belangengroep. Het wordt niet op dezelfde manier bekeken door de parochiaan die midden in de wijngaard woont die sinds zijn geboorte zijn horizon heeft gevormd en die zijn enige bron van inkomsten vormt, of door de man van de berg die zich de dagen herinnert waarop de roga vreugdevol de heuvels afdaalde naar de Terra Quente om een ​​paar weken voor de vintage te werken. De Douro behoort ook tot de kleine winkeliers en tussenpersonen in de regio, aan de eigenaren van de quinta's - zowel Portugees als buitenlands - die er op verschillende tijdstippen in het jaar verblijven, aan de verladers in de Douro en in Vila Nova de Gaia die zich bezighouden met de wijnhandel, en aan al die mensen in Portugal en over de hele wereld die hebben geleerd om elk groot moment in hun leven of in het lot van naties te vieren met een glas Port.

Toch is het door de mens gemaakte landschap met zoveel betekenissen daar zichtbaar, een reeks indrukwekkende uitzichten maar ook een serieus complexe machine, werkt nog steeds.

Beveiligings- en beheervereisten

De bestaande wettelijke bepalingen om de bescherming van het onroerend goed en zijn bufferzone te verzekeren, zijn voldoende.

Het beschermen en beheren van de wijnstreek Alto Douro (ADWR) is een vrij complexe taak gezien de omvang van het landgoed, de diversiteit van de betrokken entiteiten en het grote aantal eigenaren en belanghebbenden.

De regels voor bescherming en beheer die van toepassing zijn op de ADWR vloeien voort uit het Intergemeentelijk Ruimtelijk Plan voor de ADWR (IMSP-ADWR). Gemeenten, belanghebbenden en verschillende overheidsfunctionarissen hebben samengewerkt bij het beheer en de bescherming van de ADWR. De belangrijkste aandachtspunten bij de bescherming en het beheer van de ADWR hebben te maken met fysieke indicatoren zoals:behoud en herstel van leistenen muren en socalcos; adequate methoden voor het aanleggen van wijngaarden en andere culturen; het creëren van boomnetwerken voor het verdelen van wijngaardvelden en het creëren van doorgangen; het minimaliseren van visuele inbreuken; opnemen, en het beschermen van het erfgoed in de volkstaal; vergunningverlening voor nieuwe gebouwen; nederzettingen verbeteren; nieuwe wegennetwerken aan te leggen.

Er zijn verenigingen opgericht met als doel de bescherming en het beheer van het vastgoed te promoten en te sensibiliseren.

Kwetsbaarheden en uitdagingen op lange termijn hebben te maken met de toepassing van strategische en richtlijnregels uit de IMSP-ADWR, uitvoering van zijn actieplan, verspreiding van goede interventiepraktijken op wijngaarden, en liaison met alle betrokken partijen voor de uitvoering van het gemeenschappelijke doel van het beschermen en beheren van het landschap.

Het beheersplan (de IMSP-ADWR, goedgekeurd in 2003 – RCM n.º 150/2003) wordt herzien om het beter aan te passen aan de huidige behoeften en om het te koppelen aan gemeentelijke ontwikkelingsplannen en planningstools.

In 2006 werd een managementstructuur opgericht – de Douro-missie (Estrutura de Missão do Douro). De belangrijkste doelstellingen zijn de verbetering, behoud en bescherming van het landschap van de wijnstreek Alto Douro.

Zoals de ervaring heeft geleerd, is de grote bufferzone van 225 400 ha is moeilijk te beheren, er is behoefte aan het beheersplan om dit probleem aan te pakken.
Voor dit doeleinde, de Staat die Partij is heeft ingestemd met aanpassingen van de wetgeving om de bescherming en bevordering van het onroerend goed op te nemen in de taken en plichten van de Regionale Coördinatie- en Ontwikkelingscommissie van het Noorden, het voordragen als locatiemanager van de president van deze instelling, ondersteund door twee adviesorganen, de Permanente Coördinatiegroep en Raadgevend Comité en een operationeel technisch team, verantwoordelijk voor de uitvoering van het monitoringsplan, een ander belangrijk element van het managementsysteem.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur