Portugese stad Mazagan (El Jadida)

Uitstekende universele waarde

Korte synthese

De Portugese stad Mazagan (El Jadida), een van de eerste nederzettingen die door Portugese ontdekkingsreizigers in Afrika zijn aangelegd op de route naar India, getuigt bij uitstek van de uitwisseling van invloeden tussen Europese en Marokkaanse culturen van de 16e tot de 18e eeuw, die terug te vinden zijn in de architectuur, technologie en stedenbouw. Mazagan werd aan het begin van de 16e eeuw gebouwd als een versterkte kolonie aan de Atlantische kust. Gelegen 90 km ten zuiden van Casablanca, het domineert een natuurlijke baai van grote schoonheid. De broers Francisco en Diogo de Arruda bouwden de eerste citadel in 1514. In 1541-1548, volgens de plannen van de Italiaanse architect Benedetto da Ravenna, Joao Ribeiro en Juan Castillo vergrootten de citadel en transformeerden het in een stervormig fort.

Het fort Mazagan met zijn gracht en hellende wallen is een van de eerste getuigenissen in de Lusitaanse periode van de toepassing door Portugese technologie van nieuwe architecturale concepten van de Renaissance aangepast aan de komst van het vuurwapen. Complete en unieke getuige in Marokko van de komst van deze nieuwe stijl, Mazagan is beter bewaard gebleven dan andere Portugese vestingwerken in Marokko; de meeste andere Portugese handelsposten in de wereld hebben veel veranderingen ondergaan.

Na het vertrek van de Portugezen in 1769 en het daaruit voortvloeiende verlaten van de stad, het fort werd in het midden van de 19e eeuw gerehabiliteerd en kreeg de naam El Jadida (The New), en werd een commercieel centrum en een multiculturele samenleving, moslims omarmen, Joden en christenen.

De vorm en de indeling van het fort zijn goed bewaard gebleven en vormen een uitstekend voorbeeld van deze categorie constructie. Het historische weefsel in het fort weerspiegelt de verschillende veranderingen en invloeden door de eeuwen heen. De bestaande monumenten uit de Portugese periode zijn:de wallen en hun bastions, de stortbak, een uitstekend voorbeeld van dit type constructie, en de katholieke kerk van de Assumptie, laatgotische stijl, de Manoëline-stijl aan het begin van de 16e eeuw.

Criterium (ii):De Portugese stad Mazagan is een uitstekend voorbeeld van de uitwisseling van invloeden tussen de Europese en Marokkaanse culturen van de 16e tot 18e eeuw, en een van de allereerste nederzettingen van Portugese ontdekkingsreizigers in West-Afrika op de route naar India. Deze invloeden zijn duidelijk terug te vinden in de architectuur, technologie en stadsplanning van de stad.

Criterium (iv):De versterkte Portugese stad Mazagan is een uitstekend voorbeeld en een van de eerste, die de nieuwe ontwerpconcepten van de renaissanceperiode vertegenwoordigen, geïntegreerd met Portugese bouwtechnieken. Een van de meest opmerkelijke constructies van de Portugese periode zijn de stortbak en de kerk van de Assumptie, gebouwd in de Manoëline-stijl aan het begin van de 16e eeuw.

Integriteit (2009)

De grenzen van de bufferzone en de beschermingszone van de Portugese stad Mazagan, zoals beschreven in de documenten die zijn ingediend bij het Werelderfgoedcomité, bieden alle noodzakelijke elementen voor haar integriteit. De Portugese vestingwerken van Mazagan, gebouwd in twee fasen (1510-1514 en 1541-1548), zijn indrukwekkend door hun monumentaliteit en hun stijlen. Ze hebben hun oorspronkelijke structuur en architecturale harmonie tot op de dag van vandaag behouden. De emblematische monumenten (wallen, bastions, stortbak, en kerken) zijn goed bewaard gebleven.

De contouren van de stad die de uitzichten boven het havengebied domineren, is een essentieel kenmerk dat behouden moet blijven. De stedelijke zone rond de oude stad Mazagan moet nauwlettend in de gaten worden gehouden om eventuele veranderingen of nieuwbouw te controleren.

Authenticiteit (2009)

Altijd bewoond, de stad presenteert alle authenticiteitsvoorwaarden die haar inschrijving op de Werelderfgoedlijst hebben gerechtvaardigd. Veel monumenten zijn gerestaureerd, waardoor ze een nieuwe, compatibele functie hebben gekregen in de geest van het geïntegreerde beschermingsprogramma van het ministerie van Cultuur, de Provincie en het Stedelijk Agentschap. De bevolking van de stad is volledig betrokken en betrokken bij het behoud en de presentatie van deze belangrijke Marokko-Portugese historische plaats, zich ervan bewust dat dit erfgoed de hele mensheid toebehoort.

Beschermings- en beheersvereisten (2009)

De beschermingsmaatregelen hebben in wezen betrekking op de verschillende wetten voor het op de lijst plaatsen van historische monumenten en sites, in het bijzonder Wet 22-80 (1981) voor het behoud van Marokkaans erfgoed. Het gebied van de oude greppel van de vestingwerken, vandaag ingevuld, is uitgeroepen tot een 50 meter brede niet-aedificandi-zone. Sinds de inschrijving in 2004, de specificaties voor architectuurvoorschriften werden aangenomen om de reeds bestaande wetgeving te versterken. De stad heeft genoten van een regelmatig programma van restauratiewerkzaamheden. In oktober 2008 zijn de ontwikkelingswerkzaamheden gestart voor de presentatie van de haven en de verbetering van de zichtbaarheid van de vesting, bevrijd de oostkant van de vestingwerken en leg de sloten bloot. Het Marokko-Lusitanian Heritage Centre for Study and Research (CERPML), de belangrijkste instelling die verantwoordelijk is voor het beheer van het onroerend goed, is reeds begonnen met de ontwikkeling van een beheersplan en de oprichting van een beheerscomité in overleg met haar partners.

Het behoud van de visuele integriteit met betrekking tot de stedelijke zone van El Jadida en de harmonieuze relatie tussen de Portugese stad en de moderne stad eromheen zijn een constante zorg die controle vereist van de hoogte van constructies, zowel binnen als buiten de bufferzone.

Medina van Essaouira (voorheen Mogador) Rabat, Moderne hoofdstad en historische stad:een gedeeld erfgoed