Elephanta-grotten
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
De Elephanta-grotten bevinden zich in West-India op het eiland Elephanta (ook wel bekend als het eiland Gharapuri), met twee heuvels gescheiden door een smalle vallei. Het kleine eiland is bezaaid met talrijke oude archeologische overblijfselen die de enige getuigenissen zijn van zijn rijke culturele verleden. Deze archeologische overblijfselen onthullen bewijs van bewoning vanaf de 2e eeuw voor Christus. De uit de rotsen gehouwen Elephanta-grotten werden gebouwd rond het midden van de 5e tot de 6e eeuw na Christus. De belangrijkste van de grotten is de grote grot 1, die 39 meter van de vooringang naar de achterkant meet. volgens plan, deze grot in de westelijke heuvel lijkt sterk op de grot van Dumar Lena in Ellora, in India. Het hoofdgedeelte van de grot, exclusief de portieken aan de drie open zijden en het achterste gangpad, is 27 vierkante meter groot en wordt ondersteund door rijen van elk zes kolommen.
Het 7 meter hoge meesterwerk “Sadashiva” domineert de ingang van Grot 1. Het beeld vertegenwoordigt drie aspecten van Shiva:de Schepper, de Bewaarder, en de vernietiger, geïdentificeerd, respectievelijk, met Aghora of Bhairava (linkerhelft), Taptapurusha of Mahadeva (centraal volledig gezicht), en Vamadeva of Uma (rechter helft). Vertegenwoordigingen van Nataraja, Yogishvara, Andhakasuravadha, Ardhanarishwara, Kalyanasundaramurti, Gangadharamurti, en Ravanaanugrahamurti zijn ook opmerkelijk vanwege hun vormen, dimensies, thema's, voorstellingen, inhoud, afstemming en uitvoering.
De indeling van de grotten, inclusief de pijlercomponenten, de plaatsing en verdeling van de grotten in verschillende delen, en de voorziening van een heiligdom of Garbhagriha van sarvatobhadra plan, zijn belangrijke ontwikkelingen in de uit rotsen gehouwen architectuur. De Elephanta-grotten zijn voortgekomen uit een lange artistieke traditie, maar demonstreren verfrissende innovatie. De combinatie van esthetische schoonheid en sculpturale kunst, vol met respondent Rasas , bereikte een hoogtepunt in de Elephanta-grotten. Hindoe spiritualistische overtuigingen en symboliek worden fijn gebruikt in de algemene planning van de grotten.
Criteria (i):De vijftien grote reliëfs rond de lingam-kapel in de hoofdgrot van Elephanta vormen niet alleen een van de grootste voorbeelden van Indiase kunst, maar ook een van de belangrijkste collecties voor de cultus van Shiva.
Criteria (iii):De grotten zijn de meest magnifieke prestatie in de geschiedenis van de rotsarchitectuur in West-India. De Trimurti en andere kolossale sculpturen met hun esthetische setting zijn voorbeelden van unieke artistieke creatie.
Integriteit
Alle archeologische componenten in de Elephanta-grotten zijn bewaard gebleven in hun natuurlijke omgeving. Er is nog meer ruimte om archeologisch materiaal te onthullen en informatie te verbeteren door de begraven stoepa's bloot te leggen. Ten tijde van de plaatsing op de lijst werd de noodzaak opgemerkt om de kwetsbare locatie te beschermen tegen nabijgelegen industriële ontwikkeling. Momenteel, zoute activiteit en algemene verslechtering van het rotsoppervlak beïnvloeden de grotten. Het beheer van het onroerend goed zou worden verbeterd door de goedkeuring van een beheersplan voor natuurbehoud als leidraad voor restauratie- en conserveringswerken.
authenticiteit
De authenticiteit van het pand is goed bewaard gebleven sinds de inschrijving op de Werelderfgoedlijst, ondanks bepaalde reparaties aan de gevel en pilaren die zijn uitgevoerd om de structurele stabiliteit van het monument te waarborgen. Naast de grotten, Elephanta Island bezit archeologische overblijfselen uit de 2e eeuw voor Christus en uit de Portugese periode, zoals getuige, respectievelijk, door stoepa's begraven aan de oostkant van de heuvel en een kanon op de top. Bovendien, de grotten zijn bewaard gebleven in de vorm van monolithische tempels, sarvatobhadra garbhgriha (heiligdom), mandapa (binnenplaats), rotsachtige architectuur, en sculpturen. Sinds inschrijving, er zijn een aantal interventies gedaan om de bezoekerservaring te verbeteren en de site te behouden. Deze omvatten de aanleg van paden, behoud van gevallen en gebroken pilaren, behoud van gevallen en ingestorte gevels, bouw van trappen die vanaf de steiger van het eiland naar de grotten leiden, reparatie aan de Custodian's Quarters, en het opzetten van een Site Information Centre.
Beheer- en beschermingsvereisten
Het pand wordt voornamelijk beschermd door de Archaeological Survey of India, die ook het beheer van de Elephanta-grotten op zich neemt met de hulp van andere afdelingen, met inbegrip van het ministerie van Bos, Afdeling toerisme, MMRDA, Afdeling Stedelijke Ontwikkeling, Afdeling Stedenbouw, en de Gram panchayat van de regering van Maharashtra, allemaal handelend onder de verschillende wetgevingen van de respectieve afdelingen, zoals de Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains Act (1958) en Rules (1959); Wet op oude monumenten en archeologische vindplaatsen en overblijfselen (wijziging en validatie) (2010); Indiase boswet (1927), Bosbeschermingswet (1980); Gemeenteraden, Nagar Panchayats en Industrial Townships Act, Maharashtra (1965); en Regionale en Stedenbouwkundige Wet, Maharashtra (1966).
Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moet worden voltooid, het goedkeuren en uitvoeren van een beheersplan voor natuurbehoud om restauratie- en conserveringswerken te begeleiden; het aanpakken van zoute activiteit en de algemene verslechtering van de rotsoppervlakken van de grotten met behulp van internationaal erkende wetenschappelijke normen en technieken; het beschermen van het onroerend goed tegen nabijgelegen industriële ontwikkeling; en overweegt de begraven stoepa's bloot te leggen. De restauratie van enkele van de pijlers die in de jaren zestig werd uitgevoerd, moet worden gedemonteerd en opnieuw worden gedaan omdat er scheuren zijn ontstaan. Er zijn aanvullende middelen (technisch specialistisch advies) en financiering nodig om deze site en de archeologie te beschermen.
