Bisschoppelijke stad Albi






Uitstekende universele waarde

Korte synthese

De bisschoppelijke stad Albi presenteert een compleet gebouwd ensemble dat representatief is voor een type stedelijke ontwikkeling in Europa van de middeleeuwen tot heden. De monumentale en stedelijke elementen zijn complementair en goed bewaard gebleven, in subtiele harmonie van tinten en uitstraling dankzij het gebruik van lokaal gebakken baksteen. Het getuigt van een programma dat zowel defensief als spiritueel was, en die werd uitgevoerd door de rooms-katholieke bisschoppen na de onderdrukking van de ketterij van de Albigenzen of Katharen in de 13e eeuw. De kathedraal van Sainte-Cécile is het meest opmerkelijke monumentale symbool, in een gotische bouwstijl die uniek is voor Zuid-Frankrijk, waarop systematische interne geschilderde decoratie, een koor, en laatgotische beeldhouwwerken werden in de 15e en 16e eeuw toegevoegd. Eindelijk, de uitzonderlijke waarde van de stad wordt uitgedrukt door een middeleeuws stadslandschap dat zowel goed bewaard is gebleven als uiterst authentiek.

Criterium (iv):De historische stad Albi presenteert een uitstekend middeleeuws architectonisch en stedelijk ensemble. Het is homogeen en komt tot uiting in een hoogwaardig stedelijk landschap met een hoge visuele samenhang door het veralgemeende en duurzame gebruik van lokaal gebakken baksteen. De kathedraal Sainte-Cécile is een uitzonderlijk architectonisch en decoratief voorbeeld van de aanpassing van de gotische stijl aan de context van Zuid-Frankrijk.

Criterium (v):De stedelijke site van Albi heeft zich in de loop der eeuwen geleidelijk ontwikkeld, en met name uit de Middeleeuwen. De gebeurtenissen van de kruistocht tegen de Albigenzen veranderden het in een symbolische bisschoppelijke stad, gestructureerd rond zijn kathedraal en zijn bisschoppelijk fort-paleis. Dit is een van de zeldzame voorbeelden van ensembles van deze soort die in zo'n hoge mate compleet en goed bewaard zijn gebleven. Het drukt op een zeer uitgebreide manier een type stedelijke nederzetting uit dat kenmerkend was voor het Europa van de middeleeuwen en de Renaissance.

Integriteit en authenticiteit

Alle oude architectonische elementen zijn opgenomen in de genomineerde historische zone, die precies overeenkomt met de Renaissance grenzen van de stad. Eventuele uitzonderingen op dit integriteitsniveau zijn vooral toe te schrijven aan de herontwikkeling van de stadsdelen in de 19e en het begin van de 20e eeuw. Deze waren beperkt in omvang en hebben geen invloed op de samenhangende uitstraling van de stad als geheel.

De voorwaarden van authenticiteit van de stedelijke structuur van het onroerend goed, van een aantal gebouwen uit de middeleeuwen en de renaissance, en van de meeste monumenten zijn bevredigend dankzij de juiste instandhouding. De stad geniet van een aanzienlijke visuele samenhang die te danken is aan de chromatische nuances van de lokaal gebakken baksteen, die gedurende een lange historische periode tot op de dag van vandaag in gebruik was.

De integriteit en de authenticiteit van het stedelijke landschap van het ensemble moeten worden benadrukt; ze moeten een prioritaire doelstelling zijn voor de bewaring op lange termijn.

Beveiligings- en beheervereisten

De belangrijkste monumenten van de bisschoppelijke stad vallen allemaal onder de bescherming van de Franse wet van 1913. De zogenaamde 'Wet van Malraux' van 1962 op beschermde gebieden leidde tot een vroeg gemeentelijk project, die in 1968 werd goedgekeurd. Een beschermings- en verbeteringsplan volgde en werd in 1974 goedgekeurd. De beschermingsregelingen zijn adequaat en werken naar tevredenheid. Voor het gebied buiten de bufferzone is een uitbreiding van de bescherming van het stedelijk landschap aangekondigd (brede beschermingsprocedure, bekend als ZPPAUP).

Het beheersysteem voor het onroerend goed is al lang bestaand, en omvat tal van belanghebbenden met goed gedefinieerde specialistische functies, die zij uitoefenen met erkende deskundigheid. De gemeente wordt gezien als de huidige coördinator van dit systeem, met name door het overleg met de bewoners van het beschermde gebied, die zowel het pand als de bufferzone omvat. Er is een Property Committee opgericht dat met name verantwoordelijk is voor het toezicht op instandhouding en bescherming, het coördineren van de verschillende belanghebbenden, en relaties met de bewoners.



Klassieke architectuur

Klassieke architectuur