Laatbarokke steden van de Val di Noto (Zuidoost-Sicilië)
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De laatbarokke steden van de Val di Noto bestaan uit onderdelen van acht steden in het zuidoosten van Sicilië (Caltagirone, Militello Val di Catania, Catanië, Modica, niet, Palazzolo Acreide, Ragusa en Scicli). Deze historische centra en stedelijke omgevingen weerspiegelen de grote, post-seismische wederopbouw prestatie van de decennia na de catastrofale aardbeving van 1693, die steden in het zuidoosten van Sicilië verwoestten. De wederopbouw, restauratie en wederopbouw van deze gemeenschappen resulteerde in de oprichting van een uitzonderlijke groep steden, ze weerspiegelen allemaal de laatbarokke architectuur van de 17e eeuw in al zijn vormen en toepassingen.
De acht onderdelen van het pand verschillen in grootte en vertegenwoordigen een scala aan antwoorden op de verbouwingsbehoeften. Ze omvatten de hele oude binnenstad van Caltagirone, Noto en Ragusa; specifieke stedelijke gebieden van Catania en Scicli; en geïsoleerde monumenten in de historische stadscentra van Modica, Palazzolo Acreide en Militello Val di Catania. Catania werd herbouwd op de plaats van de oorspronkelijke stad, terwijl anderen, zoals Noto, werden herbouwd op nieuwe sites. Bij Ragusa en Palazzolo Acreide, nieuwe stedelijke centra werden gecreëerd naast de oude. De centra van Scicli en Modica werden verplaatst en herbouwd in aangrenzende gebieden die al gedeeltelijk verstedelijkt waren, en Caltagirone werd eenvoudig gerepareerd.
De steden vertonen een overvloed aan laatbarokke kunst en architectuur van hoge kwaliteit en van een opmerkelijke homogeniteit als gevolg van de omstandigheden van de tijd, plaats, en sociale context waarin ze zijn gemaakt. Echter, ze vertonen ook onderscheidende innovaties in de stedenbouw en stedelijke wederopbouw. Het pand vertegenwoordigt ook een aanzienlijke collectieve onderneming als reactie op een catastrofale seismische gebeurtenis.
Criterium (i):De laatbarokke steden van de Val di Noto in het zuidoosten van Sicilië zijn een uitstekende getuigenis van het uitbundige genie van de laatbarokke kunst en architectuur.
Criterium (ii):De laatbarokke steden van de Val di Noto vertegenwoordigen het hoogtepunt en de uiteindelijke bloei van de barokke kunst in Europa.
Criterium (iv):De uitzonderlijke kwaliteit van de laatbarokke kunst en architectuur in de Val di Noto ligt in de geografische en chronologische homogeniteit, en is het resultaat van de aardbeving van 1693 in deze regio.
Criterium (v):De acht laatbarokke steden van de Val di Noto in het zuidoosten van Sicilië zijn kenmerkend voor het nederzettingspatroon en de stedelijke vorm van deze regio, permanent gevaar lopen door aardbevingen en uitbarstingen van de Etna.
Integriteit
Het eigendom omvat alle attributen die nodig zijn om zijn uitzonderlijke universele waarde tot uitdrukking te brengen, omdat het de meest representatieve centra van de late barok in de Val di Noto omvat. De acht componenten van het pand weerspiegelen het scala aan architecturale en stedenbouwkundige ontwikkelingen als gevolg van de post-seismische reconstructie in de Val di Noto na de aardbeving van 1693. Deze aardbeving creëerde een kans voor een enorme artistieke, architectonisch, en anti-seismische vernieuwing van de steden. De centra behouden hun woonfunctie, samen met een levendige samenleving van bewoners.
authenticiteit
De acht componenten van het pand blijven met opmerkelijke homogeniteit de laatbarokke kunst en architecturale stijl van Zuidoost-Sicilië demonstreren in individuele gebouwen en stadsplanning. Vooral, de bijna volledig bewaarde stadsplattegronden, die slechts weinig veranderingen hebben gezien, verschillende reacties te uiten op de verwoesting die door de aardbeving is aangericht.
Hoewel het pand voldoet aan de eisen van authenticiteit, het is aangetast door verdere seismische activiteit en langdurige degradatie, en een groot aantal gebouwen en monumentale complexen vergen ingrijpende restauratie, consolidatie, en onderhoudsinterventies.
Beveiligings- en beheervereisten
Het merendeel van de woningen in alle acht componenten is in particulier bezit. Andere eigendommen zijn eigendom van de kerk, de Italiaanse staat en lokale overheidsinstanties. De regionale provincies van Catania, Ragusa, en Syracuse, evenals de gemeenten van de acht steden zijn verantwoordelijk voor het beheer van het stedenbouwkundig en architectonisch erfgoed op hun respectieve grondgebied. De acht steden worden in de respectievelijke stadsplattegronden geïdentificeerd als homogene territoriale zones of historische centra, waar het bestaande stedelijke en architecturale erfgoed alleen kan worden onderworpen aan rehabilitatie- en onderhoudswerken die de historische en culturele roeping van elke stad volledig respecteren.
De belangrijkste wettelijke beschermings- en instandhoudingsmaatregelen worden bepaald door de nationale en regionale wetgeving ter bescherming van de artistieke, monumentaal, landschap, naturalistisch, seismisch, hydrogeologisch en bosbouwerfgoed, in het bijzonder door Handelingen 1089/39, 1497/39, 64/74, 431/85, en regionale wetten 61/81 en 15/91. Talrijke gebouwen (109) die binnen de kernzones vallen, zijn gebonden aan de DL 42/2004 (overeenkomstig wet 1089/39) vanwege historische monumenten. De historische steden Ragusa Iblea en Noto en Modica, Scicli, Palazzolo Acreide zijn onderworpen aan landschapsbescherming (volgens wet 1497/39). Alle goederen die vallen binnen stedelijke gebieden geclassificeerd als Zone A (historisch centrum) uit de algemene bestemmingsplannen en toepasselijke stedenbouwkundige wetgeving, worden geregeld door nationale en regionale wetten. De oude stad Ragusa Ibla profiteert ook van een gedetailleerd plan en een speciale wet (L.R. 61/81) die herstel bevordert voor de restauratie van openbare en particuliere gebouwen. Alle werkzaamheden aan het terrein moeten vooraf worden goedgekeurd door de plaatselijke hoofdinspecteurs en het gemeentebestuur. De normen die de site beschermen, worden bepaald door staatswetten (wetsbesluit 22 januari 2004, Code voor cultureel erfgoed en landschap), evenals regionale en gemeentelijke wetten.
Op het moment van inschrijving, Voor de afstemming van het beheer van de acht onderdelen van het vastgoed is een Beheerplan opgesteld. De Managementstructuur wordt regelmatig herzien.
