pitons, cirques en remparts van het eiland Réunion
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Het gebied van Pitons, cirques en remparts van het eiland Réunion valt samen met de kernzone van het nationale park La Réunion. Het pand beslaat meer dan 100, 000 ha of 40 % van La Réunion, een eiland dat bestaat uit twee aangrenzende vulkanische massieven in het zuidwesten van de Indische Oceaan. Gedomineerd door twee torenhoge vulkanische toppen, massieve muren en drie keteldalen met kliffen, het pand omvat een grote verscheidenheid aan ruig terrein en indrukwekkende hellingen, beboste kloven en bassins die een visueel opvallend landschap creëren. Het pand herbergt de meest waardevolle natuurlijke habitats en de soortenverzamelingen die ze ondersteunen, blijven op de Mascarene-eilandengroep. Het beschermt belangrijke delen van een erkend wereldwijd centrum van plantendiversiteit en heeft een opmerkelijk hoog niveau van endemisme in veel taxa. Daarbij, pitons, cirques en remparts van het eiland Réunion is de belangrijkste en belangrijkste bijdrage aan het behoud van de terrestrische biodiversiteit van de Mascarene-eilanden.
Criterium (vii):De combinatie van vulkanisme, tektonische aardverschuivingen, hevige regenval en stroomerosie hebben een ruig en dramatisch landschap van opvallende schoonheid gevormd, gedomineerd door twee torenhoge vulkanen, de slapende Piton de Neiges en de zeer actieve Piton de la Fournaise. Andere belangrijke landschapskenmerken zijn "Remparts" - steile rotswanden van verschillende geologische leeftijd en karakter, en zogenaamde "cirques", die kunnen worden omschreven als massieve natuurlijke amfitheaters met een imposante hoogte en verticaliteit. Er zijn diepe, gedeeltelijk beboste kloven en steile hellingen, met subtropische regenwouden, nevelwouden en heidevelden creëren een opmerkelijk en visueel aantrekkelijk mozaïek van ecosystemen en landschapselementen.
Criterium (x):Het pand is een wereldwijd centrum van plantendiversiteit met een hoge mate van endemisme. Het bevat de belangrijkste overgebleven natuurlijke habitats voor het behoud van de terrestrische biodiversiteit van de Mascarene-eilanden, waaronder een reeks zeldzame bossoorten. Gezien de grote en deels onomkeerbare impact van de mens op het milieu in de Mascarene-archipel, het pand dient als laatste toevluchtsoord voor het voortbestaan van een groot aantal endemische, bedreigde en bedreigde soorten.
Integriteit
Voortbouwend op eerdere inspanningen voor bos- en natuurbehoud, La Réunion National Park werd opgericht in 2007. Deze status biedt een adequaat wettelijk kader om de bescherming van het onroerend goed te waarborgen, waarvan de grenzen samenvallen met die van het nationale park. De grenzen van het pand omvatten de uitzonderlijke kenmerken van het natuurlijke landschap, evenals bijna alle resterende natuurlijke of bijna natuurlijke ecosystemen op La Réunion en dus de belangrijkste biodiversiteitswaarden.
De integriteit van het onroerend goed is onderhevig aan een reeks bedreigingen. Ondanks de voortdurende inspanningen van het management, invasieve uitheemse soorten vormen een permanente beheeruitdaging die een zeer reële bedreiging vormt voor de biodiversiteitswaarden van het onroerend goed. Bewijs van het verlies van veel inheemse soorten in het verleden op La Réunion en op andere eilanden van de Mascarene-archipel onderstreept de ernst van deze bedreiging.
Beveiligings- en beheervereisten
Het pand profiteert van effectieve rechtsbescherming door de aanwijzing als Nationaal Park. Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed te garanderen, is een effectieve en adaptieve implementatie van het evoluerende beheersplan voor het nationale park La Réunion vereist, en voldoende personeel en financiële middelen voor de lange termijn. Het beheer van het nationale park is gebaseerd op uitgebreid overleg met belanghebbenden bij de overheid en het maatschappelijk middenveld en profiteert van gestructureerde wetenschappelijke, Onderzoek, sociaal-economische en culturele vraagstukken. Betekenisvol en effectief overleg met alle betrokken stakeholders, inclusief gemeenschappen die in de bufferzones en de omliggende gebieden wonen, onmisbaar is.
Maatregelen zijn vereist als reactie op een aantal specifieke dreigingen, om het behoud en de verbetering van de Outstanding Universal Value te verzekeren. Pogingen om invasies te verminderen, permanente bewaking, en de uitvoering van een alomvattende strategie om invasieve uitheemse soorten te beheersen en uit te roeien zijn onmisbaar en zullen langdurige en voortdurende inspanningen en aanzienlijke doorlopende financiering vergen. Terwijl het ruige terrein een zekere mate van natuurlijke bescherming biedt tegen aantasting en menselijke economische activiteiten, zoals landbouw, bosbouw, energieproductie en toerisme; moet zowel in het vastgoed als in de bufferzone worden beheerd op een manier die niet in strijd is met de integriteit van het vastgoed.
De ontwikkeling en effectieve uitvoering van een alomvattende strategie voor de ontwikkeling van het toerisme die inspeelt op de sterke vraag is ook noodzakelijk. Er is een goede balans tussen positieve economische en educatieve effecten en destructieve effecten van buitensporige aantallen toeristen en ongepaste activiteiten, en dus zullen toeristische strategieën duidelijk prioriteit moeten geven aan de bescherming van de waarden van het onroerend goed, naast economische doelen.
